Pułapka konfluencji: skupianie się na innych i zapominanie o sobie

Chociaż możesz nie zdawać sobie z tego sprawy, czasami stosujesz różne strategie, aby uniknąć łączenia się ze sobą lub swoim otoczeniem. W efekcie uciekasz przed swoimi emocjami i potrzebami oraz przed sytuacją, z którą musisz się zmierzyć. Co więcej, prawdopodobnie robiłeś to przez lata. Te nieświadome mechanizmy są często badane w dziedzinie psychologii. Dzisiaj porozmawiamy o jednym z nich – jest to pułapka konfluencji.

Pomyśl o spokojnym i posłusznym dziecku, które stało się przedłużeniem swoich rodziców. Pomyśl o małżeństwie, w którym pozornie panuje pełna i absolutna harmonia. Lub jednostce, która za wszelką cenę stara się dostosować i zgodzić się z opiniami grupy. Niektóre z tych sytuacji prawdopodobnie brzmią znajomo. We wszystkich nich działa dynamika konfluencji.

Mechanizmy neurotyczne

Konfluencja jest jednym z mechanizmów neurotycznych proponowanych przez psychoterapię Gestalt. Są to mechanizmy obronne, które nieświadomie uruchamiasz, aby bronić się przed środowiskiem, które postrzegasz jako wrogie lub nieprzyjazne. Ponieważ tego rodzaju sytuacje zagrażają Twojej równowadze psychicznej, nieświadome mechanizmy obronne pomagają Ci ją utrzymać.

Jako istota ludzka jesteś częścią środowiska, z którym musisz wejść w kontakt, aby zaspokoić swoje potrzeby. Robisz to w oparciu o trzy punkty: wiedząc, czego potrzebujesz, wiedząc, jakie elementy zewnętrzne mogą Ci pomóc i rozumiejąc, kiedy do nich podejść, a kiedy się od nich oddalić.

Kiedy czujesz się pewnie i normalnie funkcjonujesz, rozwijasz „normalne” zachowanie. Z drugiej strony, jeśli Twoje relacje z otoczeniem są konfliktowe lub nieudane, doświadczasz serii negatywnych emocji. W konsekwencji decydujesz się skierować swoją energię w postaci jednego z tych nieświadomych mechanizmów.

Rozwój mechanizmów w dzieciństwie

Z reguły tendencje te rozwijają się w dzieciństwie, gdy środowisko nie stwarza odpowiednich warunków do wzrostu i rozwoju dziecka. Dziecko, które dorasta w zagrażającym lub ubogim środowisku, które nie spełnia jego potrzeb, rozwija te mechanizmy, aby przetrwać, zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym.

Do pewnego stopnia mechanizmy te są przydatne, zwłaszcza gdy po prostu spełniają swój cel. Jednak gdy stają się zbyt sztywne lub są używane bez świadomości tego, co się dzieje, mogą wpływać na samopoczucie i relacje. Co więcej, gdy nadal są wykorzystywane w życiu dorosłym, w sytuacjach niemających nic wspólnego z okresem, w którym powstały, mogą być niezwykle ograniczające.

Pułapka konfluencji

Konfluencja jest jednym z takich mechanizmów obronnych. Powstaje, gdy nie masz kontaktu ze sobą, ze swoimi doświadczeniami, pragnieniami, opiniami i potrzebami. Zamiast tego przyłączasz się do potrzeb lub ideologii innych. W jakiś sposób granica między Tobą a resztą zostaje zatarta i nie dostrzegasz różnicy.

Pułapka konfluencji polega na tym, że tracisz poczucie siebie i nie możesz postrzegać i czuć się jako indywidualny byt. Starasz się w pełni obcować z kimkolwiek, kto jest obok Ciebie. W efekcie tracisz swoją tożsamość i dzielisz się, bez kwestionowania siebie, pragnieniami, opiniami czy emocjami innych. Możesz nawet pomylić je ze swoimi. Choć brzmi to przesadnie, jest to dość powszechna rzeczywistość.

