Małomówni ludzie to osoby, które często się ignoruje. Rzadko kiedy bierze się pod uwagę, co tak naprawdę kryje się za tą spokojną, cichą i ostrożną aparycją. Małomówni ludzie to zwykle dobrzy obserwatorzy, odkrywcy i osoby o wyostrzonych zmysłach, zaskakująco intensywnie połączeni z otaczającym ich światem.
Te małe detale i niepozorne światy, kryją za sobą cały kosmos różnorodności, zainteresowań i pasji.
Oczywiście, każdy z nas w odmienny sposób przetwarza informacje – praktycznie wszyscy zdają sobie z tego sprawę. Co jednak często umyka naszej uwadze to fakt, że różnice te mogą ujawnić dużo na temat naszej osobowości.
Zdaniem Marti Olsen Laney, autorki książki “Introwertyzm to zaleta”, małomówni ludzie pasujący osobowością do profilu introwertyka, przetwarzają informacje wolniej, z przerwami, ale też znacznie skrupulatniej i głębiej.
“Cisza to wielki żywioł, z którego powstają wielkie rzeczy”
-Thomas Carlyle-
Dzieje się tak z konkretnego – zarazem niezwykle interesującego – powodu. Otóż wszelkie bodźce w mózgu człowieka będącego introwertykiem muszą przejść przez bardzo skomplikowaną ścieżkę powiązaną z pamięcią długotrwałą, pamięcią emocjonalną, procesem analizy oraz planowania.
Esktrawertycy z kolei mają ten proces znacznie uproszczony. Znacznie mniej intensywnie reagują na wszelkie bodźce i znacznie szybciej udzielają odpowiedzi oraz podejmują takie czy inne kroki.
Nie chodzi o to, że jakiś typ osobowości jest lepszy niż inny. W rzeczywistości, bardzo często okazuje się, że w większości wykazujemy cechy obu osobowości, a jedynie zbliżamy się nieco do jednej lub do drugiej.
To, co chcemy zaznaczyć opisując to zjawisko to fakt, że w dzisiejszej rzeczywistości, cisza, jaką wybiera człowiek będący introwertykiem jest źle odbierana i nierozumiana przez większość osób. Osoby te są traktowane źle nawet w instytucjach edukacyjnych. Pozwól, że powiemy Ci o tym nieco więcej.
[Tłumaczenie obrazka: Osoba ekstrawertyczna: bodziec —> przetworzony przez mózg; Osoba ekstrawertyczna: bodziec —> pamięć długotrwała —> proces planowania —> przetworzony przez mózg]
Małomówni ludzie, odmienne ptaki w świecie pełnym ekstrawertyków
Każdego dnia, nauczyciele i profesorzy widzą w swoich salach tych uczniów siedzących spokojnie w ostatniej ławce. Przez wszystkie lekcje siedzą w milczeniu, wpatrzeni w jeden punkt sali lub ukrycie tworząc abstrakcyjne rysunki w swoim zeszycie.
Nie lubią odpowiadać na głos podczas lekcji ani współpracować uczestnicząc w projektach grupowych. Oni po prostu nie działają w ten sposób. Okazuje się jednak, że centra edukacyjne, szkoły, a nawet uniwersytety cenią sobie ucznia, który uczestniczy, mówi, zgłasza się i zaraża wszystkich swoim entuzjazmem do nauki.
Okazuje się bowiem, że w naszym społeczeństwie oraz w naszych umysłach istnieje silnie zakorzeniony stereotyp, który wiąże ze sobą ekstrawersję z sukcesem i efektywnością działania.
Specjaliści w dziedzinie psychologii społecznej wskazują na przykład, że w ostatnich dekadach na popularności w życiu zawodowym oraz społecznym zyskuje profil osoby ekstrawertycznej, charyzmatycznej, ale jednocześnie egocentrycznej i mało wrażliwej na potrzeby drugich.
To tak, jakby społeczeństwo jako całość ceniło te właśnie zachowania jako klucz do skuteczności i efektywności z punktu widzenia produktywnego pracownika. Uważa się, że wpływa to na tworzenie przyjaznej atmosfery oraz sprzyja miłej współpracy w grupie.
Okazuje się jednak, że rzeczywistość jest wprost przeciwna. Dogłębne badania na temat bycia liderem dowodzą, że ludzie małomówni, osoby introwertyczne, skłonne do przemyśleń i cierpliwe przyczyniają się do podniesienia poziomu efektywności w pracy oraz satysfakcji z pracy w grupie.
