Pragnienie miłości: siedem cech ludzi, którzy je mają

Ludziom, którzy mają silne pragnienie miłości, często brakowało tego typu uczuć ze strony rodziców i najbliższych w dzieciństwie. Jeśli się go nie zrozumie i w odpowiedni sposób nie potraktuje, może ono doprowadzić do wielu zawodów miłosnych i złamanych serc.
Pragnienie miłości: siedem cech ludzi, którzy je mają
Gema Sánchez Cuevas

Przejrzane i zatwierdzone przez: psycholog Gema Sánchez Cuevas.

Napisany przez Edith Sánchez

Ostatnia aktualizacja: 14 listopada, 2022

Ludzie, którzy czują silne pragnienie miłości, często mają je z jednego, podstawowego powodu. Po prostu najprawdopodobniej dorastali bez odpowiedniego uczucia ze strony rodziny lub poczucia emocjonalnej bliskości. Mówimy tutaj o osobach, które muszą być nieustannie przytulane.

I którym trzeba wciąż powtarzać pełne miłości słowa. Ogólnie rzecz biorąc pragnienie miłości bierze się stąd, że ludzie tacy po prostu nigdy nie otrzymywali żadnych ciepłych uczuć ze strony otaczających ich osób.

Ludzie, którzy dorastają w świecie całkowicie pozbawionym jakichkolwiek uczuć, przechodzą przez życie w zasadzie tylko czekając, aż ich nary na psychice się zagoją. Ich największy problem polega jednak na tym, że myślą oni, że potrzebują innych osób koło siebie.

Wierzą wręcz, że tylko inni ludzie będą w stanie uleczyć ich duszę. Ale to nieprawda. Jedynie samoakceptacja i miłość do samego siebie mogą naprawdę pomóc im w uzdrowieniu swojego stanu psychicznego oraz emocjonalnego.

Ci ludzie często mylą te dwie rzeczy z miłością i akceptacją ze strony innych ludzi. Oczywiście pragnienie miłości samo w sobie nie jest niczym złym. To samo możemy także powiedzieć o oczekiwaniach dotyczących akceptacji ze strony innych ludzi. Całe to zagadnienie staje się jednak o wiele bardziej problematyczne, jeśli spróbujemy na nie spojrzeć z punktu widzenia tych ludzi, którym właśnie brakuje tego rodzaju uczuć.

Dzieje się tak dlatego, ponieważ osoby takie starają się nadrobić ten brak uczucia i poprzez silne pragnienie miłości. I właśnie miłość jest tym, czego usilnie szukają u innych ludzi.

Możemy żyć bez religii i medytacji, ale nie możemy żyć bez ludzkiej miłości”.
Dalajlama

Ludzie, którzy mają silne pragnienie miłości, często tworzą w swym życiu sytuacje, które po prostu zwiększają pustkę odczuwaną przez nich w środku. Jest to złożony problem psychologiczny, który wymaga pomocy ze strony wykwalifikowanego specjalisty.

Oto siedem najważniejszych cech osób, które odczuwają to właśnie silne pragnienie miłości.

Silne pragnienie miłości: siedem najważniejszych cech osób, które je odczuwają

Ludziom, którzy mają silne pragnienie miłości, często brakowało tego typu uczuć ze strony rodziców i najbliższych w dzieciństwie. Jeśli się go nie zrozumie i w odpowiedni sposób nie potraktuje, może ono doprowadzić do wielu zawodów miłosnych i złamanych serc. Ale jakimi cechami się oni charakteryzują? Inaczej mówiąc, jak ich rozpoznać?

1. Obsesja na punkcie uczucia

Ludzie, którzy mają silne pragnienie miłości, przykładają ogromną wagę do tego uczucia. Mogą nawet myśleć, że nic innego się nie liczy w życiu. Tak więc w ich wnętrzu pojawia się rodzaj ognia, który zawsze płonie wtedy, gdy ktoś inny okazuje im jakąś formę uczucia.

Naprawdę trudno jest im pozwolić na to, by uczucia przychodziły i odchodziły naturalnie. Sama myśl o możliwości otrzymania takiego „daru” powoduje u nich silny niepokój. Czują się wtedy podekscytowani i przerażeni jednocześnie. W efekcie często przeistacza się to w obsesję.

2. Próby nieustannego kontrolowania ludzi z ich otoczenia

Często zdarza się również, że ludzie, którzy mają pragnienie miłości, stają się zaborczy. Jednocześnie starają się kontrolować tych ludzi, którzy okazują im jakąś formę miłości. Niekoniecznie próbują przy tym sterować całym życiem tej drugiej osoby. Robią to tylko dlatego, że chcą uniknąć odczuwania bólu przez samych siebie.

Tacy ludzie żywią nieświadome przekonanie, że jeśli utrzymają tę osobę w zasięgu swojego wzroku, nigdy jej nie stracą. Ale strach przed porzuceniem i zdradą (czyli produkty ich rany w sferze emocjonalnej) sprawia, że pragną oni także sprawowania nad tą osobą pełnej kontroli. Ale takie postępowanie często prowadzi do nieuchronnych konfliktów lub nawet rozpadu związku.

