Mercedes Sosa była kobietą o uprzywilejowanym głosie, która rozpoczęła karierę w wieku 15 lat i nigdy nie przestała odnosić wielkich sukcesów. Była także osobą oddaną sprawiedliwości i walce o prawa człowieka, która nigdy nie zdradziła swoich przekonań.
Mercedes Sosa odbyła dwa koncerty, podczas których ledwo poradziła sobie z własnymi emocjami. Pierwszy miał miejsce w Barcelonie, w 1973 r.
W kraju tym rządził dyktator Francisco Franco, dlatego koncert Sosy nie miał żadnego rozgłosu. Jednak ludzie nadal przybyli tłumnie, aby śpiewać razem z nią. Odśpiewanie „La Negra” skończyło się publicznym płaczem artystki.
Drugi z tych niezapomnianych koncertów miał miejsce w lutym, dziesięć lat później. Po wygnaniu wróciła do swojego kraju ojczystego. Argentyńczycy śpiewali jej piosenki, a sama Mercedes przyznała, że nie była w stanie patrzeć na publiczność, ponieważ gdyby to zrobiła, zalałaby się łzami.
Mówi się, że po tym koncercie admirał Carlos Alberto Lacoste zapytał: „Kto pozwolił Mercedes Sosa na pobyt w moim kraju?”
„Najgorsze, co może Ci się przytrafić, to nie wierzyć w nic. Kto nie wierzy w nic, staje się człowiekiem obcym życiu”.
-Mercedes Sosa-
To była Mercedes Sosa, zwana „głosem Ameryki”. Kobieta o skromnym pochodzeniu, która nigdy nie poszła na kompromis z przemocą i która musiała zapłacić za swoją konsekwencję . Ponadto, a przede wszystkim, miała wspaniały głos, który sprawił, że śpiewanie było dla niej sposobem na opowiedzenie wszystkim rzeczywistości Ameryki Łacińskiej.
Mercedes Sosa – skromna dziewczyna
Nazywała się Haydée Mercedes Sosa, chociaż jej rodzice nazywali ją Marta Mercedes. Jednak jej ojciec postanowił zmienić plany w ostatniej chwili. Mimo to przez całe życie jej rodzina nazywała ją Martą. Przybyła na świat 9 lipca 1935 r. w San Miguel de Tucumán w Argentynie.
Jest pewien ciekawy fakt dotyczący daty jej urodzenia i śmierci. Mercedes urodziła się tego samego dnia, w którym obchodzona jest niepodległość Argentyny, która została podpisana właśnie w jej rodzinnym mieście, Tucumán. Sosa zmarła 4 października 74 lata później.
W tym samym dniu urodziła się Violeta Parra, kobieta, którą wiele lat później właśnie Mercedes Sosa rozsławiła na cały świat.
Sosa była córką skromnego robotnika w cukrowni i kobietą, która zarabiała na życie praniem ubrań bogatych rodzin. Jej rodzice popierali peronizm i 17 października 1950 roku udali się do Buenos Aires, aby świętować Peronistyczny Dzień Lojalności.
Tego samego dnia Mercedes miała za zadanie zaśpiewanie hymnu narodowego Argentyny. To był jej pierwszy publiczny występ.
Początek kariery
Niektórzy koledzy ze szkoły przekonali ją, by poszła do lokalnej stacji radiowej, która w tym czasie organizowała konkurs śpiewu. Mercedes poszła za ich radą i pod koniec audycji właściciel stacji ogłosił, że konkurs się zakończył, ponieważ znaleźli zwycięzcę.
Od tego czasu Mercedes zaczęła regularnie śpiewać w radiu. W 1957 roku wyszła za mąż za Óscara Matusa, muzyka ludowego, i oboje przenieśli się do Mendozy, argentyńskiej prowincji, którą Mercedes pokochała.
Później parze urodził się syn Fabián Matus. Wraz z mężem i poetą Armando Tejada Gómezem stworzyła ruch nowego śpiewu latynoamerykańskiego.
Małżeństwo trwało tylko osiem lat, a jej mąż porzucił ją dla innej kobiety. Mercedes przeprowadziła się do Buenos Aires i w tym samym roku miało miejsce prawie magiczne wydarzenie. Podczas Cosquín Folk Festival, najważniejszego festiwalu tego gatunku w Argentynie, muzyk Jorge Cafrune zaprosił ją do śpiewania na scenie i publiczność od razu ją pokochała.
Mercedes Sosa – głos Ameryki
Od tego momentu sukces Mercedes Sosy nigdy się nie zatrzymał. Najpierw podbiła swój kraj, potem całą Amerykę Łacińską, a następnie cały świat.
Znalazła nowego partnera „Pocho” Mazzitellego, menadżera muzyków, który nigdy jej nie opuścił. Był to dla niej bardzo szczęśliwy czas i nie zawahała się zaklasyfikować swojego drugiego męża jako „wielkiej miłości” swojego życia.
Po wojskowym zamachu stanu w Argentynie nadeszły dla niej trudne czasy. Jej płyty zostały zakazane, a ona znalazła się na czarnej liście dyktatury.
W 1978 r. podczas recitalu w La Plata jeden z jej występów został przerwany przez wojsko, które publicznie ją spoliczkowało i zaaresztowało ją oraz pozostałych muzyków. To wydarzenie zmusiło ją do udania się na wygnanie, najpierw do Paryża, a później do Madrytu.
Wygnanie było gorzkim doświadczeniem, zwłaszcza że zbiegło się to ze śmiercią jej partnera. Mercedes Sosa powiedziała, że zaakceptowanie tej straty zajęło jej dziewięć lat. Mimo wszystko miłość, publiczność i śpiew sprawiły, że odzyskała przyjemność z życia.
Przygotowała nowe koncerty i nowe muzyczne eksperymenty z rockiem. A potem nadeszła śmierć, 4 października 2009 r. Mercedes zmarła w szpitalu w Buenos Aires w wieku 74 lat. Stała się niekwestionowaną ikoną muzyki, a jej głos zapewnił jej nieśmiertelność.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
Braceli, R. E. (2003). Mercedes Sosa: la negra. Sudamericana.