Zaburzenia snu - dlaczego odczuwam tak silne zmęczenie?

Zaburzenia snu - dlaczego odczuwam tak silne zmęczenie?

Ostatnia aktualizacja: 17 stycznia, 2019

Istnieje wiele różnych czynników, które mogą wyjaśniać dotykające nas zaburzenia snu. Uczucie bycia nader zmęczonym może być objawem choroby lub po prostu niedoboru snu.

O nadmiarze snu mówimy wtedy, gdy osoba śpi ponad osiem godzin na dobę lub poza godzinami przeznaczonymi na odpoczynek. Co więcej, brak snu nie może być mylony ze zmęczeniem lub apatią, które są wynikiem braku fizycznego lub umysłowego wysiłku. Z drugiej strony, depresja lub długotrwałe doświadczanie silnego stresu, może powodować zaburzenia snu i uczucie ciągłego zmęczenia.

Zaburzenia snu i ich mechanizm

Choroby powiązane ze snem, zwane również zaburzeniami snu, mogą powodować bezsenność. Obejmują hipersomnię, narkolepsję, bezdech senny, insomnię oraz zespół Kleinego-Levina. zwanego również “syndromem śpiącej królewny”.

Zaburzenia snu

Hipersomnia dzieli się na różne grupy zaburzeń, ale wszystkie dotyczą tego samego problemu – za dużej ilości snu w ciągu dnia. To zaburzenie nie zapobiega nocnemu odpoczynkowi. Ludzie z hipersomnią są zdolni do odpoczynku nocnego bez większych problemów.

Sny, których doświadczają ludzie z hipersomnią, mogą przedstawiać monotonne sytuacje, o bardzo niskiej stymulacji. Przykładem tego typu snu jest konferencja lub zebranie w pracy albo wyjście do kina. Drzemki w ciągu dnia nie przywracają formy, dlatego cierpiący na hipersomnię są często sfrustrowani poprzez niezdolność do bycia wypoczętym.

Zespół Kleinego-Levina

Zespół Kleinego-Levina to rodzaj powracającej hipersomnii. Jest to stosunkowo rzadkie zaburzenie, częściej dotykające mężczyzn niż kobiet. Syndrom ten wywołuje od 1 do 10 epizodów ekstremalnego snu, które mogą trwać dni lub tygodnie. Ten, kto cierpi na to zaburzenie, potrafi spać 16-18 godzin.

Narkolepsja

Pacjenci z narkolepsją szybko przechodzą z fazy – stanu pogotowia do snu do fazy snu REM. Cierpią na “ataki snu” w najbardziej nieprzewidywalnych sytuacjach. Mimo że te “drzemki” są pokrzepiające, pacjenci potrzebują snu 2 lub 3 godziny później. Ta potrzeba snu może być bardzo niebezpieczna, jako że cierpiący na narkolepsję mogą zasnąć nawet spacerując lub podczas prowadzenia samochodu.

Strategie jak zapobiegać lub zmniejszać objawy

Jak tylko rozpoznasz, że masz niestandardowe potrzeby snu, powinieneś natychmiast skonsultować się ze specjalistą. A bez względu na to, czy cierpisz na zaburzenia snu, czy też nie, powinieneś zapoznać się ze zwyczajami dobrego snu. Oto kilka wskazówek:

  • Pij odpowiednią ilość wody. Niedostateczne nawodnienie powoduje, że czujemy się bardziej zmęczeni. Jeśli już cierpimy na zaburzenia snu, nie powinniśmy pogarszać tego odwodnieniem. Co więcej, ten zwyczaj pomoże naszemu organizmowi lepiej funkcjonować.
  • Unikaj stresu. Sytuacje, które powodują u nas stres, wpływają na jakość naszego odpoczynku. Jeśli pozbywamy się stresu, możemy doświadczyć głębokiego snu przez wiele godzin. W przeciwnym razie mamy szansę tylko na lekki odpoczynek.
  • Otaczaj się pozytywnymi emocjami. Negatywne emocje powodują uczucie przemęczenia i wpływają na nasz organizm na wiele innych sposobów. Kiedy jesteśmy smutni lub w gorszym nastroju, jedyne, czego pragniemy, to sen.
  • Stwórz zdrowy schemat. Dobrą metodą na kontrolę nad dobrym snem jest ustanowienie sztywnej rutyny. Chodzenie do łóżka codziennie o tej samej porze, unikanie długich drzemek w ciągu dnia oraz spanie odpowiednią ilość godzin w nocy. W ten sposób nasz całodobowy rytm utrzyma nas w doskonałym zdrowiu.
Przykład dobrego snu

Wierzymy, że różne czynniki w naszym otoczeniu mogą nieco zmieniać nasz model zasypiania. Zaburzenia snu wcale nie muszą być oznaką choroby. Nasze zwyczaje dotyczące snu stale się zmieniają, zależą od wieku, zwyczajów, środowiska. Dlatego zanim poczujemy się wyczerpani, powinniśmy spotkać się ze specjalistą i ustanowić odpowiednią strategię.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Gállego Pérez-Larraya, J., Toledo, J. B., Urrestarazu, E., & Iriarte, J. (2007). Clasificación de los trastornos del sueño. In Anales del Sistema Sanitario de Navarra (Vol. 30, pp. 19-36). Gobierno de Navarra. Departamento de Salud.
  • Hausser-Hauw, C. (2014). Hipersomnia e insomnio en el adulto. EMC-Tratado de Medicina18(3), 1-8.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.