Pasywno-agresywni przyjaciele: gdy zaufanie boli
Pasywno-agresywni przyjaciele są złymi towarzyszami podróży. Czasami jednak dość trudno jest zostawić ich na peronie i się pożegnać. Trudno im też wyjaśnić, że z nimi wszystko staje się niełatwe. Że przyjaźń boli i że wyraźnie czujemy się niszczeni przez ich sposób bycia. Tak więc, chociaż to prawdą, że trudno poradzić sobie z tego rodzaju relacjami, powinniśmy o to zabiegać.
A zatem… jak należałby poprawnie się zachować w takich sytuacjach? Czy nadal utrzymywać tę więź czy porozmawiać poważnie z przyjacielem i zażądać zmian? Cóż, w tego typu sytuacjach nie ma uniwersalnej formuły. W rzeczywistości pasywno-agresywna osobowość dzieli się na różne podtypy.
Dlatego możemy mieć do czynienia z ludźmi o bardziej szkodliwym zachowaniu lub z takimi, którzy nie wyrządzą nam takiej krzywdy. A czy w twoim otoczeniu są pasywno-agresywni przyjaciele?
Prawda jest taka, że pomimo istnienia różnych typologii życie z osobą pasywno-agresywną oznacza prawie codziennie znoszenie skrajnych zachowań. W takich relacjach obfituje niepewność, dwuznaczności, uraza, a nawet ukryta agresywność.
Czasami objawy mogą być bardzo subtelne. Kiedy jednak dzielisz czas z tego rodzaju profilem, te subtelności w końcu wychodzą na jaw i sprawiają ból jak ukłucia szpilki.
Tak czy inaczej, najlepiej byłoby wiedzieć, jak reagować na takie osoby. Posiadanie pasywno-agresywnego przyjaciela wymaga między innymi życia w ciągłych konfliktach i powolnego zniechęcenia. Tymczasem to, czego oczekujemy od przyjaźni, to coś wręcz przeciwnego. Więc zagłębmy się nieco bardziej w ten temat.
Strach zazwyczaj objawia się na dwa sposoby: poprzez agresywność lub przez podporządkowanie się
-Paulo Coelho-
Pasywno-agresywni przyjaciele, bardzo powszechny typ osobowości
Osobowość pasywno-agresywna jest opisywana w psychologii już od ponad wieku. W rzeczywistości to austriacki psychoanalityk Wilhem Reich, który po raz pierwszy ją opisał krótko po II wojnie światowej. Według niego był to najbardziej rozpowszechniony typ osobowości wśród populacji.
Wkrótce po tym, ten profil pojawił się w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM), sklasyfikowany jako zaburzenie osobowości. Jednak w najnowszych wersjach tego podręcznika nie uważano go już za „zaburzenie”.Uznano, że należy go rozumieć po prostu jako formę osobowości.
To sposób bycia lub zachowania, które w niektórych przypadkach może pojawić się wraz z innymi stanami, takimi jak zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne lub nawet zaburzenie zależne osobowości.
Z drugiej strony (i jak dobrze wiemy!), tego typu zachowania mogą pojawić się u wielu osób w naszym najbliższym otoczeniu. Pasywno-agresywni ojcowie, matki, partnerzy, współpracownicy, przyjaciele – nie brakuje ich wokół nas…
Ciekawi jednak fakt, że łatwiej jest nam rozpoznać tego typu zachowanie u innych niż u nas samych. Musimy jednak pamiętać o jednym. Wszyscy jesteśmy podatni na stosowanie tego typu tak szkodliwych zachowań.
Pasywno-agresywni przyjaciele i ich zachowania
Kiedy mówimy o pasywno-agresywnych przyjaciołach, temat staje się nieco bardziej skomplikowany. Z jakiego powodu? Otóż często tym, co łączy nas z tymi ludźmi, jest czas i jakiegoś rodzaju uczucie. Możliwe, że przeżyliśmy u ich boku wiele rzeczy, a nawet przyzwyczailiśmy się do okazywania cierpliwości, wybaczania i dawania trzeciej i czwartej okazji.
Wiemy jednak, że coś jest z nimi nie tak i sami nie wiemy, jak to nazwać. Dlatego zobaczmy, co charakteryzuje ten typ profilu. W tym celu oprzemy się na wynikach pracy Theodora Millona.
