Maltretowane dzieci - jakie konsekwencje odczuwają?
Dzieci i młodzież są populacją szczególnie narażoną na zespół stresu pourazowego. Jest to bardziej prawdopodobne, jeśli były narażone na bardzo stresujące lub traumatyczne wydarzenia. Szacuje się, że trzy czwarte populacji dzieci doświadczyło zdarzeń, takich jak wykorzystywanie dzieci, które mogą powodować PTSD. Ostatecznie u jednej trzeciej z nich rozwija się zespół stresu pourazowego.
Wiadomo, że wykorzystywanie dzieci może zmienić proces neurorozwojowy. Może również modyfikować sposób dojrzewania mózgu dziecka. Może to powodować deficyty poznawcze, które utrzymują się później w dorosłym życiu. Charakteryzują się problemami z uwagą, pamięcią, językiem lub rozwojem intelektualnym.
Maltretowane dzieci
Przemoc wobec dzieci definiowana jest jako każde działanie, które narusza prawa dziecka. Wśród różnych rodzajów nadużyć César Carvajal wyróżnia:
- Wykorzystywanie seksualne. Każdy rodzaj aktywności seksualnej z osobą małoletnią, w której agresor ma władzę, a osoba małoletnia jest zaangażowana w działania, które są poza jej zrozumieniem i niezgodne z jej wolą.
- Przemoc fizyczna. Każde celowe działanie osoby dorosłej, które skutkuje fizycznym uszkodzeniem ciała, urazem lub chorobą dziecka.
- Przemoc emocjonalna. Realizowana poprzez wyzwiska, ciągłą krytykę, wyśmiewanie, odrzucenie, groźby lub ciągłe blokowanie dziecięcych inicjatyw.
- Nadużywanie z powodu porzucenia lub zaniedbania. Sytuacje, w których rodzice lub główni opiekunowie zaniedbują swoje obowiązki zapewnienia dzieciom opieki i ochrony, których potrzebują do prawidłowego rozwoju.
„Znęcanie się w dzieciństwie ma długoterminowe konsekwencje, jeśli chodzi o zwiększoną psychopatologię w wieku dorosłym: depresję, zaburzenia lękowe, poważne zaburzenia osobowości, nadużywanie substancji, zaburzenia odżywiania, somatyzację i PTSD”.
-Carvajal-
Maltretowane dzieci
Wyjaśnimy neuropsychologię, jakiej doświadczają maltretowane dzieci. Nadużywanie w młodym wieku może spowodować nieodwracalne konsekwencje psychologiczne i neurologiczne. Dzieje się tak, ponieważ dzieciństwo jest okresem, w którym mózg rozwija się najbardziej. Jednak prawdą jest również, że jego rozwój trwa w okresie dojrzewania, a nawet w wieku dorosłym.
„Ogólnie rzecz biorąc, wykorzystywanie dzieci powoduje, między innymi, wysoką śmiertelność i zachorowalność, ponieważ szacuje się, że ponad dziesięć procent przypadków dzieci cierpiących na upośledzenie umysłowe lub porażenie mózgowe jest spowodowanych wykorzystywaniem”.
-Mesa-Gresa-
W sytuacjach nadużyć uruchamiane są mechanizmy reakcji stresowej. Wywołują niekorzystne zmiany w mózgu (Mesa-Gresa, 2011). Niektóre z nich to:
- Przyspieszona utrata neuronów.
- Opóźnienia mielinizacji. Mielina jest substancją pokrywającą określone neurony. Między innymi mielinizacja sprzyja przewodzeniu impulsu nerwowego.
- Nieprawidłowości w rozwoju przycinania neuronów. Jest to naturalny proces tworzenia i niszczenia neuronów.
- Hamowanie neurogenezy. Hamowanie narodzin nowych neuronów.
W wyniku powyższego dochodzi do zmian w funkcjonowaniu mózgu. Występują one głównie w obszarach mózgu związanych z regulacją funkcji wykonawczych.
„Dlatego złe traktowanie, maltretowanie i zaniedbywanie w dzieciństwie można uznać za czynniki, które zakłócają normalny rozwój mózgu i które, w zależności od wieku wystąpienia i czasu trwania maltretowania, mogą nawet powodować znaczne zmiany w niektórych obszarach mózgu.
-Mesa-Gresa-
Hipokamp
Hipokamp jest powiązany z pamięcią długotrwałą i deklaratywną, czyli pamięcią zdarzeń, które nam się przydarzają. Stres we wczesnym dzieciństwie może zmienić strukturę hipokampa. W rzeczywistości hipoteza jest taka, że wysoki poziom stresu w dzieciństwie może zmniejszyć jego objętość.
Ponadto zmniejszona objętość hipokampa wiążę się z objawami depresji i dysocjacyjnymi myślami. Zmniejszenie hipokampa pojawia się również w zaburzeniu osobowości typu borderline. Ten stan jest związany z wczesnym urazem. Jest ujemnie skorelowany z początkiem i czasem trwania traumy z dzieciństwa.
„Funkcjonalne przejawy zmian w hipokampie u osób maltretowanych są związane z objawami amnestycznymi, dysocjacyjnymi, lękowymi i odhamowującymi charakterystycznymi dla PTSD”.
Mesa-Gresa-
Ciało migdałowate
Ciało migdałowate jest odpowiedzialne za przetwarzanie i przechowywanie reakcji emocjonalnych niezbędnych do przeżycia. Obecnie wiadomo, że wczesny stres zwiększa poziom dopaminy i osłabia poziom serotoniny w tej strukturze.
Istnieją kontrowersje co do tego, czy zmiany w ciele migdałowatym występują w wyniku wykorzystywania dzieci. Jednak badania wykazały, choć słabo, zmianę całkowitej objętości ciała migdałowatego u dzieci z zespołem stresu pourazowego w porównaniu z dziećmi niewykorzystywanymi.
„U maltretowanych i zaniedbywanych dzieci chroniczna aktywacja ciała migdałowatego może upośledzać rozwój kory przedczołowej, co może prowadzić do zależnych od wieku zmian w nabywaniu zachowań i emocji, w tym kontroli impulsów”.
-Mesa-Gresa-
Uszkodzenia wykryto również w innych strukturach, takich jak robak móżdżku. Zmiany w tej strukturze dotyczyły konkretnych jednostek klinicznych. Na przykład schizofrenia, autyzm, ADHD lub choroba afektywna dwubiegunowa.
Jak widać, skutki wykorzystywania dzieci są wielorakie. Bezpośrednio i pośrednio wpływają na normatywną ewolucję określonych struktur mózgu. Dlatego jest to problem pierwszego stopnia, któremu musimy za wszelką cenę zapobiegać.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
-
Marty, C., & Carvajal, C. (2005). Maltrato infantil como factor de riesgo de trastorno por estrés postraumático en la adultez. Revista chilena de neuro-psiquiatría, 43(3), 180-187.
-
Mesa-Gresa, P., & Moya-Albiol, L. (2011). Neurobiología del maltrato infantil: el ‘ciclo de la violencia’. Revista de neurología, 52(8), 489-503.