Próbując rozwiązać problemy ze zdrowiem psychicznym w Japonii, rząd powołał Ministerstwo Samotności. W tym celu niedawno mianował Tetsushi Sakamoto ministrem odpowiedzialnym za ten resort.
Ministerstwo Samotności musi złagodzić bardzo poważne problemy izolacji społeczeństwa japońskiego. Inicjatywa została podjęta po tym, jak Japonia po raz pierwszy od 11 lat doświadczyła wzrostu liczby samobójstw.
Japonia z zadowoleniem przyjęła wiadomość o utworzeniu Ministerstwa Samotności, które ma zmienić sytuację wielu odizolowanych ludzi. Zjawisko to jeszcze bardziej rozprzestrzeniło się w czasie, gdy pandemia wymusiła zachowanie bezpiecznych odległości.
Ministerstwo Samotności to odpowiedź na niepokojące liczby dotyczące samobójstw i wycofania społecznego.
Wielu pracowników służby zdrowia pochwaliło ten ruch, ponieważ Japonia dostrzega pogorszenie zdrowia psychicznego w swoim społeczeństwie. Szczególnie dotyczy to osób starszych, pracujących kobiet, a także pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin i bezrobotnych.
Sakamoto powiedział, że pierwszym zadaniem jest zidentyfikowanie, kto jest już odizolowany lub samotny, a także kto jest zagrożony izolacją od społeczeństwa.
Ministerstwo Samotności: odpowiedź na wzrost samobójstw
Pandemia nasiliła to zjawisko. Społeczeństwo japońskie od lat zwraca uwagę na tragiczne konsekwencje braku więzi między członkami swojego społeczeństwa.
Ponadto w wyniku pandemii tysiące ludzi zostało odsuniętych ze swojego normalnego środowiska pracy. Japońskie kontakty społeczne ograniczyły się więc jeszcze bardziej.
Studenci są przestraszeni i przygnębieni. Wiele osób straciło pracę w niepełnym wymiarze godzin i nie jest w stanie opłacić studiów w wysoce konkurencyjnym społeczeństwie. Osoby, które również cierpią z powodu trudności dochodowych, to pracownicy branży rozrywkowej i hotelarskiej. Dotyczy to również kobiet, które zazwyczaj mają gorzej płatne prace w sektorze usług.
Obecna sytuacja szczególnie dotknęła kobiety
Szczególnie niepokojący jest wzrost liczby samobójstw wśród kobiet. Wiele z nich musiało odsunąć się od swoich środowisk towarzyskich. Często też są bardziej obciążone pracą w domu lub muszą opiekować się starszymi krewnymi.
Jedną z grup, który cierpi w szczególny sposób, jest grupa samotnych matek, ponieważ możliwość opieki nad wnukami ze strony dziadków została drastycznie zmniejszona.
Ministerstwo Samotności: problemy z samotnością istnieją od lat
W 2010 r. Japonia zgłosiła 31 600 samobójstw, liczba ta spadła do 20 169 w 2019 r. W 2020 r. liczba ta wzrosła ponownie po raz pierwszy od 11 lat. Według danych Ministerstwa Zdrowia odnotowano 20 919 zgonów. Alarmujący wzrost samobójstw, zwłaszcza wśród kobiet, przypisywano obecnej sytuacji.
Liczba przypadków samobójstw w Japonii wzrosła o 3,7 procent w 2020 r., do łącznej liczby 20 919 zgonów.
Częstość występowania problemów ze zdrowiem psychicznym była bardzo wysoka już przed pandemią. Ale utrata pracy, protokoły dystansowania społecznego i inne ograniczenia, których praktycznie nie da się pogodzić z kontaktami społecznymi, jeszcze bardziej utrudniają walkę z poczuciem beznadziejności w tych trudnych czasach.
Wielka Brytania była pierwszym krajem, który mianował ministra ds. samotności w 2018 r. Stało się to po tym, jak raport z 2017 r. wykazał, że ponad dziewięć milionów osób stwierdziło, że często lub zawsze czuje się samotne. Wielka Brytania miała już trzech ministrów samotności w ciągu trzech lat.
Dlaczego Japonia ma tak wiele problemów ze zdrowiem psychicznym?
Japonia jest społeczeństwem kolektywistycznym. Znaczenie pozycji i usług, które świadczysz dla swojego kraju, miesza się z dużą indywidualną konkurencyjnością. Dla Japończyków szkolenie się, prosperowanie i walka o wysoko rozwinięte społeczeństwa jest powszechnym ideałem.
Dlatego też powszechnie szanuje się niesamowite wartości obywatelskie. Szacunek dla zmian, prześladowanie korupcji, czystość przestrzeni publicznych, ekstremalna pielęgnacja roślin i ogrodów itp. Wszystkie te ideały byłyby pozytywny, gdyby praca nie zajmowała tak centralnego miejsca.
Konsekwencje presji
Odpowiedzialność i presja naznaczyły zdrowie psychiczne wielu młodych ludzi. Opóźnili tworzenie rodziny lub zerwali związki. Wolą wybrać swoją karierę zawodową nie dopuszczając niczego, co mogłoby ich „rozproszyć”.
Z drugiej strony, część młodych ludzi, wyczerpana i przytłoczona presją społeczną, „wycofała się z konkurencji”, a tym samym wycofała się także z własnego życia. Zaniedbując to, co dla nich jest głównym motorem napędzającym, zamknęli także resztę życia.
Postanawiają zamieszkać na zawsze w domu rodziców, odosobnieni w swoim pokoju, z którego w ogóle nie wychodzą.
I ostatnie i najpoważniejsze zjawisko: intensywne godziny pracy pozostawiają bardzo mało miejsca na relacje towarzyskie. Japończycy, już z natury introwertyczni, zostali więc prawie beż żadnych opcji.
Telepraca i brak spotkań towarzyskich podczas walki Japonii z obecną sytuacją sprawiły, że ludzie czują się coraz bardziej zestresowani i samotni.
Ministerstwo Samotności: wspólna podróż, która właśnie się rozpoczęła
Sakamoto zamierza zebrać różnych specjalistów, aby opracować listę priorytetów. Ma nadzieję promować działania zapobiegające samotności i izolacji społecznej oraz chroniące więzi między ludźmi. Środki obejmują również rewitalizację regionalną, a także zajęcie się spadającym wskaźnikiem urodzeń w Japonii.
Istnieje koordynacja między nowo utworzonym Ministerstwem Samotności, Ministerstwem Zdrowia w zakresie zapobiegania samobójstwom oraz Ministerstwem Rolnictwa w bankach żywności. Chodzi o to, aby działać kompleksowo i podjąć szereg pilnych działań.
Czy Ministerstwo Samotności będzie w stanie sprostać oczekiwaniom, jakie przed nim postawiono? Nie wiemy, jakie to przyniesie skutki, ale walka z depresją przeplata się z walką z ubóstwem, izolacją, piętnem choroby psychicznej i zmianą postrzegania wartości osoby przez pryzmat jej pracy.
Tylko reakcja grupowa może rozwiązać zbiorowy problem, który objawia się u jednostek na różne sposoby.