3. Pragnienie miłości pociąga za sobą wysokie wymagania

Ludzie, którzy nie otrzymali nigdy w okresie dzieciństwa i młodości prawdziwej miłości, mają trudności z uwierzeniem w nią w późniejszych etapach swojego życia. Żądają więc nieustannego okazywania uczuć. Mogą stać się bardzo wymagający wobec partnerów lub każdego, z kim nawiązali jakąkolwiek więź na płaszczyźnie emocjonalnej.

Zakochana para

Na przykład mogą mówić dość często takie rzeczy jak: „potrzebowałem Cię, żebyś tam była przy mnie, ale Cię nie było” lub „Miałem nadzieję, że zrobisz coś specjalnego, ale nie, zawiodłem się na Tobie”. Uważają oni miłość za coś absolutnego i bezwarunkowego. Ale przecież nawet matka nie może tego nikomu zapewnić.

4. Pragnienie miłości przekształcone wręcz w błaganie

Ludzie, którzy odczuwają bardzo silne pragnienie miłości, są bardzo wymagający. Ale jednocześnie mają tendencję do tego, by zbyt wiele rzeczy się im wymykało z rąk. Dla nich wszystko jest lepsze niż utrata osoby, którą kochają. W konsekwencji często ignorują własne potrzeby i szczęście w życiu.

Jeśli uważają, że druga osoba staje się dla nich zbyt odległa, zrobią wszystko, by jej nie stracić. Czują się bezwartościowi i myślą, że miłość ze strony tej drugiej osoby nadaje wartość ich własnemu życiu. Oznacza to, że będą nawet znosić wszelkiego rodzaju nadużycia i upokorzenia, jeśli będą musieli.

5. Ponoszenie zbyt wielu poświęceń

Tacy ludzie wręcz uwielbiają tworzyć wokół siebie aurę wyjątkowego dramatyzmu i bolesności. O wiele bardziej, niż w rzeczywistości to ma miejsce. Czują się tak wdzięczni, że ktoś ich kocha, że ​są gotowi na naprawdę wiele poświęceń, by tylko zadowolić tę drugą połowę.

Miłość oznacza czasami konieczność poświęcenia czegoś dla tej drugiej osoby. Temu przecież nie będziemy zaprzeczać. temu. Ale ci ludzie popadają w całkowitą skrajność. Zachowują się tak, jakby ta druga osoba była jedyną, która ma jakieś prawa i przywileje, a oni z kolei są jedynymi na świecie, którzy muszą dawać z siebie wszystko.

6. Pragnienie miłości to często też brak zaufania wobec tej drugiej osoby

Bez względu na to, jak bardzo się starają, ludzie, którzy mają silne pragnienie miłości, nie potrafią zaufać innym osobom. Są ciągle podejrzliwi, co stopniowo osłabia więzi panujące w ich relacjach. Zawsze spodziewają się tego, że zostaną ostatecznie porzuceni lub zranieni. Oznacza to, że taki scenariusz zawsze widzą dla swojej przyszłości.

Związek uczuciowy

Ich nieufność jest tak intensywna, że ​​mogą oni nawet zacząć postrzegać dobre rzeczy jako złe lub odwrotnie. Wszędzie szukają ukrytych motywów, niecnych planów i spisków. To wszystko jest częścią ich ogromnego strachu przed zranieniem i porzuceniem.

7. Akceptowanie rzeczy absolutnie niedopuszczalnych w imię uczucia

Nadużycie lub przemoc w jakiejkolwiek formie jest całkowicie niedopuszczalna. Niestety brak uczucia często popycha ludzi do zamkniętego i powtarzającego się cyklu zachowań, w którym będą akceptować tego rodzaju postępowanie ze strony ludzi, wobec których czują jakąś formę więzi emocjonalnej.

Nie potrafią odróżnić oni różnicy zdań lub zwykłego konfliktu od prób nadużycia siły lub przemocy. Mogą się wściekać na pozornie nieistotne sprawy, ale także uznawać wszelkiego rodzaju ataki fizyczne i psychiczne jako coś zupełnie normalnego.

To jest naprawdę paradoksalna sytuacja. Ludzie, którzy mają silne pragnienie miłości, szukają jej u innych, aby spróbować wypełnić tę lukę. Ale ponieważ brakuje im miłości do samych siebie, po przeżytym złamaniu serca wpadają w ciężki zawód miłosny. Dlatego profesjonalna pomoc jest w tych przypadkach tak ważnym aspektem ich życia.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Loredo-Abdalá, A., Trejo-Hernández, J., & Bustos-Valenzuela, V. (1999). Maltrato al menor: Consideraciones clínicas sobre maltrato físico, agresión sexual y deprivación emocional. Gac Med Mex, 135, 611-20.


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.