Nadwrażliwość na niesprawiedliwość

Znany psychiatra i neurolog, Viktor Frankl, powiedział, że niesprawiedliwość społeczna boli bardziej niż cierpienie fizyczne. Kiedy w obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu widział, jak strażnicy biją lub karzą jego towarzyszy, odczuwał przy tym nieznośny ból. To dlatego, że niesprawiedliwość jest postrzegana jako atak na nasze wartości, zasady i byt jako istot ludzkich. Niektóre osoby cierpią również na nadwrażliwość na niesprawiedliwość.

Poczucie, że podważane są fundamenty wszystkiego, co etyczne i sprawiedliwe, jest przetwarzane w naszych mózgach w sposób niekorzystny. Często doświadcza się subtelnej kombinacji złości i braku nadziei. Bycie świadkiem tego, jak okrutny może być czasami świat, budzi w nas połączenie złożonych uczuć.

Ponadto niektórzy ludzie są bardziej niż inni wrażliwi na niesprawiedliwość, do tego stopnia, że ogranicza to ich życie. Przychodzi moment, kiedy myślą, że nic nie jest tego warte i że wszystkie ich wysiłki idą na marne. Mają do czynienia ze społeczeństwem, które nie oferuje zgodnego z prawem traktowania tym, którzy podejmują wysiłek i zachowują się we właściwy sposób.

„Jakakolwiek niesprawiedliwość  jest zagrożeniem dla ogólnej sprawiedliwości”.

-Martin Luther King-

Nadwrażliwość na niesprawiedliwość

Wszyscy czujemy się sfrustrowani, gdy systemy, które zostały zbudowane w celu zagwarantowania takich wymiarów jak równość, szacunek i współistnienie, zawodzą. Codzienne oglądanie wiadomości podważa nasze zaufanie do świata. Nasza rzeczywistość, pełna dyskryminacji, nadużyć, kłamstw, nierówności społecznych, braku szans i konfliktów na małą i dużą skalę, oburza nas.

Nasze umysły są podtrzymywane przez myślenie, że świat, w którym żyjemy, rządzi się sprawiedliwością, szacunkiem, przyzwoitością, życzliwością i etyką. Chociaż wiemy, że czasami te filary drżą, tolerujemy pewne niekonsekwencje. Zakładamy, że przez większość czasu pracują one poprawnie i wspierają wszystko, co nas otacza.

Są jednak osoby, które cierpią z powodu nadwrażliwości na niesprawiedliwość. Oznacza to, że kiedy czytają o czymś lub są świadkami jakichkolwiek nieprawidłowości w równowadze sprawiedliwości, czują się przytłoczeni. Jest wielu mężczyzn i kobiet, którzy z wielkim cierpieniem przeżywają każdą sytuację, w której widzą siebie lub innych w niekorzystnej sytuacji społecznej.

Przejaw nadwrażliwości na niesprawiedliwość

Z badania przeprowadzonego na Uniwersytecie w Bonn (Niemcy) wynika, że przeciętnie kobiety wykazują większy stopień nadwrażliwości na niesprawiedliwość. Wydaje się, że ich reakcja neurologiczna jest bardziej intensywna. Nie oznacza to jednak, że mężczyźni nie doświadczają również pewnych objawów psychologicznych.

• Doświadczają oburzenia i frustracji, gdy uświadamiają sobie, że etyczne i sprawiedliwe zachowania nie mają miejsca.
• Czują brak nadziei.
• Nie potrafią skupić się na czymkolwiek innym przez wiele godzin, a nawet dni, gdy widzą lub doświadczają czegoś, co nie jest zgodne z moralnością lub prawem.
• Ciągle rozmyślają o nierównościach i braku szacunku.
• Myślą, że świat jest coraz bardziej wrogim miejscem.
• Boją się, że w przyszłości staną się ofiarami niesprawiedliwości, których doświadczają inni.
• Przestają ufać instytucjom.

