Zagrożenia psychospołeczne w miejscu pracy

Nowe sposoby i formy zawodów powodują nowe zagrożenia psychospołeczne. Rynek pracy ma tendencję do przyjmowania zasad i dynamiki, które odzwierciedlają postęp społeczeństwa. Takie zmiany mają wpływ na organizację każdej firmy, ale mogą również generować szkodliwe konsekwencje dla zdrowia fizycznego i psychicznego pracowników.

Ostatnio zmienia się również rodzaj chorób i wypadków w miejscu pracy. W krajach najbardziej rozwiniętych z biegiem lat statystyki wypadków zostały zmniejszone w odniesieniu do tradycyjnych zagrożeń fizycznych (upadki, osunięcia ziemi, zatrucia itp.). Jednak rosną inne, o charakterze psychologicznym i społecznym.

„Czynniki psychospołeczne mogą sprzyjać lub szkodzić aktywności zawodowej i jakości życia zawodowego”.

-Pedro Gil-Monte-

Zagrożenia psychospołeczne

Zagrożenia psychospołeczne w miejscu pracy są bezpośrednio związane z warunkami pracy, które mogą wynikać z dużego popytu, tymczasowości umowy lub nieelastycznych godzin. Mogą sprzyjać rozwojowi jednostki lub go ograniczać. Gdy niosą za sobą negatywne skutki, stają się zagrożeniem. Należy je wziąć pod uwagę i zidentyfikować, aby im zapobiec.

Warunki pracy stają się zagrożeniem, gdy nabywają zdolność do generowania zarówno fizycznych, jak i psychicznych szkód u pracownika. Moriano-León (2019) twierdzi, że zagrożenia psychospołeczne:

• Wpływają na podstawowe prawa pracowników.
• Wywołują zmiany w zdrowiu psychicznym pracowników.
• Mają ochronę prawną.

„Ryzykiem psychospołecznym jest stres, molestowanie w miejscu pracy, molestowanie seksualne lub godzenie pracy z rodziną”.

-Moriano-León-

Pewne czynniki są kluczowe, jeśli chodzi o zapobieganie zagrożeniom o charakterze psychologicznym i społecznym. Na przykład sposób, w jaki zaprojektowano miejsce pracy i jego organizację, jak na przykład harmonogramy oraz sztywne lub elastyczne zmiany. Istotna jest również treść zadań do wykonania lub ich ilość. A także sposób, w jaki jednostki są zarządzane, jak styl przywództwa czy procesy decyzyjne.

Pojawiające się zagrożenia psychospołeczne są ściśle powiązane z postępem technologicznym, naukowym i politycznym. Pojawiają się w odpowiedzi na zmiany w procesach lub stosowanej technologii.

Może się też zdarzyć, że pomimo zidentyfikowania i zanalizowania czynnika psychospołecznego, pojawiają się nowe badania, które zmieniają sposób jego postrzegania. Na przykład pogorszenie stanu zdrowia psychicznego w wyniku pewnych warunków pracy.

Ponadto pracownicy mogą być w coraz większym stopniu narażeni na pewne zagrożenia, które wcześniej dotyczyły jedynie niewielkiego odsetka populacji. Na przykład pracownicy pracujący przy ekranach, których długotrwałe światło może osłabiać wzrok. Moriano-León (2019) grupuje je w następujące bloki:

Zmiany w sposobach zatrudniania ludzi

„Dostałem umowę na czas określony”. „W tym miesiącu miałem siedem różnych kontraktów”. Czy te słowa brzmią zachęcająco? Dzisiejsza rzeczywistość pełna jest ludzi, którzy mimo posiadania dobrych kwalifikacji miotają się od jednego niepewnego kontraktu do drugiego.

Niepewność generowana przez ten rodzaj zatrudnienia jest nowym ryzykiem psychospołecznym. Jedną z konsekwencji jest to, że pracownicy wykonują bardziej ryzykowne zadania. Ponadto brak stabilności w miejscu pracy, a w szczególności w sferze kontraktowej, staje się źródłem dyskomfortu i stresu.

Starzenie się

Dziś wiek emerytalny się wydłuża. Jednak w starszym wieku zdolności poznawcze są dalekie od tych, które mieliśmy w młodości. Deficyty występują w pamięci, szybkości przetwarzania, zdolności uwagi, a nawet w najbardziej podstawowych funkcjach percepcji.

W rezultacie ta część populacji jest bardziej niż kiedykolwiek podatna na stres oraz obciążenia psychiczne i emocjonalne wynikające z pracy. To kolejny przykład pojawiającego się zagrożenia psychospołecznego. I pomimo tego, że było ono identyfikowane przez jakiś czas, obecnie jest intensywnie analizowane, nie tylko w dziedzinie zdrowia, ale także politycznej.

Wzrost intensywności pracy

W przeszłości praca była głównie ręczna. Dzisiaj pracownicy przetwarzają dane, często w naprawdę przytłaczających ilościach. W rezultacie obciążenie pracą może osiągnąć poziom, który przerasta umiejętności pracownika i podsyca jego poczucie bezradności.

„Ryzyko to jest szczególnie obecne w wysoce konkurencyjnych dziedzinach, w których pracownicy mogą obawiać się, że ich wydajność i wyniki zostaną dokładniej ocenione, i dlatego mają tendencję do wydłużania czasu pracy, aby wykonać swoje zadania”.

-Pedro Gil-Monte-

Istnieją dwa czynniki, które mogą zmniejszyć stres wynikający z nadmiernego obciążenia pracą. Po pierwsze, wsparcie społeczne ze strony współpracowników i przełożonych. A po drugie wynagrodzenie w postaci większej elastyczności w zakresie godzin pracy.

Żądanie emocjonalne

Jest to pojawiające się ryzyko psychospołeczne, które jest szczególnie istotne w sektorze zdrowia. Praca w służbie zdrowia jest często tak wymagająca, że wywołuje syndrom zmęczenia współczuciem. Syndrom ten charakteryzuje się przeciążeniem emocjonalnym wywołanym nadmierną empatią.

Im bardziej wymagająca jest praca z emocjonalnego punktu widzenia, tym większe obciążenie odczuwa pracownik. Na przykład lekarze mogą być zmuszeni do przyjęcia większej liczby pacjentów w krótszym czasie. A im mniej czasu na odpoczynek, tym większy negatywny wpływ tych czynników.

Obecnie opracowywane są programy promujące zdrowie psychiczne w pracy. Ich celem jest zapobieganie jego degradacji, jak w programie Great Place to Work. Misją tej interwencji jest podniesienie jakości życia w kontekście organizacyjnym XXI wieku.

„Pogorszenie stanu zdrowia następuje nie tylko w przypadku przekroczenia progu dyskomfortu i choroby, ale także w przypadku utraty dobrego samopoczucia i jakości życia”.

-Moriano León-