Książki o samopomocy, które odmienią Twoje życie
Czytanie zawsze jest dobrym pomysłem, niezależnie od wybranego tematu. To dlatego, że możesz puścić wodze fantazji i jednocześnie uczyć się. Dobrym przykładem są poradniki. Mogą nauczyć Cię, jak być lepszą osobą. Mogą również pomóc Ci przezwyciężyć emocjonalne rozstanie, odnieść większy sukces w biznesie, nauczyć się mówić, co czujesz lub nauczyć się przebaczać. Bardzo ciekawą dziedziną są również książki o samopomocy.
Podczas gdy niektóre tytuły na naszej liście są „klasykami” w obszarze samopomocy i zawierają instrukcje krok po kroku, zadają pytania lub podpowiadają, jak postępować, inne to historie z morałem, które można wykorzystać jako źródło inspiracji. Nie są one skomplikowane do czytania ani obszerne, ale zawierają niezwykle mocny i głęboki przekaz. Przekazują nam wiadomości, których nie trzeba upiększać, ponieważ są bezpośrednie i proste. Nauki zawarte w tych książkach zmienią Twoją wizję życia i świata, a także sposób, w jaki mierzysz się z każdą sytuacją i jak uciekasz od trudności.
Jeśli przeczytałaś już którąkolwiek z naszych propozycji, zawsze możesz cieszyć się nią ponownie. Eksperci twierdzą, że ten sam tytuł czytany w różnych momentach życia daje nam nową perspektywę i zapewnia nowe doświadczenia. To dlatego, że nie jesteś tą samą osobą, którą byłaś dwa lata temu, albo będziesz za pięć lat.
Książki o samopomocy – pięć najlepszych poradników
Kto zabrał mój ser?
Ta książka nosi podtytuł „Niesamowity sposób radzenia sobie ze zmianami w pracy i życiu”. Jej autorem jest Spencer Johnson. Jest napisana w stylu przypowieści i opowiada historię dwóch myszy, które szukają sera. Opisuje cztery typowe reakcje osoby w obliczu problemu lub sytuacji. Są to:
- opieranie się ze strachu przed czymś gorszym
- wczesne wykrywanie zmian
- nauka adaptacji
- pośpiech w działaniu.
Książka została wydana w 1998 roku i jest prostą, ale jednocześnie oszałamiającą analizą zmian i problemów. Przede wszystkim nauczenia się, jak sobie z nimi radzić.
Rycerz w zardzewiałej zbroi
To książka o samopomocy napisana przez Roberta Fishera. Zawiera elementy humorystyczne, a także motywacyjne. To powieść, którą można czytać w dowolnym momencie życia, od młodości po starość. Odzwierciedla ona proces zmian w osobie, która nie jest w stanie wyrazić swoich uczuć. Bohaterem jest egocentryczny rycerz, który nie rozumie i nie docenia tego, co ma, zaniedbując otaczających go ludzi i rzeczy. Staje się coraz bardziej zamknięty w swojej zbroi, która w końcu rdzewieje i rycerz nie może jej zdjąć. Następnie musi on odbyć podróż ścieżką prawdy do trzech zamków. Książka wyjaśnia, jak ważne jest otwieranie się na świat i mówienie tego, co czujesz.
Człowiek w poszukiwaniu sensu
To książka psychologiczna napisana przez austriackiego psychiatrę Viktora Frankla. Została wydana w 1946 roku. Książka opowiada o osobistych przeżyciach więźnia obozu koncentracyjnego Auschwitz podczas II wojny światowej. Podzielona jest na dwie części, które próbują odpowiedzieć na pytanie: jak życie codzienne w obozie koncentracyjnym wpływa na umysł i psychikę przeciętnego więźnia? Książka stara się zrozumieć psychologiczne przemiany więźniów, ale jednocześnie jest odą do nadziei i wartościowania życia.
Mały Książę
To najbardziej znana powieść pisarza Antoine’a de Saint-Exupéry’ego, wydana w 1943 roku. Jest to opowieść o pilocie, który zaginął na Saharze po wypadku lotniczym. Spotyka małego księcia z innej planety. Książka zawiera wątki filozoficzne i krytykę społeczną na temat tego, jak dorośli postrzegają rzeczy. Choć uważana jest za utwór dla dzieci, zawiera naprawdę głębokie obserwacje na temat życia i natury człowieka. Na przykład podczas spotkania Małego Księcia z lisem możemy przeczytać najbardziej znane zdanie: „Tylko sercem można dobrze widzieć; najważniejsze jest niewidoczne dla oka”. Książka zachęca do refleksji nad miłością, relacjami międzyludzkimi i utratą rzeczy naprawdę ważnych w życiu.
Dzwon nurkowy i motyl
To historia napisana przez Jeana Dominique Bauby, która została później przeniesiona na ekrany. Nie jest to poradnik jako taki, ale pozbawiona sentymentów autobiografia, która w obiektywny i dość szokujący sposób opowiada historię pisarza. W wieku 43 lat Bauby doznaje potężnego udaru mózgu i spędza trzy tygodnie w śpiączce. Kiedy odzyskuje przytomność, odkrywa, że jego ciało jest całkowicie sparaliżowane i nie może się poruszać, mówić, jeść ani oddychać bez pomocy. Jego umysł pracuje prawidłowo, ale nie może tego nikomu przekazać. Ledwo może poruszać lewą powieką. W swoim nowym świecie może kontrolować tylko dwie rzeczy: pamięć i wyobraźnię. Ta książka mówi Ci, że powinieneś bardziej cenić swoje życie i cieszyć się drobiazgami dnia codziennego.