Bezdech senny u dzieci

Jeśli dziecko chrapie i moczy łóżko, może to wskazywać na problem zdrowotny. Bezdech senny u dzieci to coraz częściej spotykane zjawisko. Co więcej, jego skutki mogą być poważne.

Bezdech senny u dzieci to schorzenie układu oddechowego, które zawsze wymaga uwagi. Według Hiszpańskiego Stowarzyszenia Pediatrii Podstawowej Opieki Zdrowotnej problem ten występuje u dziesięciu procent populacji dzieci. Czasami liczba ta może być jeszcze wyższa. W wielu przypadkach jest on spowodowany powiększonymi migdałkami.

Chociaż bezdech senny jest nawracającym zaburzeniem snu wśród dorosłych, nadal jest niedodiagnozowany. Wiele osób zakłada, że chrapanie jest normalne i nie przykłada do niego większej wagi. Jednak to, czego doświadcza osoba cierpiąca na bezdech senny, to krótkie zatrzymania oddechu. Na dłuższą metę mogą one powodować brak tlenu w mózgu, choroby serca, nadciśnienie itp.

U dzieci ten stan może być poważniejszy niż u dorosłych. Z tego powodu tak ważne jest, aby rodzice i opiekunowie już od najmłodszych lat dbali o jakość snu swoich dzieci. Szacuje się, że zaburzenie początkowo pojawia się przed piątym rokiem życia i objawia się bardziej złożonymi symptomami niż u dorosłych.

Objawy bezdechu sennego u dzieci

Bezdech senny u dzieci to ciągłe epizody niewydolności oddechowej podczas nocnego odpoczynku. Górne drogi oddechowe są  wtedy zatkane przez osiem do dziesięciu sekund.

Badanie przeprowadzone przez Szpital Uniwersytecki w Oulu (Finlandia) wykazało, że każde dziecko, które chrapie, może cierpieć na obturacyjny bezdech senny. Naukowcy odkryli, że czasami dzieci w wieku poniżej dwóch lat wyraźnie chrapały podczas snu. Jednak postawienie diagnozy nie jest takie proste, ponieważ do odróżnienia tego stanu od pierwotnego chrapania (powszechnego i niepatologicznego) wymagane są różne testy.

Główne cechy bezdechu sennego u dzieci

Chrapanie lub głośny oddech to najczęstszy objaw bezdechu sennego u dzieci. Może pojawić się u niemowląt w wieku kilku miesięcy.

Badania przeprowadzone przez Harvard Medical School w Bostonie i Southwestern Medical Center z University of Texas (USA) wykazały, że niektóre niemowlęta mają zarówno anatomiczne, jak i fizjologiczne predyspozycje do niedrożności dróg oddechowych. Może to utrudniać ich wzrost z powodu braku natlenienia. W niektórych przypadkach problem ten może nawet leżeć u podstaw nagłych zgonów. Dlatego jeśli dziecko chrapie, konieczna jest konsultacja z pediatrą.

Oprócz chrapania dzieci w wieku od dwóch do dziesięciu lat często doświadczają objawów, takich jak:

• Moczenie łóżka
• Wyczerpanie w ciągu dnia
• Brak koncentracji
• Drażliwość i zły nastrój
• Ból głowy
• Wyczerpanie

Przyczyny bezdechu sennego u dzieci

Istnieją różne przyczyny bezdechu sennego u dzieci. Najczęstsze to powiększone migdałki. Problemy te można rozwiązać za pomocą typowych interwencji chirurgicznych.

Inne czynniki związane z tym zaburzeniem oddychania i snu są następujące:

• Wady wrodzone układu oddechowego. Przykładami tego są laryngomalacja, zwężenie otworu gruszkowatego, naczyniaki krwionośne itp.
• Dziecięca otyłość.
• Zespół Downa i sekwencja Pierre’a Robina.

Diagnoza

Aby wiedzieć, czy dziecko cierpi na obturacyjny bezdech senny, nie wystarczy wiedzieć, że chrapie. W rzeczywistości istnieje więcej zmiennych, które medycy muszą przeanalizować klinicznie, aby postawić dokładną diagnozę:

• Najczęściej wykonywanym badaniem jest polisomnografia snu. Polega na rejestrowaniu przez jedną lub kilka nocy fal mózgowych dziecka, częstości akcji serca i oddechu, poziomu tlenu we krwi oraz ruchów oczu i nóg.
• Biomarkery moczu i rynomanometria.

Leczenie obturacyjnego bezdechu sennego u dzieci

Leczenie tego stanu zależy od każdego indywidualnego przypadku. Na przykład niektóre dzieci będą wymagały jedynie prostej interwencji na migdałkach, podczas gdy inne będą musiały schudnąć, aby poprawić sposób oddychania. Jednak najważniejsze jest, aby udać się do pediatry i otolaryngologa dziecięcego, aby znaleźć najlepsze leczenie.

Podobnie jak w przypadku dorosłych, najczęściej stosowaną techniką jest leczenie dróg oddechowych dodatnim ciśnieniem (PAP). Polega ono na stosowaniu urządzenia, które podczas snu utrzymuje otwartą tchawicę. Mechanizm ten polega na ciągłym pompowaniu powietrza pod ciśnieniem do płuc.

Na koniec powinniśmy pamiętać, że chrapanie nie zawsze jest normalne. Bez wątpienia zrozumienie jego pochodzenia i stosowanie się do zaleceń lekarskich poprawi jakość życia chorego. U dzieci ta kwestia jest jeszcze ważniejsza.