Obsesyjne zaburzenie osobowości

Obsesyjne zaburzenie osobowości

Ostatnia aktualizacja: 05 stycznia, 2019

Prawdą jest, że w naszym dzisiejszym świecie, a przynajmniej w znacznej jego części, cenimy i wzmacniamy zachowania związane z pracą, produktywnością i wynikami. Bycie perfekcjonistą, skrupulatnym, zorganizowanym i kompetentnym jest wysoko cenione w miejscu pracy. Tak więc ludzie o tych cechach zwykle zostają awansowani na odpowiedzialne stanowiska. Wielu z nich cierpi jednak na obsesyjne zaburzenie osobowości.

Cóż, osoby z obsesyjnym stylem często bardzo dobrze spisują się jako szefowie. Lubią robić rzeczy nie tylko dobrze, ale “najlepiej”. Nie angażują się w wolny czas, ponieważ obsesyjne zaburzenie osobowości sprawia, że postrzegają odpoczynek i zabawę jako utratę produktywnego czasu i rozwoju.

Charakterystyka ludzi cierpiących na obsesyjne zaburzenie osobowości

Osoby mające obsesyjne zaburzenie osobowości zazwyczaj mierzą poziom zadowolenia z ich zachowania w oparciu o swoje schematy i wartości, zanim spojrzą na wyniki. Mogą to być zagorzali ekolodzy walczący z zanieczyszczeniem. Sąsiedzi walczący z hałasem, lub kierowcy, szanujący przepisy ruchu drogowego i egzekwujący tego od innych…

Ludzie ci rzadko pozwalają sobie na kierowanie się instynktem lub na natychmiastowe reakcje. Większość odpowiedzi, które dają, jest wynikiem głębokiej refleksji. Nie lubią podejmować ryzyka, a zamiast tego planują, porządkują i klasyfikują co tylko mogą.

Możesz spędzić całe życie szukając doskonałego kwiatu a wiesz dlaczego? Ponieważ wszystkie kwiaty są doskonałe.

Obsesje.

Obsesyjni ludzie często trzymają wiele bezużytecznych rzeczy, myśląc: “kto wie, czy mogę tego kiedyś potrzebować.” Mogą poświęcać znacznie mniej czasu rodzinie i innym związkom. Jednak starają się upewniać, żeby podstawowe potrzeby ich bliskich były pokryte i że nie muszą się o to martwić.

Gdy obsesyjne cechy osobowości zostaną doprowadzone do skrajności, wynikiem będą nieodpowiednie zachowania, które czynią ich działania nieefektywnymi lub nieskutecznymi. Jeśli ponadto będą one znacząco ingerować w codzienne funkcjonowanie i życie danej osoby, możemy mówić o zaburzeniu. Jeśli tak jest, osoba taka cierpi na obsesyjne zaburzenie osobowości.

Obsesyjne zaburzenie osobowości: typ perfekcjonista

Różnica między osobowością perfekcjonisty a obsesyjnym zaburzeniem osobowości polega na nasileniu objawów. Ludzie mający obsesyjne zaburzenie osobowości są tak drobiazgowi, że mają problemy w pracy i życiu osobistym.

Kiedy taki perfekcjonizm ingeruje w ich codzienne życie, obserwujemy obsesyjne zaburzenie osobowości. Z drugiej strony, społeczeństwa zachodnie cenią osobowość w stylu perfekcjonisty. Indywidualność, kompetencja i awans zawodowy to podstawowe wartości w tych kulturach.

Kraje rozwinięte

Obsesyjny styl osobowości wydaje się bardziej powszechny w rozwiniętych społeczeństwach i kulturach, które są ogólnie bardziej zorganizowane i zdyscyplinowane. Cechy takie jak wydajność, punktualność, wytrwałość, ciężka praca i skrupulatność są zaletą.

Poświęcanie dodatkowych nadgodzin w biurze, aby ukończyć pracę, jest nagradzane i często ludzie tacy awansują na wysokie stanowiska. Ogólnie rzecz biorąc, rozumie się, że im więcej pracuje pracownik, tym lepiej dla firmy.

