Syndrom wypalenia zawodowego u nauczycieli

Stres stanowi jeden z najpoważniejszych problemów dzisiejszego społeczeństwa. Niemal każdy regularnie czuje się zestresowany. Chociaż zaakceptowaliśmy to jako normalną rzecz, może to spowodować wiele długotrwałych problemów. Jednym z najczęstszych jest syndrom wypalenia zawodowego u nauczycieli.

Problem ten jest szczególnie poważny ze względu na jego powszechność i konsekwencje dla edukacji naszych dzieci. W tym artykule powiemy więcej, czym jest syndrom wypalenia zawodowego u nauczycieli, jakie są jego cechy i przyczyny. Ponadto poinformujemy również, co możesz zrobić, aby temu zapobiec, niezależnie od tego, czy jesteś nauczycielem czy rodzicem dziecka w wieku szkolnym.

Co to jest syndrom wypalenia zawodowego u nauczycieli?

Osoby cierpiące na syndrom wypalenia zawodowego u nauczycieli mają wysoki poziom stresu przez dłuższy okres czasu. Ludzie ci gromadzą coraz większe wyczerpanie psychiczne, emocjonalne, a nawet fizyczne. Z tego powodu cierpi na tym ich wydajność w pracy. Osoba, która tego doświadcza może czuć się naprawdę okropnie.

Syndrom wypalenia zawodowego u nauczycieli jest niczym innym jak specyficzną odmianą wypalenia zawodowego dla specjalistów w dziedzinie edukacji. Z powodu nowych wyzwań edukacyjnych, takich jak utrata autorytetu nauczycieli lub bunt uczniów, wielu nauczycieli jest niezadowolonych ze swojej pracy. Mogą przedstawiać wiele objawów związanych ze stresem.

Większość przypadków jest spowodowana niespełnionymi oczekiwaniami. Nauczyciele wiedzieli, jak będzie wyglądała ich praca, ale rzeczywistość mogła się okazać inna. Może to spowodować dysonans poznawczy, który może prowadzić do manifestacji syndromu wypalenia zawodowego.

Najczęstsze objawy syndromu wypalenia zawodowego u nauczycieli

1. Wyczerpanie emocjonalne

Jednym z głównych wskaźników tego problemu jest poczucie bezsilności. To uczucie jest intensywne i rozszerza się na długi okres czasu. Podobnie jak w większości syndromów związanych ze stresem, emocje człowieka coraz bardziej wymykają się spod kontroli, a człowiek odczuwa smutek, zmęczenie i niechęć do robienia czegokolwiek.

U niektórych nauczycieli może to nawet spowodować problemy fizjologiczne, takie jak bezsenność, bóle głowy lub problemy z jelitami.

2. Niski poziom osobistego spełnienia

Jedną z głównych przyczyn syndromu wypalenia zawodowego u nauczycieli jest niemożność wykonywania pracy w sposób zgodny z jego oczekiwaniami. Dlatego są także bardzo niezadowoleni z pracy, którą wykonują. To niezadowolenie przekłada się na poczucie porażki lub przegranej, a także na przekonanie, że jest się bezsilnym w klasie.

To poczucie porażki może nawet obejmować inne obszary życia, generując problemy w osobistych relacjach nauczyciela i innych aspektach codziennego życia.

3. Depersonalizacja

Nauczyciele cierpiący na ten syndrom czują się bezradni i bezużyteczni. W wielu przypadkach tracą oni całe zainteresowanie swoją pracą. W ten sposób ich zamiłowanie do tego, co robią znika. Zaczynają wykonywać swoje zadania mechanicznie, co może prowadzić do błędnego koła, które sprawia, że ​​czują się jeszcze gorzej ze swoim nauczaniem.

Jak poradzić sobie z tym problemem

Syndrom wypalenia zawodowego u nauczycieli jest poważnym problemem, który może wpływać zarówno na jakość edukacji dzieci, jak i na życie osobiste nauczycieli. Ale co możemy zrobić, aby to rozwiązać?

• Jeśli jesteś nauczycielem i zauważysz, że rozwinęły się u Ciebie niektóre z opisanych powyżej objawów, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to nauczyć się technik radzenia sobie ze stresem. Niektóre z najbardziej skutecznych to uważność lub progresywne rozluźnienie mięśni. Jeśli jednak uważasz, że Twój problem jest poza kontrolą, udanie się do psychologa może być bardzo pomocne.
• Jeśli jesteś rodzicem, możesz również zrobić to, co do Ciebie należy, aby pomóc nauczycielom swoich dzieci uniknąć tego problemu. Naucz swoje dzieci, aby stawiały się w miejscu swojego nauczyciela. Powinny także starać się ułatwić pracę edukacyjną w jak największym stopniu.

Chociaż nadal ważne jest, aby pracować z nauczycielami, którzy już cierpią na wypalenie zawodowe, kroki zapobiegawcze mogą być jeszcze ważniejsze. I tu pojawia się nasza odpowiedzialność jako społeczeństwo, bez względu na to czy poświęcamy swoje życie nauczaniu, czy nie.