Fobia przed windami - jak sobie z nią poradzić?
W windzie chcemy spędzić jak najmniej czasu ze względu na ograniczoną przestrzeń, niedostępność i wysokość. Fobia przed windami działa na zasadzie takiego mechanizmu. Tutaj powiemy Ci więcej na ten temat.
Strach jest naturalną reakcją, która pomogła nam uchronić się przed niektórymi niebezpieczeństwami. Z tego powodu często boimy się sytuacji, które są nowe i których nie kontrolujemy. Jednak możemy też odczuwać strach przed elementami codzienności.
Strach, który można uzyskać poprzez uczenie się lub w wyniku traumatycznego doświadczenia. Jeśli nie, strach staje się irracjonalny, zamieniając się w fobię. Przykładem tego jest fobia przed windami.
Te mechanizmy, z którymi często się spotykamy są źródłem niepokoju u wielu osób. To małe, zamknięte przestrzenie, odizolowane od zewnątrz, dzięki czemu mogą wydobyć z nas wszystkich naszą najbardziej klaustrofobiczną stronę.
Jednak są ludzie, którzy naprawdę się ich boją. Wpływa to na ich codzienne życie, ponieważ nie mogą wejść do windy nie myśląc o tym, co może się wydarzyć.
Fobia – objawy
Typowe objawy każdej fobii to pocenie się, drżenie, ból głowy, nudności, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca, hiperwentylacja, a nawet wymioty. Aby osoba została uznana za mającą fobię konieczne jest, aby te objawy, oprócz przesadnego strachu, występowały przez co najmniej sześć miesięcy.
Osobliwością fobii windowej jest to, że chociaż jest traktowana jako fobia ogólna składa się z dwóch typów: klaustrofobii i akrofobii. Pierwsza to irracjonalny strach przed zamkniętymi przestrzeniami i ograniczonymi wymiarami. Z drugiej strony akrofobia to skrajny lęk wysokości.
Tak więc windy mają cechy wywołujące różne fobie, chociaż są ludzie, którzy bardziej boją się jednego z dwóch aspektów. Prowadzi to do tego, że osoby cierpiące na fobię przed windami podczas wchodzenia do niej doświadczają wszystkich objawów niepokoju lub myślą, że muszą dostać się na najwyższe piętro budynku.
Co ją wywołuje?
Generalnie ta fobia rozwija się przez traumatyczne doświadczenia związanych z windami. Dana osoba może cierpieć na tę fobię jeśli kiedykolwiek została uwięziona w jednej z nich przez długi czas. Może się również zdarzyć, że to negatywne doświadczenie przeżyła inna osoba, ale rozwinięty strach jest bardzo silny.
Podobnie jak w przypadku innych fobii, strach może być dziedziczony. Oznacza to, że osoba może cierpieć na fobię wind, ponieważ ktoś bardzo jej bliski miał ją od dzieciństwa i nieustannie uświadamiał ją o niebezpieczeństwach. Lub może być tak, że strach pojawia się bez wyraźnego powodu.
Inną możliwością jest to, że osoba cierpiała na wcześniejsze zaburzenia lękowe niezależne od wind i fobia ta wykształciła się w krytycznym momencie. Lęk działa przez skojarzenie.
Dlatego doświadczanie intensywnych objawów lęku w windzie może prowadzić do tego, że osoba boi się wejść do środka i ponownego przeżycia negatywnych emocji.
Jak można ją wyleczyć?
Jeśli strach nie jest zbyt intensywny, przed wejściem do windy może wystarczyć kilka ćwiczeń oddechowych i relaksacyjnych. Ważne jest, aby nie unikać ucieczki z tej sytuacji. Znacznie mniej w przypadku nagłych lub kompulsywnych zachowań, które mogą uczynić to doświadczenie jeszcze bardziej traumatycznym.
Bardzo przydatne może być przebywanie w towarzystwie osoby, której ufasz, aby zapewnić większe poczucie bezpieczeństwa. Ponadto osoba ta może interweniować, jeśli czujesz się źle lub potrzebujesz jakiejś pomocy.
Podobnie towarzyszenie i rozmowa w międzyczasie może być bardzo prostym czynnikiem rozpraszającym, który pomoże Ci nie skupiać się na strachu.
Jeśli jednak te wskazówki nie wystarczą, najlepiej udać się do psychologa na odpowiednie leczenie psychologiczne. Zabiegi te są dość proste i składają się głównie z trzech strategii: restrukturyzacji poznawczej, relaksacji i systematycznej desensytyzacji.
Pierwsza spróbuje zmodyfikować te przekonania lub negatywne myśli, które zakłócają normalny związek między osobą a windami. Na przykład uzyskanie prawdziwych informacji o tym, ile poważnych wypadków ma miejsce w windach lub jakie są szanse na uwięzienie.
Ćwiczenia relaksacyjne będą koncentrować się na zmniejszaniu objawów lęku przed i podczas przebywania na windzie. Z kolei systematyczna desensytyzacja polega na stopniowym wystawianiu osoby na działanie tego, co ją przeraża.