Dlaczego dzieci są niegrzeczne, gdy są zmęczone?

Czy zauważyłeś, że dzieci często są bardziej drażliwe tuż po szkole? Zmęczenie u najmłodszych nasila ich nieprzystosowawcze lub negatywne zachowania. W tym artykule wyjaśnimy dlaczego.

Wyczerpana matka i niegrzeczne dziecko, co oznacza, że dzieci źle się zachowują, gdy są zmęczone

Czy kiedykolwiek zabrałeś swoje dzieci do restauracji, ale przez cały czas niegrzecznie się tam zachowywały? To częste zjawisko, które wystawia na próbę cierpliwość rodziców. Niektórzy wręcz mówią, że chcą chodzić do tego typu miejsc, dopóki ich dzieci nie będą starsze. Jednak przed podjęciem tak drastycznej decyzji należy wziąć pod uwagę jeszcze jeden aspekt. Dzieci są niegrzeczne, gdy po prostu są zmęczone.

Kiedy dzieci są zmęczone, głodne lub znudzone, ich negatywne zachowania nasilają się. Ich emocje są tak intensywne, że przepełniają je i przytłaczają. Dlatego niekoniecznie powinniśmy winić nasze dzieci za ich złe zachowanie. Lepiej spróbować zrozumieć, co się za tym kryje. Zastanówmy się, co na ten temat ma do powiedzenia neurobiologia dziecięca.

Mózgi dzieci jeszcze nie dojrzały. Oznacza to, że mają niewiele zasobów, dzięki którym mogą sprawować samokontrolę. W konsekwencji, kiedy czują się przytłoczeni odczuciami tak niepokojącymi jak wyczerpanie czy głód, ich nerwowość nasila się. Jeśli dorośli zareagują na ich zachowanie naganą lub karą, ich dyskomfort wzrośnie do ogromnych rozmiarów.

Istnieje wiele powodów, dla których dzieci źle się zachowują. Czasami szukają naszej uwagi, a innym razem mogą testować nasze granice. Pamiętajmy jednak, że w większości przypadków za negatywnym zachowaniem dziecka kryje się słabo uregulowana emocja. Zagłębmy się nieco bardziej w ten temat.

Małe dzieci zwykle nie posiadają umiejętności językowych, aby wyrazić to, co się z nimi dzieje, na przykład uczucie głodu lub zmęczenia. Zamiast tego manifestują swoje uczucia negatywnymi lub wyzywającymi zachowaniami.

Dziecko rzucające lalkę
Wiele dzieci zachowuje się niewłaściwie, kiedy opuszczają przedszkole lub szkołę.

Nadpobudliwość i złe zachowanie

Oczywiście wszyscy chcielibyśmy, aby nasz trzy- czy sześciolatek mógł nam wyjaśnić, co się z nim dzieje, gdy źle się zachowuje. Ale niestety nasze maluchy nie będą w stanie werbalizować swoich emocji aż do późnego okresu dojrzewania. Co więcej, często doświadczają tak wielu wrażeń, uczuć i potrzeb, że po prostu nie wiedzą, jak postępować w obliczu tego chaosu.

To, co robią, to reagują w najmniej przystosowany sposób i dają się ponieść temu, co czują, swoim wewnętrznym wirom. Często obserwują to rodzice lub dziadkowie odbierający maluchy z przedszkola lub szkoły. Im bardziej są zmęczone, tym więcej protestów, tym więcej napadów złości i tym mniej uwagi poświęcają otaczającym ich dorosłym. Cierpią, a ich opiekunowie cierpią jeszcze bardziej.

Do tego dochodzi fakt, że często nasze dzieci mają tak samo długie dni jak my, jako dorośli. Wstają wcześnie, a kiedy kończą szkołę, mają zajęcia pozalekcyjne: angielski, koszykówka, pływanie, balet, muzyka… Wychowujemy nasze nowe pokolenia w nadpobudliwości i hiperzapotrzebowaniu. Trudno się dziwić, że ma to swoje konsekwencje.

Czasami nie tylko wysiłek fizyczny sprawia, że dzieci czują się wyczerpane. Nuda, głód, a nawet frustracja mogą je zmęczyć. W niektórych przypadkach przekłada się to na złe zachowanie.

Zmęczenie, brak samokontroli i słaba regulacja emocji

Teraz wiemy, że ludzki mózg dojrzewa dopiero po 20 roku życia. Mniej więcej w tym wieku tworzą się ważne obszary, takie jak kora przedczołowa. Do tego czasu młodzi ludzie mają problemy z regulowaniem swoich impulsów i rozsądnym zachowaniem.

