Asertywna obojętność – co to jest i jak działa?

Asertywna obojętność to nowe wyrażenie, którego zaczęto używać do opisu relacji miłosnych. Jednak z biegiem czasu zaczęto używać tej koncepcji również w innych dziedzinach, ponieważ okazała się interesującym pomysłem na radzenie sobie w różnych sytuacjach.

Asertywna obojętność to zachowanie, które blokuje różnego rodzaju reakcje na zewnętrzne bodźce. Jakby nie miało to żadnego znaczenia. Jest to symulowane zachowanie. Celem nie jest ujawnianie drugiej osobie tego, co tak naprawdę czujemy.

“Gdziekolwiek ludzie poczują się bezpiecznie (…), poczują obojętność”.

-Susan Sontag-

Tym, czego szuka asertywna obojętność to nie okazywanie emocji innym. Na pierwszy rzut oka może wydawać się grą pozorów lub manipulacją. Jest jednak odwrotnie. Chodzi o to, aby unikać pokazywania słabości, aby nie być manipulowanym przez innych, w warunkach, w których istnieje gra o władzę. Dlatego właśnie tej “obojętności” przypisuje się cechę “asertywności“.

Asertywna obojętność na kochającym terenie

Teren związków czasami jest ogrodem różanym, a czasami polem bitwy. Jest w nim wiele elementów władzy. Nie odnosimy się tutaj tylko do szowinizmu w przysłowiach, które królują niemal na całym świecie. Kobieta przy wielu okazjach również opisywana jest jako postać u władzy.

Jednym z momentów, w których staje się to widoczne to tzw. moment “próby sił”. To znaczy, gdy jeden z partnerów chce sprawdzić, jak duży wpływ ma na drugą osobę. Zdarza się to szczególnie na początku związku. Dzieje się tak również wtedy, gdy związek się kończy, a jeden z partnerów chce sprawdzić, czy istnieją jeszcze jakieś możliwości, by spróbować ponownie.

To rodzaj próby sił. W takim wypadku asertywna obojętność może być dobrą odpowiedzią. Udawanie, że nic nie czujesz, aby nie paść ofiarą manipulacji lub by nie musieć wracać do związku, który uważasz już za zakończony. To nie jest oszukiwanie, a jedynie taktyka, aby osiągnąć wyższe dobro.

Asertywna obojętność i konfliktowe relacje

Asertywna obojętność jest również właściwą odpowiedzią, gdy istnieją trwałe, konfliktowe relacje. Na przykład, gdy masz kolegów w pracy, z którymi systematycznie się kłócisz i przez to nie czujesz komfortowo. Wiesz już, że nie ma żadnego znaczenia sytuacja. Z jakiegoś powodu ta osoba konieczne chce doprowadzić do konfliktu z Tobą.

Jeśli widzisz, że dialog nie jest możliwy, najlepszą opcją będzie asertywna obojętność. Oznacza to nie uleganie prowokacjom, ignorowanie obraźliwych komentarzy i – ostatecznie – rezygnację z jakiegokolwiek kontaktu z tą osobą. Celem jest nie reagowanie na bodźce, które ostatecznie prowadzą Cię tylko do toksycznych i nieprzyjemnych sytuacji.

Z biegiem czasu asertywna obojętność staje się sposobem na zatrzymanie szkodliwych zachowań drugiego. Kiedy druga osoba nie widzi odpowiedzi z Twojej strony, prędzej czy później zaprzestaje takich zachowań. Stają się nieskuteczne.

Pomoc w rozwiązywaniu sytuacji

Asertywna obojętność może odnosić się również do codziennych, konfliktowych sytuacji. Różnice w zdaniach są częścią rutyny. W większości przypadków są one naprawdę niewielkie. Czasami jednak powodują poważniejsze konfrontacje. Tak czy inaczej, to my musimy nieustannie decydować, czy chcemy kontynuować sprzeczkę, czy też nie.

Decyzja, co jest ważne, a co nie jest częścią asertywności. Taka asertywność to właśnie umiejętność społeczna, która pomaga Ci skutecznie bronić swoich praw. Wprowadzić limit dla nadużyć. Ale aby przyniosło to swoje efekt, musisz nauczyć się odróżniać, kiedy zagrożone są podstawowe prawa, a kiedy nie.

Nie każda konfliktowa sytuacja wymaga reakcji z naszej strony. Czasami “odpuszczenie” jest częścią asertywnej obojętności. Oznacza to wycenę, w której umieszczamy na wadze to, co przyniesie nam więcej korzyści i mniej negatywnych konsekwencji. Na przykład odpowiadanie na agresję pijanej osoby jest odpowiednie tylko wtedy, gdy naprawdę zagraża niektórym podstawowym fundamentom.

Asertywna obojętność jest więc narzędziem do zarządzania różnymi konfliktowymi sytuacjami w inteligentny sposób. Czasami najlepszą rzeczą, jaką możemy zrobić to nie robić nic. W rzeczywistości móc nie robić nic, gdy nadchodzi właściwy moment wskazuje na ten cenny koncept.