Intuicja podpowiada nam, że myślenie jest męczące. Rzeczywiście, nie jest trudno dojść do tego wniosku, ponieważ wszyscy doświadczyliśmy tego na własnej skórze. Na przykład wystarczy wykonać naprawdę wymagającą aktywność intelektualną. Kiedy już zaczniesz, nie minie dużo czasu, zanim zdasz sobie sprawę, jak twój mózg traci swoją sprawność, w podobny sposób, w jaki męczą się twoje mięśnie podczas ćwiczeń.
Grupa naukowców z Uniwersytetu Pitié-Salpêtrière (Francja) przeprowadziła badania, aby dowiedzieć się, dlaczego myślenie nadmiernie nas męczy. Doszli do wniosku, że jest moment, w którym aktywność intelektualna zaczyna wytwarzać substancje neurotoksyczne. Są to substancje szkodliwe dla funkcjonowania mózgu. Jest to poprzedzone gromadzeniem się kwasu mlekowego w mięśniach. Choć niektóre wyniki badań są wątpliwe, nie oznacza to, że nie dostarczają cennych informacji na temat zjawiska zmęczenia psychicznego.
„Nasze odkrycia pokazują, że praca poznawcza skutkuje prawdziwą zmianą funkcjonalną — akumulacją szkodliwych substancji”.
-Mathias Pessiglione-
Zbyt długie myślenie jest męczące
Nauka odkryła, że zmęczenie psychiczne jest rodzajem sygnału alarmowego wysyłanego do mózgu. To dla nas wskazówka, aby zmienić aktywność, którą wykonujemy, na inną, mniej wymagającą i bardziej satysfakcjonującą. W rzeczywistości zmęczenie działa jako obrońca funkcji mózgu – tak samo, jak zapobiega zranieniu się. W przeciwieństwie do maszyny mózg ma ograniczenia w swojej aktywności. Kiedy do nich dotrze, uruchamiają się mechanizmy samoobrony.
Dzieje się tak na przykład, gdy zaczynasz aktywność wymagającą poznawczo. Naukowcy odkryli teraz, że jest to związane nie tylko z naturalnymi ograniczeniami mózgu. To nie tylko kwestia powiedzenia „Wystarczy, muszę odpocząć”. Kiedy pojawia się zmęczenie, powstają również substancje potencjalnie szkodliwe dla mózgu. To właśnie generuje sygnał alarmowy.
Badanie
Badacze, o których wspomnieliśmy wcześniej, chcieli dowiedzieć się, dlaczego praca umysłowa jest tak samo męcząca jak ćwiczenia fizyczne. Zrekrutowali 50 wolontariuszy w celu nieprzerwanego wykonywania szeregu zadań przez sześć i pół godziny. To tyle, ile wynosi dzień roboczy we Francji.
Wolontariusze zostali podzieleni na dwie grupy. Jednemu powierzono dużą liczbę zadań do wykonania, innym mniej. Zasadniczo musieli wykonywać ćwiczenia pamięciowe z literami, cyframi i kolorami. Gdy to zrobili, byli monitorowani przez system śledzenia gałek ocznych i obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego.
Śledzenie wzroku miało na celu śledzenie zmian w uczniach uczestników. Niektóre wcześniejsze badania wykazały, że kurczą się, gdy wykonywane są wymagające czynności intelektualne. Z drugiej strony, MRI starało się zbadać, czy wystąpiły jakiekolwiek znaczące zmiany w mózgu, które różnicowały jedną grupę od drugiej.
Wyniki wyszukiwania
Stwierdzono, że u członków grupy, którzy musieli wykonywać więcej czynności intelektualnych, było mniejsze rozwarcie źrenicy. Stwierdzono również, że w tej grupie było więcej zmian behawioralnych. W rzeczywistości mieli tendencję do szukania zajęć, które wymagały mniej wysiłku, ale zapewniały większą satysfakcję.
Ponadto odkryli, że ludzie, którzy pracowali więcej, mieli wyższy poziom glutaminianu w korze przedczołowej mózgu. Chociaż substancja ta uczestniczy w aktywacji funkcji mózgu, gdy się kumuluje, ma odwrotny skutek. W efekcie obniża naszą sprawność umysłową. W głębi duszy byłaby to biologiczna przyczyna męczącego myślenia.
Czy istnieje sposób na odwrócenie tego stanu? Do tej pory wiemy, że jedyną rzeczą, która pozwala naszym mózgom powrócić do optymalnej wydajności, jest odpoczynek. Musimy przestać wykonywać te czynności intelektualne i zrobić coś mniej męczącego. Musimy też spać. W rzeczywistości, kiedy śpimy, nasze mózgi podejmują rodzaj procesu „oczyszczania”, aby wszystko uporządkować. Z tego powodu, jeśli chcesz mieć zdrowy mózg, nigdy nie powinieneś ignorować zmęczenia psychicznego.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- van der Wel, P., & van Steenbergen, H. (2018). Pupil dilation as an index of effort in cognitive control tasks: A review. Psychonomic bulletin & review, 25(6), 2005-2015.
- Wiehler, A., Branzoli, F., Adanyeguh, I., Mochel, F., & Pessiglione, M. (2022). A neuro-metabolic account of why daylong cognitive work alters the control of economic decisions. Current Biology, 32(16), 3564-3575.