Oprócz trudności w samokontroli, dzieci mają również problemy ze zrozumieniem swoich emocji. Zmęczenie, frustracja i głód mogą sprawić, że będą bardziej drażliwe. Mogą również mieć problemy z koncentracją uwagi i posłuszeństwem wobec otaczających ich dorosłych.

Uniwersytet Karoliny Północnej w Greensboro (USA) przeprowadził badanie, które wykazało, że we wczesnych latach dzieciństwa ważne jest, abyśmy pomagali naszym dzieciom w nauce regulacji emocji. Jest to kompetencja, która ułatwia im ustanawianie funkcji wykonawczych, takich jak uwaga, pamięć, refleksja czy rozwiązywanie problemów.

Dzieci nie zawsze rozumieją, co się z nimi dzieje, gdy czują się przytłoczone wyczerpaniem, smutkiem, głodem lub stresem. Jedyne, czego doświadczają, to dyskomfort i nie wahają się dać się temu ponieść. Dlatego tak ważne jest, abyśmy prowadzili je w nauce i regulowaniu tych wewnętrznych stanów.

Znudzone lub samotne dzieci są niegrzeczne

Kiedy dzieci są zmęczone, stają się bardziej drażliwe i mniej cierpliwe. Istnieją jednak również inne zmienne, które powinniśmy wziąć pod uwagę. Na przykład ich złe zachowanie może wynikać z nudy lub poczucia samotności. Nie możemy ignorować faktu, że jako rodzice często nie możemy spędzać z dziećmi tyle czasu, ile byśmy sobie życzyli.

Tęsknią za naszą uwagą. Co więcej, często przekłada się to na frustrację i nieuregulowane zachowanie. Czują się znudzeni, smutni i rozczarowani. Nie wiedzą, jak poradzić sobie ze swoją wewnętrzną pustką i czasami wypełniają ją w najgorszy możliwy sposób, spędzając czas przed ekranem telefonu lub grając w gry wideo.

Matka rysuje z córką myśląc o tym, kiedy dzieci są zmęczone
Dzielenie czasu z naszymi dziećmi poprzez zabawę pozwala im odpocząć i emocjonalnie połączyć się z nami.

Co możemy zrobić?

Najważniejszą rzeczą, jaką możemy zrobić jako rodzice, dziadkowie lub wychowawcy, jest zrozumienie potrzeb naszych dzieci. Oznacza to zrozumienie, jak rozwijają się ich mózgi i zachęcanie ich do tego, co jest ważne na każdym etapie rozwoju. Pomoże im to zrozumieć, zidentyfikować i regulować swoje emocje.

Ponadto musimy zapewnić naszym dzieciom wystarczająco dużo czasu na odpoczynek i zabawę. Wyczerpane dziecko będzie bardziej podatne na napady złości, podobnie jak dziecko, które nie wie, jak radzić sobie z nudą. Dlatego zanim dasz im tablet lub kontroler do gier, zaoferuj im szkicownik, aby mogli wyrazić siebie. Pozwól, aby ich nuda przerodziła się w kreatywność.

Wreszcie, zawsze pamiętaj, że za złym zachowaniem kryją się pewne realia, które musimy zrozumieć. Starajmy się unikać sankcji lub kar i zrozummy, czego chcą od nas nasze dzieci. Może po prostu potrzebują uwagi i nie wiedzą, co zrobić z emocjami, z którymi się zmagają.

Bibliografia

Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.

  • Graziano PA, Reavis RD, Keane SP, Calkins SD. The Role of Emotion Regulation and Children’s Early Academic Success. J Sch Psychol. 2007 Feb 1;45(1):3-19. doi: 10.1016/j.jsp.2006.09.002. PMID: 21179384; PMCID: PMC3004175.
  • Leah S. Richmond-Rakerd, Avshalom Caspi, Antony Ambler, Tracy d’Arbeloff, Marieke de Bruine, Maxwell Elliott.  (2021) Childhood Self-Control Forecasts the Pace of Midlife Aging and Preparedness for Old Age,”Proceedings of the National Academy of Sciences, Jan. 4, 2021. DOI: 10.1073/pnas.2010211118
  • Tao T, Wang L, Fan C, Gao W. Development of self-control in children aged 3 to 9 years: perspective from a dual-systems model. Sci Rep. 2014 Dec 11;4:7272. doi: 10.1038/srep07272. PMID: 25501669; PMCID: PMC5377018.
  • Tarullo, Amanda & Obradović, Jelena & Gunnar, M.R.. (2009). Self-control and the developing brain. Zero to Three. 29. 31-37.
  • Weitzman C, Wegner L. Promoting optimal development: Screening for behavioral and emotional problems. Pediatrics. 2015;135(2):384-95. doi:10.1542/peds.2014-3716
Scroll to Top