Jackson Pollock: januski geniusz
Poniższy artykuł dotyczy życia, myśli i twórczości jednego z najważniejszych malarzy abstrakcyjnego ekspresjonizmu na świecie. Jackson Pollock był artystą o niestabilnej osobowości. To wywołało alkoholizm, na który cierpiał przez całe życie. Wydaje się, że cała jego wspaniała twórczość jest w taki czy inny sposób związana z jego problemami psychologicznymi.
Mimo że zginął przedwcześnie w wypadku samochodowym, w swoim życiu odniósł niezwykły sukces zawodowy. Wszyscy znali go jako szalonego geniusza, który ochlapywał płótno farbą. Wynalazł także technikę artystyczną znaną jako dripping. W technice tej połączył kilka elementów. Były to siła grawitacji, ruch jego ciała, subtelna konsystencja farby i leżące na ziemi płótno. Ta technika zrewolucjonizowała zarówno świat sztuki, jak i sposób malowania niektórych artystów.
Artysta stworzył ten rodzaj malarstwa podczas leczenia psychiatrycznego, spowodowanego depresją maniakalną. Wygląda na to, że zaczął malować w ten sposób podczas rekonwalescencji. Niektórzy profesjonaliści określają to procesem januskim.
Jackson Pollock: jego życie
Jackson Pollock urodził się w Wyoming w 1912 roku w rodzinie prezbiteriańskiej. Wczesne lata spędził w Arizonie i Kalifornii; w tej ostatniej Pollock zaczął studia artystyczne. Miał jednak buntowniczy charakter i został wyrzucony z dwóch różnych szkół, gdy był bardzo młody.
W 1930 przeniósł się z bratem do Nowego Jorku, gdzie oboje uczęszczali do Art Students League. Jego nauczycielem był Thomas Hart Beaton, który zainspirował w Pollocku rytmiczne użycie malarstwa. Pollock przeszedł przez różne okresy twórcze. Jednak dzięki swojej technice drippingu osiągnął światową sławę.
Ten niezwykły geniusz zmagał się już z nadużywaniem alkoholu. Wygląda na to, że cierpiał na poważne zaburzenie psychiczne i używał alkoholu do łagodzenia objawów.
Próbując zwalczyć alkoholizm, Pollock przeszedł psychoterapię jungowską u kilku prestiżowych lekarzy. Jeden z nich, doktor Henderson, zachęcił go do wyrażania siebie poprzez swoją sztukę.
W październiku 1945 Pollock poślubił Lee Krasner, amerykańską malarkę, z którą zamieszkał na południowym wybrzeżu Long Island w stanie Nowy Jork. Pollock przekształcił stodołę rodzinnego domu w pracownię. Tam doskonalił swoją technikę drippingu.
11 sierpnia 1956 Jackson Pollock zginął w wypadku samochodowym z powodu prowadzenia pojazdu pod wpływem alkoholu.
Jackson Pollock i choroba afektywna dwubiegunowa
Dopiero całkiem niedawno zdiagnozowano u Pollocka chorobę afektywną dwubiegunową. Diagnoza została postawiona w oparciu o raport Hendersona. Lekarz opisał okresy gwałtownego wzburzenia, na przemian z wycofaniem. Inny lekarz zdiagnozował Pollocka jako osobę maniakalno-depresyjną.
Żona Pollocka pomogła w diagnozie choroby afektywnej dwubiegunowej. Udzieliła informacji o zmieniających się nastrojach męża.
„Cokolwiek Jackson czuł, czuł bardziej intensywnie niż ktokolwiek, kogo znam; kiedy był zły, był bardziej zły; kiedy był szczęśliwy, był szczęśliwszy; a kiedy był cichy, był cichszy”.
-Lee Krasner-
Jackson Pollock: januska myśl
Myśl janusowska to koncepcja, która sugeruje, że możesz rozwiązywać problemy, gdy patrzysz na rzeczy z przeciwnych perspektyw. Używano jej bardzo często, zwłaszcza w wyrażaniu kreatywności artysty na najwyższym możliwym poziomie.
W tym sensie kreatywność i innowacyjność idą w parze z asymilacją i zrozumieniem przeciwieństw. Są one następnie używane w sposób, którego nigdy wcześniej nie używano. To świadomy proces, ale oddalony od mentalnej sztywności i irracjonalności procesów psychopatologicznych.
U szczytu sukcesu Pollock mówił o realizowaniu swojej sztuki poprzez jednoczesne ukrywanie i wyrażanie symboli. W tym czasie rozpoczął malowanie kroplami, które jest przykładem procesu januskiego. Innymi słowy, składa się z wielu przeciwieństw.
Jackson Pollock jest dobrym przykładem artysty, którego twórczość łączy sztukę z psychologią. Łączą się i prowadzą one dialog z samym artystą. Jego strona zawodowa rodzi się z jego wnętrza, z jego nieświadomości. W pewnym sensie praca płynie i zaczyna żyć własnym życiem.
„Kiedy jestem w moim malarstwie, nie jestem świadomy tego, co robię. … Dopiero kiedy tracę kontakt z malarstwem, rezultatem jest bałagan. W przeciwnym razie istnieje czysta harmonia, łatwość dawania i brania, tworzenie dobrych obrazów .”
-Jackson Pollock-
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Emmerling, L. (2003). Pollock. New York: Taschen.
- Naifeh, Steven; Smith, Gregory White (1989). Jackson Pollock: an American saga. Clarkson N. Potter.