Fagofobia: patologiczny strach przed połykaniem

Dla większości ludzi jedzenie jest jedną z największych przyjemności życia. Nie tylko lubimy jeść, ale wiele naszych interakcji i spotkań towarzyskich obraca się wokół jedzenia i picia. Jednak dla niektórych osób te chwile są prawdziwą męką i generują wysoki poziom niepokoju. Jest tak, ponieważ cierpią z powodu intensywnego strachu przed zadławieniem. Dzisiaj omówimy, na czym polega fagofobia.

Stan ten może dotyczyć osób w każdym wieku i znacząco zakłóca ich codzienne życie.

Wyobraź sobie, że nie jesteś w stanie jeść pewnych stałych pokarmów, czujesz się bardzo zdenerwowany, jeśli chodzi o picie wody, a nawet nie jesteś w stanie przełknąć własnej śliny. Jak można sobie wyobrazić, taka sytuacja powoduje duży dyskomfort i wymaga profesjonalnej interwencji, jeśli chory chce odzyskać swoją dawną jakość życia.

Fagofobia

Trudność lub niemożność połykania stałych i płynnych pokarmów nazywa się dysfagią. W takich przypadkach połykanie staje się niezwykle ciężkie. Ponadto chorzy mogą zasysać pokarm do tchawicy, co może prowadzić do kaszlu, krztuszenia się i wymiotow.

Dysfagia jest chorobą, która zwykle ma podłoże organiczne. Oznacza to, że jest ona powiązana z urazami fizycznymi, chorobami lub zaburzeniami neurologicznymi. Jednak w niektórych przypadkach trudności te mają podłoże psychologiczne.

Fagofobia jest, jak sama nazwa wskazuje, fobią. Chorzy doświadczają intensywnego, uporczywego i najwyraźniej irracjonalnego strachu przed połykaniem. Obawiają się zakrztuszenia, a nawet wyczuwają, jak zwęża im się gardło. To nie jest tylko subiektywne odczucie. Może się zdarzyć, że z powodu niepokoju mięśnie w okolicy gardła stają się napięte. Osoby z tym schorzeniem doświadczają również uczucia suchości w gardle.

Generuje to również strach. Prowadzi to do obaw związanych z porami posiłków, a w wielu przypadkach do odmowy jedzenia lub picia.

Przyczyny fagofobii

Fagofobia jest stosunkowo rzadkim zaburzeniem. Szacuje się, że dotyka około jednej na 500 osób. Częściej występuje w dzieciństwie. Może jednak również wystąpić u dorosłych z ekstremalnymi trudnościami w kontrolowaniu połykania. Ale jeśli nie ma fizycznej przyczyny, która mogłaby wyjaśnić ten intensywny strach, dlaczego się on pojawia?

W większości przypadków jest to związane z poprzednim epizodem, w którym osoba zakrztusiła się, zassała jedzenie, wymiotowała lub miała jakieś traumatyczne doświadczenie związane z połykaniem. Może to być również spowodowane tym, że osoba cierpiąca była świadkiem tego, że inna osoba miała takie doświadczenie lub słyszała o epizodzie tego rodzaju.

Dlatego moment spożywania pokarmu lub płynów chory kojarzy z uczuciem stresu, napięcia i strachu. Ponadto odczuwa strach i duży niepokój, że podobna sytuacja znów się przydarzy.

W przypadku dzieci może mieć to również związek z przesadną obawą rodziców przed zadławieniem, a co za tym idzie – nadopiekuńczością. Jednak w niektórych przypadkach nie ma wcześniejszego epizodu ani wyraźnego wyzwalacza.

Konsekwencje fagofobii

Cierpienie na fagofobię ma konsekwencje na poziomie fizycznym, psychicznym i społecznym. Będą zależeć od nasilenia strachu, ale z reguły są następujące:

• Z powodu odrzucenia jedzenia lub picia przez cierpiącego, może on cierpieć z powodu niedożywienia i odwodnienia w różnym stopniu.
• Może wystąpić znaczna utrata masy ciała.
• Lęk może wywoływać objawy fizyczne i fizjologiczne. Na przykład suchość w ustach i gardle, napięcie mięśni, pocenie się lub tachykardia. Objawy te zwykle pojawiają się wcześnie.
• Chory doświadcza zmartwień i lęków. Wywołują u niego niepokój i dyskomfort oraz obniżają jego samoocenę.
• Wpływa to również na płaszczyznę społeczną i relacyjną osoby cierpiącej. Na przykład osoby cierpiące na fagofobię mogą unikać jedzenia w obecności innych osób lub robić to tylko przy zaufanych osobach.

Leczenie i interwencja

Życie osoby cierpiącej na fagofobię zmienia się na różne sposoby. Ponadto zaburzenie to osłabia jej dobre samopoczucie. Na szczęście współpraca różnych specjalistów (lekarzy, logopedów, psychologów itp.) może pomóc w powrocie do zdrowia.

Z reguły interwencje mają na celu wdrożenie ćwiczeń wokalnych lub rozciągania w celu poprawy kontroli mięśni. Specjaliści mogą również zalecić dostosowaną dietę na wczesnym etapie, aby pomóc cierpiącemu.

Psychologia stara się pracować z irracjonalnymi myślami i oferować odpowiednie techniki relaksacyjne. Używa również strategii kontrolowania uwagi. Pozwala to cierpiącemu odwrócić uwagę od aktu połykania, zmniejszając w ten sposób niepokój.

W przypadku dzieci kluczowa jest współpraca rodziców. Muszą starać się zachować spokój i nie przesadzać z problemem dziecka, aby nie pogłębiać związku między porami posiłków a dyskomfortem psychicznym.

Chociaż każdy przypadek fagofobii jest inny, zawsze konieczne jest szukanie profesjonalnego wsparcia, aby ją przezwyciężyć.