Neuroprzywództwo – połączenie neuronauki i umiejętności organizacyjnych

Neuroprzywództwo to koncepcja, w której neuronauka i praktyki organizacyjne są ze sobą powiązane. Jej celem jest poprawa skuteczności przywództwa w oparciu o dogłębne zrozumienie działania ludzkiego mózgu. Dotyka to liderów, ale także pracowników, a nawet konsumentów.

Czynności w pracy nabierają nowego znaczenia, jeśli spojrzymy na nie z perspektywy neuronauki. Neuroprzywództwo koncentruje się na znajdowaniu nowych perspektyw dla takich aspektów, jak podejmowanie decyzji, współpraca i praca zespołowa, regulacja emocji, rozwiązywanie problemów i procesy zmian.

Do wszystkich tych czynności można podejść w inny sposób, jeśli interpretuje się je na podstawie wiedzy dostarczanej przez neuronaukę. Jednak zrozumienie pracy mózgu nie ma nic wspólnego z próbą manipulowania nim. Chodzi o stworzenie warunków, aby wszystko działało lepiej.

„ Neuroprzywództwo to dyscyplina oparta na nauce, która koncentruje się nie tylko na procesach umysłowych jednostki, ale także na tym, jak wpływa ona i jak reaguje na środowisko. Odnosi się do części przywództwa i zarządzania zespołem z perspektywy neuronaukowej.”

-Santiago Vitola-

Neuroprzywództwo i jego zasady

Po raz pierwszy pojęcie neuroprzywództwa zostało użyte w 2005 roku w publikacji Harvard University zatytułowanej Harvard Business Review. Rok później teorie i zasady tego nowego narzędzia zostały zebrane przez Davida Rocka i Jeffreya Swartza w artykule The Neuroscience of Leadership.

W oparciu o to, co zaproponowali, poniżej znajdziesz zasady neuroprzywództwa:

• Każdy mózg jest wyjątkowy. Dlatego procesy mające tendencję do standaryzacji lub homogenizacji ludzi nie są pomocne. Każda osoba demonstruje swoją własną specyfikę.
• Systemy nagród są kluczowe. Techniki pozytywnego wzmocnienia są znacznie bardziej skuteczne niż sankcje lub kary.
• Nie ma działania bez emocji. Są one największą motywacją do działania. Mózg znacznie szybciej reaguje na bodziec emocjonalny. Wpływa to na otwartość na naukę i motywację.
• Informacja wpływa na oczekiwania i zachowanie. Brak lub nadmiar informacji, a także brak przejrzystości to aspekty, które w istotny sposób modyfikują oczekiwania i zachowania ludzi.
• Umysł jest zaprogramowany do współpracy. Gotowość do interakcji z innymi w poszukiwaniu zgodnych rozwiązań złożonych problemów jest u nas wrodzona.
• Doświadczenie determinuje zachowanie. Przeszłe wydarzenia nadal wyznaczają sposób działania, dopóki nie pojawią się inne doświadczenia, które wyznaczają nowy kurs.

Zalety neuroprzywództwa

Pierwszymi, którzy czerpią korzyści z neuroprzywództwa, są sami liderzy. Jest tak, ponieważ są w stanie dostosować swoje style zarządzania do bardziej efektywnych parametrów. Co więcej, ta perspektywa poszerza ich własne poglądy i pozwala im lepiej zrozumieć trudności i potencjał ludzi, którymi kierują.

Narzędzie to pozwala również na podniesienie poziomu satysfakcji pracowników. W ten sposób osiąga się większą spójność w zespołach, a konflikty są redukowane. Wzrasta również motywacja i poczucie przynależności.

Ponadto neuroprzywództwo ułatwia procesy zmiany i uczenia się. Zmniejsza niepewność i stres, które często pojawiają się, gdy ktoś staje w obliczu nowej sytuacji. Dzięki temu narzędziu osiąga się bardziej wszechstronną adaptację.

Zastosowania tej koncepcji

Istnieje wiele konkretnych sytuacji, w których można zastosować zasady neuroprzywództwa. Oto kilka z nich:

• Terminy dostaw. Kiedy są one naglące, mózg reaguje stresem i staje się mniej wydajny. Ideałem jest uelastycznienie tego aspektu. Jeśli jednak nie jest to możliwe, zrekompensuj stres pozytywnymi bodźcami.
• Pozytywne przywództwo. W tym podejściu dużą wagę przywiązuje się do emocji lidera i innych. Istnieją dowody na to, że często prowadzi to do lepszych decyzji i większej wydajności w zespołach roboczych.
• Oceny jakościowe. Pracownicy czują się o wiele bardziej zmotywowani, gdy są oceniani w bardziej kompleksowy sposób, niż gdy są postrzegani jako spełniający czyjeś oczekiwania. Neuroprzywództwo promuje bardziej subiektywne i cieplejsze oceny.
• Globalna motywacja. Pieniądze to nie jedyna zachęta do pracy. Środowisko oparte na współpracy i integracji często może być jeszcze bardziej motywujące. Z drugiej strony wykluczenie i odrzucenie mogą powodować takie same skutki, jak ból fizyczny.

Neuroprzywództwo opiera się na bardziej realistycznym zrozumieniu człowieka i opiera się na wiedzy naukowej. To nowatorskie narzędzie, ale obiecujące zająć bardzo ważne miejsce w organizacjach w najbliższej przyszłości.