Są przebiegli
Co dokładnie oznacza bycie przebiegłym? Termin ten odnosi się do wyraźnie pokrętnego sposobu zachowania. Oto kilka przykładów:
- Mają skłonność do zwlekania. Długo potrzebują czasu, by udzielić odpowiedzi, umówić się na randkę, zareagować, gdy czegoś się od nich oczekuje.
- Są to ludzie, którzy zawsze „zapominają” o różnych rzeczach. To osoby, którym nie można ufać, i takie, które zawsze mają tysiąc wymówek i uzasadnień w zanadrzu.
- Są bardzo podatni na częste obrażanie się. Kiedy to robią, używają milczenia jako kary.
Pasywno-agresywni przyjaciele są toksyczni
Pasywno-agresywni przyjaciele stosują zachowania toksyczne. Takie, które ranią i pozostawiają ślad emocjonalny. Oznacza to, że ich traktowanie jest zwykle szkodliwe, a czasami używają również pozornej wyższości moralnej, aby nas osądzać i krytykować. W innych momentach są z kolei ulegli i zależni.
Niestabilność to ich sposób bycia
Zdanie, które doskonale określa ten typ przyjaciół, brzmi: „z tobą, ale bez ciebie”. Muszą nas kontrolować, być nad nami, aby nadzorować każdy aspekt naszego życia, ale jednocześnie nie mogą znieść naszej opinii na temat tego, co robią lub czego nie robią.
Podobnie powszechne jest, że na początku tryskają energią i pozytywnym nastawieniem, by kilka godzin zionąć urazą i pokazywać, jak cierpią.
Wieczne niezadowolenie
Pasywnie-agresywni przyjaciele widzą problem w każdej sytuacji, błąd w każdym detalu, drobinę kurzu na każdym błyszczącym szkle. Coś takiego powoduje na przykład, że nie możemy dzielić się z nimi naszymi radościami. Dlaczego? Ponieważ jeśli jest coś, w czym są ekspertami, to gaszą nasze złudzenia, nadzieje, a także samą radość.
Ponadto ten typ osobowości jest bardzo zręczny, jeśli chodzi o wchodzenie w rolę ofiary. Chętnie zakładają też ten typ “okularów”, w których widzą tylko siebie i swoją zniekształconą rzeczywistość.
Mam pasywno-agresywnego przyjaciela, co mogę zrobić?
Pasywno-agresywni przyjaciele mogą nas zdemoralizować i całkowicie wypaczyć pojęcie przyjaźni. Nie powinniśmy przyzwyczajać się do tego rodzaju zachowań. Wręcz przeciwnie, możemy reagować przy użyciu bardzo konkretnych strategii.
- Nie wpadnij w ich pułapkę. Jeśli ktoś taki przestanie się do ciebie odzywać ze złości, pozwól mu na to. Jeżeli poprosi cię o coś, czego nie chcesz lub nie umiesz zrobić dobrze, nie rób tego. A jeśli wypomina Ci coś, nie przywiązuj do tego żadnej wagi. Ostatnią rzeczą, którą powinniśmy zrobić, to wzmocnić ich zachowania i pozwolić, aby w jakiś sposób wpłynęły na nas.
- Nie daj się szantażować lub manipulować. Zawsze miej na uwadze jeden aspekt: to, czego najbardziej boi się pasywno-agresywna osoba, to ignorowanie jej i utrata przyjaźni. A zatem nie przywiązuj wagi do żadnego rodzaju zagrożenia lub szantażu.
- Zachowuj spokój i zdecydowanie. Musisz wyjaśnić tym pasywnie-agresywnym przyjaciołom, że nie będziesz tolerować tego typu zachowań. Zawsze komunikuj to spokojnie i precyzyjnie, równowaga zawsze najlepiej się sprawdzi jako strategia.
- Jeśli nie widzisz zmiany w zachowaniu, lepiej się oddalić. Takie osoby koniecznie muszą zobaczyć, że nie powinny powtarzać takich szkodliwych zachowań. Jeśli zdarzy się to ponownie, a przyjaciel nie ma ochoty dokonywać zmian, poprawiać zachowania i uświadamiać sobie błędów, lepiej będzie zachować dystans.
Idealnie byłoby, gdyby ten typ osobowości mógł skorzystać z profesjonalnej pomocy. Ponieważ nie zawsze decydują się krok, spróbujmy chronić nasze samopoczucie psychiczne, pamiętając, że mamy do czynienia z bardzo szkodliwym zachowaniem.