Błąd planowania: częsta przyczyna nieproduktywności

Kobieta przed planem działania reprezentująca złudzenie planowania

https://pieknoumyslu.com/blad-planowania-a-nieproduktywnosc/Błąd planowania jest pojęciem, o którym wszyscy wiemy. Dzieje się tak, gdy plany nie pokrywają się z faktami. Może się to zdarzyć w dowolnej dziedzinie, zarówno w miejscu pracy jak i w życiu osobistym. Doskonałym tego przykładem jest sytuacja, gdy wykonujemy listę rzeczy do zrobienia a na koniec dnia, tygodnia lub miesiąca wiele z tych zadań jest jeszcze nieukończonych.

Te różnice między planami i ich wdrożeniem mają konsekwencje jeśli chodzi o czas. Wpływają jednak również na zasoby, produktywność i wydajność. Błąd planowania ma nawet bardzo poważne skutki na poziomie emocjonalnym.

“Plan: zawracać sobie głowę najlepszą metodą osiągnięcia przypadkowego wyniku.”

-Ambrose Bierce-

Błąd planowania: Geneza

Od początku ery przemysłowej ludzie zaczęli mówić o błędzie planowania, choć nie używali dokładnie tej samej nazwy. Kiedy produkcja przemysłowa a później produkcja seryjna przejęła świat, czas stał się szczególnie ważny. Głównym celem w tym kontekście stało się zmaksymalizowanie produkcji w jak najkrótszym czasie. Opłacalność zależała właśnie od tego.

Zegar i czas.

Odtąd planowanie stało się ważnym działaniem zarówno na poziomie organizacyjnym jak i osobistym. Mimo to szybko okazało się, że pisane plany prawie nigdy nie były wdrażane w prawdziwym życiu.

Minęło kilka dziesięcioleci zanim wdrożono wysoce spójną technikę planowania w dziedzinie przemysłu. Zarówno na poziomie indywidualnym jak i w firmach, w których produkcja zależała bardziej od ludzi niż od maszyn uważano, że jest to niemożliwe.

W 1979 roku Daniel Kahneman i Amos Tversky postulowali, że istnieje błąd planowania. Zrozumieli, że problem jest bardzo powszechny i ​​odkryli, że za tym wszystkim kryje się nastawienie poznawcze. Było to oszukiwanie samego siebie związane z ograniczeniami w postrzeganiu rzeczywistości.

Błąd planowania

Z czasem pojawiły się opisy, które zawierały szczegółową charakterystykę błędu planowania. W dzisiejszych czasach rozumiemy ten błąd jako nierzeczywiste postrzeganie czasu, które wywołuje błędy w planowaniu naszych działań.

Praca i planowanie.

Oto główne cechy błędu planowania:

  • Eksperci odkryli, że ludzie wizualizują najbardziej optymistyczne scenariusze podczas planowania. Oznacza to, że plany opierają się na tym, że wszystko pójdzie gładko i bez żadnych komplikacji lub nieprzewidzianych okoliczności.
  • Wskazuje na iluzoryczne myślenie. Jest to rodzaj myślenia, w którym czyjeś pragnienia wpływają na obiektywną ocenę rzeczywistości. Innymi słowy, jest to myślenie życzeniowe.
  • Wskazuje na niewystarczającą interpretację własnego postępowania. Podczas planowania ludzie optymistycznie oceniają swoje umiejętności. Zakładają, że potrafią zrobić rzeczy w krótkim czasie. Jest to jeden z kluczowych czynników jeśli chodzi o błąd planowania.
  • Planując wspólnie z innymi, ludzie mają skłonność do tego by dać się ponieść pragnieniu zaimponowania innym. Oznacza to, że chcesz pokazać jak bardzo efektywny jesteś i dlatego występują niedokładne oszacowania czasu wymaganego do wykonania zadań.

Podobnie, ludzie uważają, że im szybciej coś robią tym lepiej. Właśnie dlatego lekkomyślnie ustalają czas potrzebny na zrobienie czegoś, aby zrobić wrażenie na innych.

Konsekwencje błędu planowania

Główną konsekwencją błędu planowania jest błędne zarządzanie czasem. W niektórych przypadkach powoduje to również brak równowagi w zarządzaniu zasobami. Podobnie oznacza to również złą ocenę sytuacji.

Jednak najgorsze jest to, ile to nas kosztuje na poziomie emocjonalnym. Osobistym negatywnym skutkiem błędu planowania jest uczucie ciągłej frustracji. Również zmienna dawka stałego stresu. Brak osiągnięcia zaplanowanych wyników wywołuje uczucie napięcia i dyskomfortu.

Sfrustrowana kobieta w pracy.

Sposób na uniknięcie tego błędu poznawczego polega na uwzględnieniu wcześniejszych doświadczeń. Zapewniają one wiarygodne dane dotyczące rzeczywistej ilości czasu potrzebnego na każde działanie. Planując zawsze lepiej jest poświęcić trochę czasu na poradzenie sobie z ewentualnymi zdarzeniami losowymi. W ten sposób ludzie nie wpadną w błąd planowania i związaną z nim frustrację.

Bibliografia

Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.

  • Shuey, D., Bigdeli, M., & Rajan, D. (2016). Operational planning : transforming plans into action. Strategizing National Health in the 21st Century: A Handbook.
  • Zuckerman, A. (2012). Organizing for Successful Strategic Planning: 12 Critical Steps. In Healthcare Strategic Planning.
  • Pezzo, M. V., Litman, J. A., & Wilder, O. (2012). Planning. In Encyclopedia of Human Behavior: Second Edition. https://doi.org/10.1016/B978-0-12-375000-6.00280-9
  • Mumford, M. D., Schultz, R. A., & Van Doorn, J. R. (2001). Performance in Planning: Processes, Requirements, and Errors. Review of General Psychology. https://doi.org/10.1037/1089-2680.5.3.213
Scroll to Top