Z drugiej jednak strony, jak wskazuje profesor i badacz Francesca Gino z Uniwersytetu w Harvardzie na podstawie przeprowadzonego przez siebie badania, liderzy będący introwertykami należą obecnie do rzadkości.
Są jak rzadkie ptaki w świecie zdominowanym przez ekstrawertyków. Okazuje się jednak, że w środowisku pracy, w którym przewodzi osoba o spokojnym sposobie bycia, refleksyjna i jednocześnie rozsądna, panuje znacznie lepsza atmosfera.
Sprzyja to bowiem kultywowaniu zalet pracowników i rozwiązywaniu konfliktów. Są oni bardziej aktywni, kreatywni i czują się szczęśliwsi. Introwertyczny lider zapewnia im pewność siebie i nowe możliwości.
Małomówni ludzie i ich umysł
Małomówni ludzie niekoniecznie są osobami nieśmiałymi. Działają powolnie, mają nieco inny rytm, inne poczucie czasu i zupełnie inne potrzeby. Świat ich zdaniem pędzi często zbyt szybko. Dlatego nie są w stanie dogłębnie i dokładnie analizować wszystkiego tak, jak by tego chcieli.
Jest tak dlatego, że każdy najmniejszy aspekt rzeczywistości musi przedostać się przez filtr jego emocji. Delikatność ta, skrupulatność i dokładność wymaga uwagi, jest pracochłonna, angażuje świadomość i stanowi istną sztukę.
Istnieją ludzie, którzy ciszę postrzegają jako coś niewygodnego i niemożliwego do zniesienia… Być może dlatego, że w ich wnętrzu jest zbyt wiele hałasu.
Małomówni ludzie nie czują się zręcznie, gdy są w centrum uwagi. Nie są też jednak niczyim satelitą i wolą orbitować w swojej prywatnej przestrzeni. Bywa nawet, że w przestrzeni prywatnej. Ten styl życia może wywoływać negatywną reakcją innych. Są oni często postrzegani jako osoby dziwne, odizolowane i aspołeczne.
Stąd też małomówni ludzie uchodzą często za nieśmiałych, przybitych, trzymających dystans bądź niezainteresowanych otaczającym ich życiem. Okazuje się jednak, że ten rodzaj osobowości kryje w sobie skarby i nieprzebyte piękno. Ich urokiem jest prawdziwa głębia – którą możemy odkryć.
Przyjrzyjmy się teraz bliżej ich cechom charakterystycznym.
Małomówni ludzie i introwertycy – 5 cech charakterystycznych
Najważniejszą kwestią, jaką warto zaznaczyć jest fakt, że małomówni ludzie oraz introwertycy stanowią temat wielu książek i opracowań. Na przykład książka: “Introwertyczny lider: korzystaj z Twojego cichego talentu” napisana przez Jennifer B. Kahnweiler zawiera ciekawe fakty na temat tego profilu osobowości.
Oto w skrócie najciekawsze fakty na temat introwertyków i tego, jacy naprawdę są małomówni ludzie. Oto one:
- Myślą, zanim coś powiedzą. Są bardzo rozważni w momencie komunikowania. Potrafią doskonale słuchać, są myślicielami i udzielenie odpowiedzi zajmuje im znacznie więcej czasu.
- Nie lubią powierzchowności. Ich zainteresowania obracają się wokół głębokich prawd życiowych i wnikliwych prawd. Mają wspaniałą wyobraźnię, lubią łączyć ze sobą idee, pomysły i wizje. Są marzycielami, myślicielami i bardzo często mówią do siebie.
- Małomówni ludzie zwykle wierzą w siebie. Nie pozwalają innym wpłynąć na ich własne opinie, wyznają silne wartości i zazwyczaj mają jasne pomysły.
- Wolą pisać w momencie, gdy się komunikują. Znacznie wygodniej czują się ze słowem pisanym niż mówionym.
Jak już wspomnieliśmy wcześniej, samotność to schronienie często wybierane przez introwertyków. Trzeba jednak zaznaczyć, że nie szukają tego jako mechanizmu ucieczki. Chodzi bardziej o przestrzeń konieczną do odzyskania energii i jasności myśli. Nie służy im bowiem zbyt duże natężenie bodźców, głosów, pośpiechu i szmerów.
Koniec końców bowiem, małomówni ludzie współtworzą mądrość, która rodzi się z refleksji, z wyobraźni i przede wszystkim, z kojącej ciszy.