John Hughlings Jackson to naukowiec, który wykorzystywał niezwykle skuteczne metody obserwacji i analizy mimo ograniczeń, jakie panowały w jego czasach. Z jego wiedzy korzystali tacy psychiatrzy jak Charcot czy Freud.
John Hughlings Jackson jest uznawany za jednego z pionierów neurologii, chociaż jego wkład naukowy jest również często wykorzystywany w psychiatrii. Żył w XIX wieku, w czasach, gdy znalezienie zasobów do badania mózgu było niezwykle trudne. Właśnie dlatego fakt, że udało mu się wyciągnąć prawdziwe wnioski, jest tak zaskakujący.
Ten naukowiec jest znany ze swoich badań, które pomogły nam zrozumieć epilepsję. Jego badania dotyczące chwilowego spowolnienia psychomotorycznego służą nam po dziś dzień.
“Wszystko, co robimy, wszystko, co wydaje nam się, że kiedykolwiek mieliśmy, jest tworzone przez ludzki mózg. Ale jego dokładne funkcjonowanie pozostaje jedną z największych nierozwiązanych tajemnic i wydaje się, że im bardziej staramy się ją odkryć, tym więcej niespodzianek pojawia się na naszej drodze.”
-Neil deGrasse Tyson-
W życiu tego wspaniałego pioniera na pierwszy plan wychodzi jego umiejętność obserwowania i analizowania. Prowadził bardzo szczegółowe zapiski dotyczące przypadków klinicznych i był w stanie wyciągać z nich zaskakująco dokładne i prawdziwe wnioski.
Był nawet członkiem Towarzystwa Królewskiego w Londynie, jednej z najbardziej prestiżowych grup naukowych w Wielkiej Brytanii.
John Hughlings Jackson i jego pochodzenie
John Hughlings Jackson urodził się 4 kwietnia 1835 r. w York w Anglii. Był najmłodszym z piątki rodzeństwa. Jego ojciec był dobrze prosperującym farmerem, który również warzył piwo. Jego matka pochodziła z bogatej rodziny poborców podatkowych.
Jackson przyszedł na świat w czasach wielkich zmian. Różne dziedziny nauki rozwijały się w skokowy sposób, ale wiele z nich nadal nie zostało uznanych za formalne dyscypliny.
John Hughlings Jackson skończył obowiązkową edukację w wieku 15 lat. Następnie został uczniem lekarza Williama Charlesa Andersona. Potem dostał się do Medical School of York, po której studiował w Szpitalu św. Bartłomieja w Londynie.
Niesamowity lekarz
John Hughlings Jackson został lekarzem rezydentem w ambulatorium w Yorku. W 1859 r. przeprowadził się do Londynu i w tym samym roku opublikował swój pierwszy artykuł dotyczący paraliżu twarzy. Został również dziennikarzem medycznym razem ze swoim najlepszym przyjacielem, Jonathanem Hutchinsonem.
W 1860 r. Jackson obronił pracę doktorską na Uniwersytecie św. Andrzeja, zyskując tytuł doktora medycyny i tym samym wspinając się na wyższe szczeble kariery. W 1863 r. został lekarzem asystentem w londyńskim szpitalu, w którym kierował programem diagnostyki neurologicznej.
Od tego momentu rozpoczął pisanie wielu publikacji, w których próbował zachęcić innych do zaakceptowania i uznania jego tezy. Sławę przyniosła mu jego metodologia analizowania obrazu klinicznego i objawów oraz badania nad afazją.
Jego najsłynniejsza praca powstała w 1869 r. Opublikował wtedy A Study of Seizures, pracę, która stała się klasyką w świecie medycyny.
Wielki wkład w medycynę
John Hughlings Jackson twierdził, że układ nerwowy dzieli się na trzy poziomy:
- Poziom niższy, który odpowiada za większość podstawowych ruchów i jest związany z rdzeniem kręgowym.
- Poziom środkowy, który wiąże się z tak zwanym obszarem ruchu i jest związany z korą mózgową.
- I poziom wyższy, który bierze udział w większości złożonych działań i wiąże się z korą przedczołową.
Jego badania pozwoliły również lepiej niż kiedykolwiek wcześniej zrozumieć epilepsję. Przedstawił dobrą analizę objawów, typologii i rodzajów tego schorzenia. Udało mu się również połączyć niektóre objawy z zaburzeniami psychologicznymi i zachowaniami, co stanowiło niezwykle innowacyjne podejście.
Jackson był również założycielem prestiżowego magazynu Brain. Jego pierwszy numer wydano w 1878 r. i jest publikowany po dzień dzisiejszy. Zamieszcza się w nim prace z dziedziny neurologii klinicznej i neurologii eksperymentalnej.
John Hughlings Jackson: ogromne dziedzictwo
John Hughlings Jackson był przewodniczącym Towarzystwa Oftalmologii Zjednoczonego Królestwa, Towarzystwa Medycznego w Londynie i Towarzystwa Klinicznego w Londynie.
Później został pierwszym przewodniczącym Towarzystwa Neurologicznego w Londynie oraz otrzymał doktoraty honoris causa przyznane przez wiele różnych uniwersytetów. Jego praca wywarła ogromny wpływ na badania nad mózgiem i układem nerwowym.
Jego oddziaływanie było na tyle duże, że jego odkrycia wykorzystywały takie słynne osoby jak Charcot, Sigmund Freud, Henry Ey, oraz psychiatrów Williama Oslera i Josepha Listera. John Hughlings Jackson zmarł mając 71 lat, 7 października 1911 r. W ostatnich latach życia cierpiał z powodu utraty słuchu, ale pozostał aktywny aż do samej śmierci.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Covo, P. C. (2006). John Hughlings Jackson, un científico victoriano. Acta Neurol Colomb, 22(3).