Znęcanie się: najgorsze jest to, że oni powinni wiedzieć

Netflix wydał ostatnio serial, który wzbudził ogromne kontrowersje. To “Trzynaście powodów”. Ten serial jest oparty na książce napisanej przez Jaya Ashera, która pokazuje znęcanie się i konsekwencje takich działań. Jednak wszyscy wiemy, że literatura rzadko wciąga tak jak treści audiowizualne, więc to serial sprawił, że ​​ludzie zainteresowali się oryginalną historią.

Ta historia rozgrywa się w Stanach Zjednoczonych. Rozwija się głównie w szkole średniej i przedstawia problem jakim jest znęcanie się nad innymi. Zaczyna się od znalezienia przez nastolatka pudełka po butach z siedmioma nagranymi taśmami wewnątrz. To, o czym mówi ta historia pasuje do tytułu tego artykułu: oni powinni wiedzieć.

Każda z tych kaset zawiera nagrania wyjaśniające powody, dla których uczennica szkoły średniej popełniła samobójstwo, a w sumie jest to 13 powodów. Ta historia nie oszczędza niczego, jeśli chodzi o pokazywanie jak ktoś może wydawać się być całkowicie w porządku, gdy tak naprawdę nie jest, utrzymując wszystkie swoje cierpienia w środku, ukryte przed ludźmi, którzy mogą pomóc.

Znęcanie się, a samoświadomość

Znajdowanie tragicznych historii w każdym miejscu nie jest już niczym niezwykłym. Nastolatek popełnił samobójstwo, ponieważ nie był w stanie poradzić sobie z cierpieniem. To ostatnia rzecz, jakiej się można spodziewać, nastolatek rezygnujący z życia w tak młodym wieku, kiedy mógłby zrobić wszystko co chciał i przeżyć jeszcze tyle doświadczeń.

Nie tylko ci, którzy sprawiają, że ludzie cierpią kryją swoje działania. Ludzie, którzy cierpią też to robią. Nie chcą, aby inni się martwili, nie chcą wydawać się słabi, dlatego wybierają cierpienie w milczeniu. Boją się, że ludzie się dowiedzą, ponieważ nie chcą pogorszyć sytuacji. I tak właśnie się dzieje jeśli chodzi o znęcanie się. Z jakiegoś powodu to sprawia, że ​​boisz się mówić.

W czym rzecz?

W wielu innych przypadkach, kiedy odważą się porozmawiać z dorosłymi i powiedzieć im przez co przechodzą, otrzymują odpowiedzi próbujące “znormalizować” to co się z nimi dzieje. Dorośli mogą powiedzieć: “Są inne rzeczy, które są gorsze niż znęcanie się”, “Jestem pewien, że Ty też to robiłeś”, czy nawet “Czy Ty nie wiesz jak się bronić?”

Niektórzy rodzice mogą po prostu zmienić ich szkołę na inną. Myślą, że jeśli zostawią za sobą prześladowców, ich problemy się skończą. Nie widzą, że po prostu ignorują doświadczenia swoich dzieci, szukając łatwego wyjścia. To może być dopiero początek “oni powinni wiedzieć”.

Czasami nie chodzi bezpośredni efekt, który powoduje znęcanie się, obrażanie lub agresja. Chodzi o blizny, które po sobie pozostawiają. Ofiary czują, że świat nie jest kontrolowany, że istnieją zagrożenia, na które nie mogą nic poradzić. Często czują się źle, porównując się do innych ludzi w swoim wieku.

Uczucie, że są żartem i nikt nie traktuje ich poważnie również jest dla nich znajome. Rola rodziców w życiu nastolatka jest niezbędna po to, aby ich dzieci nie czuły się osamotnione.

Rodzice agresora

Rodzice dzieci, które krzywdzą innych też nie bardzo wiedzą co się dzieje. Ci rodzice nie uwierzyliby, że ich dziecko, które tak bardzo kochają mogłoby zranić kogokolwiek. Wciąż postrzegają je jako niewinne dziecko, którym niegdyś byli. Ignorują jednak coś bardzo ważnego: niektóre dzieci mogą być nawet gorsze od niektórych dorosłych.

Może to wyczuwają, być może zauważyli ich zachowanie lub słyszeli, jak jeden z ich kolegów z klasy o nich mówił. Niektórzy rodzice mogą nawet wiedzieć co robią ich dzieci, jednak nic z tym nie robią. Uważają, że ich dziecko może nie być wzorem do naśladowania, jednak to nie znaczy, że są złe. To co robią, to usprawiedliwianie ich działań, mówiąc, że po prostu dobrze się bawią, że inne dzieci po prostu lubią krytykować i że oni też robili te rzeczy gdy byli młodzi.

Ludzie którzy tak myślą rzadko pytają swoje dawne ofiary jak radziły sobie z poniżaniem i upokorzeniem. Ci, którzy nie ranią innych ale zamiast tego śmieją się z ofiar nie zauważają, że też ich krzywdzą. To tak jakby to co się stało gdy jesteś dzieckiem, pozostało w dzieciństwie.

To z czego osoby, które nękają innych nie zdają sobie sprawy, to to, że ich działania pozostawiają po sobie blizny na całe życie. Niektórzy mogą odczuwać dreszcze, gdy przypominają sobie te okropne chwile. Efekty pozostają do dorosłości. Ofiary wciąż czekają na przeprosiny, na wyjaśnienia od swoich oprawców dlaczego zrobili to co zrobili.

Ponadto, gdy rodzice dzieci, które znęcają się nad innymi dziećmi również kiedyś znęcali się nad innymi, istnieje większa szansa na kontrolowanie zachowania. Uczymy się pewnych lekcji dorastając, zaczynamy uświadamiać sobie nasze błędy i nie chcemy, aby nasze dzieci robiły to samo.

Znęcanie się – dokąd sięga odpowiedzialność

Kiedy rodzic zdaje sobie sprawę, że ich dziecko mogło zacząć znęcać się nad innymi ludźmi, zobaczą jak się w nich odbijają a to sprawia, że czują się tak, jakby zawiedli jako rodzice. To jednak powoduje, że podejmują działania i czasem jeśli to konieczne, są one desperackie.

Osoby, które znęcają się nad innymi nie widzą jak znęcanie się może dotknąć kogoś tak bardzo, że chcieliby odebrać sobie życie. Niestety, jest to bardziej powszechne niż myślimy, a kiedy tak się stanie, agresorzy po prostu mówią: “Cóż, nie wiedziałem, że to może się stać”, jakby to mogło odebrać część ich odpowiedzialności. Prawda jest taka, że ​​to wciąż ich odpowiedzialność, a powiedzenie, że nie wiedzieli niczego nie zmienia, ponieważ oni powinni wiedzieć.