Empiryczna psychoterapia ruchowa

Doświadczalna psychoterapia ruchowa jest doskonałą metodą na wyrażenie swoich uczuć i emocji.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Valeria Sabater.

Ostatnia aktualizacja: 28 maja, 2023

Empiryczna psychoterapia ruchowa zyskuje obecnie na popularności. W Stanach Zjednoczonych coraz powszechniejsze jest stosowanie tego zasobu w połączeniu z tradycyjnym podejściem psychologicznym. Ułatwia m.in. ekspresję emocjonalną, fizyczną, a także poznawczą. Pacjenci odnoszą ogromne korzyści dzięki tej interesującej terapii.

Doświadczalna psychoterapia ruchowa nie powinna być wyłączną terapią. Jest to raczej narzędzie uzupełniające. To forma komunikacji niewerbalnej, która pozwala dokładniej ukierunkować nasz niepokój i ból. Co ciekawe, okazało się, że jest użyteczną metodą w leczeniu schizofrenii. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.

Empiryczna psychoterapia ruchowa

Ruch ciała zawsze był rozumiany jako ekspresyjny i uzdrawiający mechanizm. Niektóre naprawdę stare tradycje mówią o uzdrawiającym tańcu lub takim, który ma na celu osiągnięcie ekstazy i uwolnienie złych istot z wnętrza jednostki.

Często ekspresja cielesna wykracza poza sztukę, łącząc się z mistyką lub duchowością. Nic więc dziwnego, że zalicza się ją do dziedziny terapeutycznej.

Empiryczna psychoterapia ruchowa jest formą terapii ciała. Ma na celu ułatwienie rozwiązania problemów i cierpień pacjenta. Co ciekawe, model ten ma swoje korzenie w pracy austriackiego psychoanalityka Wilheima Reicha.

Terapia ta jest komplementarnym podejściem stosowanym przez wielu terapeutów. Często pomaga w przypadku głównych technik klinicznych, takich jak terapia poznawczo-behawioralna lub terapia akceptacji i zaangażowania.

Przydatność eksperymentalnej psychoterapii ruchowej

Jednym z celów psychologii jest umożliwienie pacjentowi odczuwania i wyrażania tego, co jest w jego wnętrzu. Często jednak trudno jest mu osiągnąć ten cel. To dlatego, że ludzie mają w sobie pewne blokady i ograniczenia, jeśli chodzi o sposób wyrażania słowami tego, co ich boli. W tym przypadku pomocna może być psychoterapia ruchowa oparta na doświadczeniu. W końcu to przede wszystkim forma komunikacji.

Badania przeprowadzone przez dr Ermę Dosamantes zostały opublikowane w American Journal of Dance Therapy. Dosamantes twierdzi, że empiryczna psychoterapia ruchowa:

• Uzewnętrznia stan umysłu.
• Pomaga jednostce stać się świadomą siebie.
• Poprawia sposób, w jaki ludzie komunikują swoje uczucia.
• Łączy ludzi z ich emocjami, potrzebami i myślami.
• Jest formą zabawy. Dzięki temu rozluźnia napięcia i sprzyja połączeniu pacjenta z otoczeniem.
• Pozwala pacjentowi nie tylko uświadomić sobie, co czuje, ale także odkryć na nowo własne ciało poprzez ekspresję i wrażliwość.
• Jest pedagogicznym ćwiczeniem samowiedzy dla pacjenta, aby zobaczyć siebie jako całość. Dobre samopoczucie jednostki polega między innymi na osiągnięciu pełnej harmonii między umysłem a ciałem.

Kto może stosować ten rodzaj terapii?

Empiryczna psychoterapia ruchowa jest skutecznym narzędziem dla prawie wszystkich typów pacjentów. Jednak nie każdy będzie zadowolony z efektów. Metoda ta wymaga pewnej formy odhamowania, która dla niektórych może być zbyt radykalna. Warto jednak spróbować.

Technika ta jest korzystna w następujących scenariuszach:

• Dla osób z depresją.
• Dla osób z autyzmem. Korzystają w ten sposób z terapii mowy ciała.
• U osób cierpiących na zaburzenia lękowe.
• Dla osób cierpiących na zaburzenia odżywiania i osób z niską samooceną.
• Przy pracy nad konfliktami wewnętrznymi. Uniwersytet Kostaryki wyszczególnił korzyści płynące z psychoterapii ciała u pacjentów ze schizofrenią.
• Dla osób po urazach psychicznych. W takich przypadkach jest to wyjątkowo pomocne. Stres pourazowy przyczepia się do ciała i blokuje umysł. W związku z tym dobrym krokiem jest dać się ponieść ekspresji ciała lub tańcowi.

Zastosowanie psychoterapii ruchowej

Jednym z celów empirycznej psychoterapii ruchowej jest otwarcie nowych kanałów komunikacji dla pacjenta. Tradycyjna terapia opiera się na rozmowie i wzbogacającej wymianie zdań między pacjentem a psychologiem. W tym przypadku istnieje możliwość zastosowania innego mechanizmu interwencji. Takiego, który jest bardziej wolny, bardziej dynamiczny i oczyszczający.

Jak więc stosować psychoterapię ruchową? Jakie techniki są w niej wykorzystywane? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.

1. Ćwiczenia samopoznania i ekspresji

Podczas tego rodzaju terapii pacjent nie uczy się technik tanecznych. To nie jest lekcja tańca: to cielesne i ekspresyjne narzędzie. Jednym z jego celów jest, aby pacjent stał się świadomy każdej części swojego ciała. Ostatecznym celem jest znalezienie sposobu na lepsze ukierunkowanie swoich emocji. Pacjenci osiągają to poprzez ćwiczenia relaksacyjne i samopoznawcze.

Ekspresyjność to kolejna strategia pozwalająca na wyrażenie strachu, złości i smutku. Chodzi o to, aby ręce, ramiona, nogi i twarz pacjenta poruszały się w rytm każdego wewnętrznego stanu emocjonalnego.

2. Gry i zabawy grupowe

Innym sposobem prowadzenia psychoterapii ruchowej opartej na doświadczeniu są gry i zabawy grupowe. Terapeuci proponują dynamikę, w której narzędziem komunikacji jest ciało, a nie głos. Często jest to odgrywanie ról lub występy różnego rodzaju.

3. Swobodny taniec

Pacjenci tańczą, poruszają się i wyrażają siebie swoim ciałem w harmonii z muzyką. Nie mają żadnych wytycznych, po prostu dają się ponieść totalnej swobodzie i spontaniczności.

Jak lepiej się poruszać i żyć?

Cierpienie emocjonalne reprezentuje fizyczne i psychiczne odrętwienie. To jak życie w skorupie, w dystansie od wszystkiego i skupieniu tylko na komforcie. Ruch ciała pozwala nam podbijać nasze wewnętrzne i zewnętrzne przestrzenie. Jest to język niewerbalny, który kieruje, uwalnia i aktywuje samoświadomość.

Podsumowując, trudno się dziwić, że terapeuci proponują właśnie ten rodzaj terapii. Jeśli jesteś gotów zrobić pierwszy krok i odłożyć na bok poczucie zakłopotania, uzyskasz wielkie korzyści. Warto spróbować.