Zdaniem naukowców, czynniki takie jak empatia poznawcza i wyższy poziom istoty szarej wyjaśniają większą wrażliwość na niesprawiedliwość.

Przyczyna nadwrażliwości na niesprawiedliwość

Niektórzy ludzie mogą zostać zdradzeni lub oszukani przez przyjaciela i przezwyciężyć irytację w ciągu kilku tygodni. Inni nigdy o tym nie zapominają. Niektórzy będą chcieli poruszyć niebo i ziemię dla tych, którzy na co dzień doświadczają wszelkiego rodzaju dyskryminacji. Inni po prostu akceptują fakt, że świat jest z natury niesprawiedliwy i nie pozostaje nic innego, jak tylko to zaakceptować.

Nadwrażliwość na niesprawiedliwość może być dla jednostki tak niepokojąca, że uniemożliwia jej normalne życie. Tego typu ludzie utknęli w uczuciach dyskomfortu i niezadowolenia. Co więcej, patrzą na świat i tych, którzy go zamieszkują, z pewną dozą lęku i nieufności. Czy mogą ufać instytucjom? Jeśli będą mieć jakiś problem, czy sprawiedliwość obroni ich tak, jak na to zasługują? Czy ludzie są z natury egoistami?

W psychologii staramy się przekazać ludziom, że życie czasami nie jest sprawiedliwe. W końcu istoty ludzkie są omylne i czasami wiele rzeczy, które uważamy za oczywiste, nie sprawdza się. Zrozumiałe jest, że rodzi to cierpienie. Jednak musimy to zaakceptować, aby iść do przodu. Niektórym osobom naprawdę trudno jest podjąć ten krok.

Pochodzenie neurologiczne

Mężczyźni i kobiety, którzy są bardzo dotknięci niesprawiedliwością, wykazują neuroanatomiczną osobliwość. Mają większą objętość istoty szarej w obustronnej środkowej korze wyspowej. To wyjątkowy i ciekawy niuans, o którym wspominano w badaniach, takich jak te przeprowadzone przez Uniwersytet w Bernie (Szwajcaria).

Style osobowości

Osoby z wyższą empatią poznawczą uzyskują również wyższe wyniki w charakterystyce nadwrażliwości na niesprawiedliwość. Wyjaśnia to fakt, że niektóre osoby mają bardziej rozwiniętą kompetencję niż inne w zakresie rozumienia perspektywy innych.

Rzeczywiście, osoby te wykraczają poza zwykłą empatię afektywną (połączenie emocjonalne) i łączą się z wyjątkowymi potrzebami i realiami innych istot ludzkich. Istnieje również inna cecha osobowości, która koreluje z tym czynnikiem. Jest to wysoka wrażliwość (HSP). Wysoko wrażliwe osoby cierpią, gdy widzą niesprawiedliwość, a także mają wysoką empatię poznawczą.

Możliwość przyczynienia się do bardziej sprawiedliwego świata

Być może myślisz teraz, że cierpienie z powodu niesprawiedliwości jest problemem. Z pewnością tak jest, jeśli ta percepcja i doznania blokują jednostkę do tego stopnia, że ta nie jest w stanie zareagować i sprawiają, że nie ufa ona wszystkim instytucjom. To z pewnością nie jest właściwe podejście. Pomyślmy jednak, jak by to było, gdybyśmy wszyscy doświadczali tego społecznego bólu. Gdybyśmy wszyscy naprawdę cierpieli z powodu niesprawiedliwości innych, pracowalibyśmy ciężej, aby chronić to, co etyczne.

Dlatego zamiast tkwić w pułapce poczucia dyskomfortu, powinniśmy szukać mechanizmów promujących bardziej sprawiedliwe scenariusze w społeczeństwie. Poczulibyśmy się lepiej i przyczynilibyśmy się do stworzenia bardziej sprawiedliwego świata.