Odkrywanie języka emocjonalnego: klucz do komunikacji

Język emocjonalny pozwala komunikować emocje. Wykracza poza język werbalny, a w niektórych przypadkach okazuje się mu nawet zaprzeczać. Wszyscy do pewnego stopnia wychwytujemy tego rodzaju subtelną komunikację, ale nie zawsze zwracamy na nią wystarczającą uwagę lub poprawnie dekodujemy wiadomości.

W rzeczywistości język emocjonalny przenika całą naszą komunikację. Niezależnie od tego, czy to zauważamy, czy nie, zawsze wyrażamy jakieś emocje, nawet gdy milczymy. Z tego samego powodu ten język uczuć jest znacznie bogatszy niż język słów. Pozwala nam lepiej poznać innych ludzi i zrozumieć, co czują, zamiast skupiać się wyłącznie na tym, co mówią.

Jednym z najbardziej interesujących aspektów języka emocjonalnego jest to, że znaczna jego część nie znajduje się pod naszą świadomą kontrolą. W rezultacie jest to bardziej autentyczny rodzaj komunikacji. Dzięki niemu możemy nawiązać głębsze więzi z innymi, otwierając kanały, które budzą lub optymalizują uczucia empatii.

„Głównym celem komunikacji emocjonalnej jest przekazanie emocji, pragnień i uczuć. Poprzez pocałunek, gest czułości czy przytulenie możemy bardziej poczuć drugą osobę. Przełamywane są bariery, a empatia wzmacniana”.

-Alejandro Vera-

Język emocjonalny

Peter J. Lang jest psychologiem i profesorem w Center for the Study of Emotion and Attention na University of Florida (USA). Jest jedną z postaci, która przeprowadziła najwięcej badań w dziedzinie emocji i języka emocjonalnego. Wskazuje, że emocje przejawiają się w trzech obszarach: poznawczym, fizjologicznym i behawioralnym. To, co poznawcze, odpowiada myśli i rozumowi. Obszar fizjologiczny obejmuje reakcje w organizmie fizycznym. Natomiast obszar behawioralny jest związany z zachowaniami wynikającymi z doświadczania określonej emocji.

Weźmy przykład osoby, która jest smutna. Niektóre z jej najczęstszych myśli to prawdopodobnie: „Nic mnie nie interesuje” lub „Nic mi się nie podoba”. Fizjologicznie prawdopodobnie objawia się to brakiem energii, sennością, utratą apetytu itp. Krótko mówiąc, większą biernością. Może pozostawać w łóżku przez wiele godzin, niczego nie planować i odmawiać udziału w tym, co robią inni.

Jeśli ktoś ją zapyta, co się dzieje, może odpowiedzieć: „To nic, jestem tylko trochę zmęczony”. Jeżeli rozmówca pozostaje wyłącznie w sferze werbalnej, może uwierzyć, że osoba ta faktycznie jest po prostu zmęczena. Jeśli jednak przeniesie się do sfery języka emocjonalnego, uchwyci gesty, postawę, ton głosu i bierne zachowanie. W rezultacie zrozumie, że dana osoba jest smutna, a może nawet cierpi na depresję.

Interpretacja języka emocjonalnego

Język emocjonalny zwykle pojawia się między wierszami, zmieszany z innymi rodzajami komunikatów. Dobrym sposobem na rozpoczęcie interpretacji języka emocjonalnego jest zwrócenie uwagi na terminy, których używa dana osoba, aby coś powiedzieć, zwłaszcza gdy używa języka figuratywnego.

Na przykład, jeśli ktoś mówi, że pracuje jak osioł, nie tylko odnosi się do faktu, że pracuje bardzo dużo, ale także do tego, że ponosi konsekwencje tego na wszystkich poziomach. Lub, gdy ktoś mówi „Nie mogę się doczekać, aby pójść na to przyjęcie”. Nie tylko wyraża chęć uczestnictwa, ale wskazuje też, że wydarzenie jest znaczące i że wiąże z nim pewne nadzieje i oczekiwania.

Jeśli chodzi o język ciała i gesty, w rzeczywistości zasługują one na to, by poświęcić im oddzielną uwagę. Czasami nie trzeba rozszyfrowywać ich słowami, wystarczy po prostu dostrzec ton głosu, ogólne wrażenie, jakie pozostawia ciało danej osoby, intensywność jej spojrzenia itp. Na tej podstawie możemy zinterpretować to, co naprawdę czuje. Nie jest konieczne „analizowanie” wiadomości, aby ją zrozumieć. Wystarczy jej globalne zrozumienie.

Język emocjonalny a słuchanie samego siebie

Wszyscy komunikujemy się ze sobą w dużym stopniu za pomocą języka emocjonalnego. Problem polega na tym, że nie zawsze jesteśmy w pozycji „słuchającej”, gdy tworzone są tego typu wiadomości. Dobrym sposobem na uniknięcie tej „głuchoty” jest zwrócenie uwagi na to, co nasze ciało próbuje nam przekazać.

Na przykład napięcie mięśni w określonych miejscach, kłujące bóle lub uczucie zimna lub ciepła mogą być oznakami emocji, których nie do końca zrozumieliśmy lub zinterpretowaliśmy.

Równie ważne jak zrozumienie języka emocjonalnego własnego i innych jest nauczenie się go komunikować. Wyrażanie tego, co czujemy, jest niezbędne do skutecznego zrozumienia. Konieczne jest umiejętne posługiwanie się słowami. Nadają one kształt temu, co wcześniej było bezkształtne.