Przykłady konfluencji

• Akceptujesz bez zastrzeżeń opinie lub propozycje swojego partnera dotyczące Waszego związku. Na przykład, jeśli wyraża on chęć posiadania otwartego związku, zgadzasz się z tym pomysłem, nie zadając sobie pytania, czy jest to coś, czego naprawdę chcesz, szukasz lub co Ci odpowiada.
• Kiedy jesteś w grupie, czujesz, że nie jesteś w stanie wyrazić swojej opinii na dany temat, dopóki nie usłyszysz, co myśli reszta. Twoim celem jest komunikowanie się z innymi.
• Pomimo tego, że nie czujesz się głodny, jesz z kimś innym, ponieważ ktoś Cię o to prosi lub sugeruje. Albo chociaż nie chcesz spożywać alkoholu, robisz to, aby przyłączyć się do innych.
• Potrzebujesz zewnętrznej aprobaty dla swoich codziennych decyzji. Twoje ubrania, fryzura czy sposób spędzania wolnego czasu nie opierają się na tym, co naprawdę lubisz lub chcesz, ale na tym, co inni uważają za akceptowalne lub „modne”.
• Nadmiernie wtapiasz się w emocje innych. Nie dzieje się tak dlatego, że jesteś empatyczny, ale dlatego, że pozwalasz, by zawładnęły Tobą emocje lub potrzeby innych, aż w końcu uczynisz je swoimi.

Ucieczka z pułapki konfluencji

Wszyscy stosujemy te mechanizmy w pewnym momencie naszego życia. Jeśli jednak konfluencja stanie się patologiczna, stawia Cię to w wyjątkowo trudnej sytuacji. W końcu, jeśli nie wiesz, kim jesteś i w jakim stopniu zostałeś dotknięty, jeśli nie wiesz, jak wyznaczać granice, kwestionować innych lub rozpoznawać własne potrzeby i pragnienia, prawdopodobnie padniesz ofiarą zależnych, obraźliwych i szkodliwych związków.

Aby wydostać się z tej nieświadomej pułapki, musisz zrozumieć, jak powstaje konfluencja. Wywodzi się z uczenia się w dzieciństwie, że nie wolno Ci być tym, kim jesteś. Prawdopodobnie nauczono Cię, że bycie innym lub posiadanie własnego głosu lub myśli doprowadzi Cię do odrzucenia lub porzucenia.

Na przykład, być może dorastałeś w domu, w którym nie wolno było wyrażać emocji złości, smutku lub frustracji. Jeśli to robiłeś, rodzice wycofali swoje uczucia lub karali Cię. A może doświadczyłeś zastraszania i odrzucenia przez rówieśników w szkole lub byłeś mocno krytykowany w młodym wieku.

Jeśli tak było, prawdopodobnie odłączyłeś się od siebie, aby móc dostosować się do tego, czego chcą inni, a tym samym uniknąć odrzucenia, samotności lub agresywności. Jednak nie wiedząc, kim jesteś ani czego chcesz, czujesz pustkę, którą starasz się wypełnić, łącząc się z resztą i rzucając się w relacje z innymi.

Zacznij zwracać na siebie uwagę

Tendencja ta jest niezwykle bolesna i ma niezwykle negatywne konsekwencje dla każdego dorosłego człowieka. Dlatego jeśli chcesz zakończyć tę dynamikę, musisz przestać unikać kontaktu ze sobą i zacząć go promować.

Zamiast tłumić to, co czujesz, musisz zacząć od myślenia o sobie w każdej sytuacji. Musisz kwestionować opinie innych, zanim uznasz je za własne. Krótko mówiąc, musisz uważać na siebie. Co więcej, musisz odzyskać swoją tożsamość i odkryć na nowo własne granice, te, które utraciłeś ze strachu przed odrzuceniem.

Oczywiście nie jest to łatwa praca. Wymaga praktyki i wytrwałości. Ponadto może być konieczne omówienie wcześniejszych doświadczeń, które doprowadziły Cię do rozwinięcia tego mechanizmu obronnego. Wreszcie, jeśli identyfikujesz się z tą sytuacją, nie wahaj się szukać profesjonalnej pomocy.