Używanie winy do wychowywania swoich dzieci

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Ostatnia aktualizacja: 26 grudnia, 2018

Wciąż jest wielu rodziców, którzy usprawiedliwiają używanie winy do wychowywania dzieci. Uważają, że nagrody i kary są podstawą właściwej edukacji. Jest to prawdą, zwłaszcza we wczesnym wieku. Konieczne jest jednak zrozumienie, że jest to mostem, który muszą pokonać.

Wina doprowadza do niepokoju emocjonalnego. Wynika to z kary symbolicznej i społecznej. Nie prowadzi jednak do odpowiedzialności, nie promuje autonomii ani nie zezwala żadnej osobie na podejmowanie decyzji o tym, za jakimi wartościami należy podążać lub nie. Używanie winy do wychowywania dzieci nie oznacza ich edukowania, tylko powoduje wytwarzanie odruchu warunkowego.

To prawda, że ​​używanie winy zwiększa kontrolę nad dzieckiem. To ułatwia pracę autorytarnego rodzica. Dziecko jest pełne lęków, uwarunkowań moralnych a przez to staje się łatwiejsze w zarządzaniu. Dziecko łatwiej podąża za wskazówkami, ponieważ jest słabsze. Ponadto pozostają one w normach, ponieważ strach jest zbyt silny. Stają się osobą potulną ale nie wolną i szczęśliwą.

Używanie winy do wychowywania niszczy samoocenę dzieci

Dzieci potrzebują wychowania a rodzice powinni oferować je w kategoriach, które pozwolą im się wzmocnić. Używanie winy do wychowywania dziecka jest tego całkowitym przeciwieństwem. Celem tego jest przekonanie ich, że to co robią, czują, pragną i myślą, jest nie do przyjęcia.

Spójrzmy na przykład, aby lepiej to zrozumieć. Dziecko nie chce jeść warzyw ponieważ mają one gorzki smak, którego nie lubi. Z punktu widzenia winy, rodzic mówi dziecku aby po prostu jadł warzywa bez narzekania. Z perspektywy, która ma na celu ich wzmocnienie rodzic mówi dziecku, że mistrzowie jedzą warzywa, ponieważ dają im wielką moc.

Żadne dziecko nie przeszkadza rodzicom. Przeciwnie, działa aby ich zadowolić i sprawić, by czuli się dumni. Jego moralna niedojrzałość sprawia, że ​​nie dostosowuje się do pewnych przykazań czy norm. Rodzice powinni pomóc mu zrozumieć dlaczego istnieją te normy i skąd pochodzą.

Wina zapobiega rozwojowi sumienia

Wychowanie dziecka to nie tylko nauczenie go by ślepo podążać za regułami. Do tego właśnie prowadzi używanie winy do wychowywania dzieci. To sprawia, że ​​dziecko wierzy, że musi zachowywać się tak jak dyktują mu autorytety. Co więcej, każe myśleć, że wszystkie zasady są niekwestionowane a ich naruszanie jest niemoralnym zachowaniem.

To, co rodzice osiągają dzięki temu, to po prostu przełamanie pomiędzy pragnieniem i odpowiedzialnością. Problem polega na tym, że pogarsza to krytyczną zdolność dziecka. Tak więc, nie ma prawdziwego rozwoju sumienia dla jego zachowania.

Sumienie rozwija się, gdy można wybrać sposób zachowania. Jeśli ktoś ma szeroki zakres sumienia, to ta osoba jest trudniejsza do manipulowania, niszczenia i wykorzystania. Z drugiej strony, jeśli ktoś był uwarunkowany winą, nigdy nie osiągnął punktu, w którym racjonalizował swoje wartości. Zależą one od zgody ich autorytetu na ich działania.

Wychowywanie dzieci bez winy

Ludzie są egocentryczni, gdy się rodzą. Dla małego dziecka lub niemowlęcia, niemożliwe jest zobaczenie świata poza własnymi potrzebami. Na tym etapie rodzice muszą spełnić te potrzeby i pomóc dziecku poczuć się bezpiecznie w swoim środowisku. To zbuduje pewność i miłość do samego siebie.

Po odstawieniu od piersi i przygotowaniu do toalety rozpoczyna się długa droga do wprowadzenia ram normatywnych w kulturę. Jest oczywiste, że ograniczenia powodują frustrację, a zatem odrzucenie. Trudno dziecku zrozumieć, że nie jest ono centrum świata. Powoduje to problemy, gdzie w żadnym wypadku wina nie powinna być stylem wychowania.

W tym długim procesie idealnie jest, gdy rodzice uczą swoje dzieci myślenia o konsekwencjach swoich działań. Dlatego ważne jest, aby rodzice nauczyli ich rozpoznawać swoje emocje, pragnienia, ograniczenia i rozumowanie. Margines sposobu dokonywania wyborów i podejmowania decyzji musi być stopniowo poszerzany. Rodzice nigdy nie robią tego doskonale ale ich intencje zawsze powinny być autentyczne.