Hormeza: małe dawki stresu są zdrowe

Hormeza jest fundamentalnym pojęciem w teorii ewolucji. Oznacza, że ekspozycja na niewielką dawkę określonego szkodliwego lub toksycznego czynnika aktywuje zdolność organizmu do przystosowania się do wyższych dawek tej samej substancji. Jak mówią, co Cię nie zabije, to Cię wzmocni.

Pojęcie hormezy ma zastosowanie do różnych negatywnych bodźców. Wiadomo, że działa między innymi z truciznami, ciepłem, promieniowaniem, antybiotykami, metalami ciężkimi, utleniaczami, ćwiczeniami i ograniczeniami żywieniowymi. Wszystkie te czynniki generują stres w organizmie, jednak podawanie ich w niewielkich dawkach stają się swoistym antidotum na uszkodzenia.

Temat hormezy wciąż budzi dyskusje wśród naukowców. Nie tyle ze względu na jego istotę, ale ze względu na jego zakres. Hormeza generalnie dotyczy również stresu psychicznego. Oznacza to, że powtarzany stan niepokoju przygotowałby nas do skuteczniejszego radzenia sobie w wysoce stresujących sytuacjach.

„Na tym polega hormeza. To słowo, które pochodzi z języka greckiego i oznacza pobudzanie. Wysoka dawka prawie wszystkiego zabija, ale niska dawka jest zdrowsza niż zero”.

-Dario Pescador-

Hormeza

Koncepcja hormezy jest stosunkowo nowa. Jest to jednak zasada ogólnie znana od wieków. Potwierdza to pewna historia. Król Mitrydates Wielki, który sto lat przed naszą erą rządził Królestwem Pontu, był ekspertem od trucizn.

Od najmłodszych lat próbował trucizn wszelkiego rodzaju, ale w bardzo małych ilościach. Nie był jedynym chemikiem, który stosował tę praktykę. Kiedy król został pokonany przez Pompejusza, w swojej ostatniej bitwie, próbował popełnić samobójstwo za pomocą trucizny, ale nie przyniosło to skutku. Ostatecznie musiał poprosić najemnika, aby ten przebił go mieczem.

Opowieść ta stała się tak sławna, że dziś praktyka ta znana jest jako mitrydatyzm. W krajach takich jak Brazylia i Australia niektórzy ludzie osiągają całkowitą odporność na jad węży i żmij, postępując zgodnie z tą samą procedurą, co król Mitrydates. Tego typu przypadki były pierwszym dowodem, że hormeza jest prawdziwym zjawiskiem.

Wszystko jest kwestią metody

Tradycyjnym podejściem wobec toksycznych czynników lub elementów zazwyczaj jest ich unikanie. Jednak zasada hormezy przeczy temu założeniu. Istnieje wiele przykładów stosowania tej metody. Jeden dotyczy osób uzależnionych od heroiny. Dla kogoś, kto nie jest uzależniony, dawka zaledwie 200 mililitrów narkotyku byłaby śmiertelna. Ale ci, którzy regularnie spożywają tę substancję, mogą tolerować nawet trzykrotną dawkę.

Badanie twierdzi, że coś podobnego zaobserwowano wśród osób ocalałych po zrzuceniu bomb atomowych w Hiroszimie i Nagasaki. Osoby znajdujące się w pobliżu miejsca uderzenia zginęły,  zostały poważnie ranne lub zachorowały na raka w następnych latach. Z drugiej strony ci, którzy byli nieco dalej, stosunkowo rzadziej chorowali na raka niż ogół populacji japońskiej.

Prowadzi to do tezy Paracelsusa: „Wszystko jest trucizną i nic nie jest trucizną; to dawka sprawia, że dana rzecz nie jest trująca.” W efekcie powstała nowa teoria, która stopniowo nabiera mocy: stres jest dobry dla naszego zdrowia. Klucz tkwi w dawce. Jeśli jest go dużo i jest odizolowany, może wyrządzić szkody. Z drugiej strony, jeśli jest umiarkowany i okresowy, wydaje się generować efekty adaptacyjne.

Wypróbuj działanie hormezy

Istnieją pewne praktyki, które generują stres dla organizmu, ale są zdrowe. Wśród nich jest post przerywany. Podobnie ćwiczenia lub nagła zmiana temperatury (ciepło/zimno), które są często stosowane w leczeniu urazów.

Według niektórych badań mitochondria są bardziej odporne na utlenianie, gdy wzrasta poziom wolnych rodników. Na początku wydawało się to sprzeczne, ale teraz zostało naukowo zweryfikowane. Dlatego ćwiczenia, które powodują stres w organizmie, pomagają spowolnić proces starzenia.

Na koniec należy podkreślić, że hormeza jest skuteczna tylko wtedy, gdy stosuje się odpowiednią dawkę promieniowania, toksyn, ćwiczeń, postu i innych. Niższa dawka lub częstotliwość jest szkodliwa, podobnie jak wyższa. Dlatego jasne jest, że częste, małe dawki stresu są zdrowe.