Człowiek bez wad jest głupcem lub hipokrytą, któremu nie powinniśmy ufać.

Perfekcjonizm.

Obsesyjne zaburzenie osobowości i samodyscyplina

Osoba z obsesyjną osobowością ma dużo samodyscypliny (to potężne “superego”, jeśli spojrzymy na nią z perspektywy psychoanalitycznej). Kieruje się zawsze intelektem a nie emocjami. Ponadto jest zwykle powściągliwa i niezbyt wybuchowa.

Osoby takie są podatne na stres, gdy ich zachowanie pasuje do wzorca typu A, co utrudnia im relaks i cieszenie się życiem. Posiadanie wolnego czasu bez zaplanowanych działań może sprawić, że staną się bardziej nerwowe niż gdy mają harmonogram pełen terminów.

Obsesyjne zaburzenia osobowości i związki

Jeśli chodzi o budowanie związku, ludzie ci są zazwyczaj dobrymi towarzyszami. Są wierni, odpowiedzialni i dbają o swoich małżonków. Jednak robią to w sposób nieromantyczny i nie wykazują emocji. Są zasadniczo praktyczni.

Ze względu na to, że są tak powściągliwi, będą się dobrze dogadywać z osobowością histrioniczną (najbardziej wylewny i dramatyczny typ osobowości). Osobowości obsesyjne najbardziej pociągają osobowości histrioniczne, ponieważ dzięki nim czują się bardziej aktywne i żywe. W tym samym czasie osobowość histrioniczna może uważać osobowość obsesyjną za atrakcyjną, ponieważ zapewnia jej stabilność, której potrzebuje.

Obsesyjny typ osobowości zwykle dobrze dogaduje się z typami antyspołecznymi, unikającymi, zależnymi i autodestrukcyjnymi. Z drugiej strony, osoby o obsesyjnych osobowościach nie wydają się mieć dobrych relacji z ludźmi tej samej osobowości lub ludźmi, którzy są narcystyczni, paranoiczni lub sadystyczni.

Problemy w związku.

Jak odnosić się do ludzi z zaburzeniami obsesyjnymi?

Podczas interakcji z ludźmi, u których zdiagnozowano obsesyjne zaburzenia osobowości, Oldham i Morris (1995) sugerują pewne zachowania, które poprawiają relację z nimi. Zalecają poczucie humoru i tolerancję, pozwalając obsesyjnej osobie robić to, co robi. Bądź elastyczny i pozwól im działać tak, jak działają, o ile to nie sprawia, że ​​czujesz się urażony.

Nie oczekuj, że zmienią się same. Biorąc pod uwagę ich niechęć do nowości, ktoś inny musi zaproponować zmiany. Co więcej, ich brak okazywania uczuć może zniechęcać. Pamiętaj jednak, że po prostu tego nie pokazują. W żaden sposób nie wskazuje to na to, że tych uczuć nie posiadają.

Zawsze staramy się, aby wszystko szło doskonale w sztuce, ponieważ osiągnięcie doskonałości w życiu jest naprawdę trudne.

Walki o władzę z osobami, które cierpią na obsesyjne zaburzenie osobowości nie są skuteczne, ponieważ są one bardzo doświadczone w prowadzeniu kłótni. Eksperci zalecają słuchanie i próbę zrozumienia ich. W związku, osoba obsesyjna przejmie kontrolę nad szczegółami.

Krótko mówiąc, obsesyjne zaburzenie osobowości wygląda jak perfekcjonizm, nadmierne poświęcenie się pracy, sztywność i niezdolność do pozbycia się bezużytecznych przedmiotów. Związki z osobami tego typu mogą być trudne, o ile partner nie weźmie pod uwagę aspektów, o których wspomnieliśmy powyżej.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Feist, J. (2007). Teorías de la Personalidad. Madrid: Mc Graw – Hill.
  • Schultz, D. (2002). Teorias de la Personalidad. Madrid: Paraninfo.
  • Owens, M. E., & Beidel, D. C. (2012). Obsessive-Compulsive Personality Disorder. In Encyclopedia of Human Behavior: Second Edition. https://doi.org/10.1016/B978-0-12-375000-6.00261-5

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.