Edith Eger sporą część swojej popularności zawdzięcza wydanej w 2017 roku książce Wybór. Przetrwać niewyobrażalne i żyć. Opowiada w niej o walce, którą musiała stoczyć, najpierw o przetrwanie nazistowskich obozów koncentracyjnych, a następnie ze swoimi wspomnieniami, aby nie zniszczyły jej zdrowia psychicznego.
To właśnie walka o zaprzestanie bycia ofiarą tragedii doprowadziła ją do zostania psychologiem specjalizującym się w zespole stresu pourazowego. Nikt lepiej nie rozumie wagi traumatycznego doświadczenia w życiu niż ona.
W ramach procesu uzdrawiania Edith Eger napisała książkę, która przyniosła jej sławę. Dziś jest przekonana, że tragiczne przeżycia prawie zawsze mają wpływ na teraźniejszość. Twierdzi jednak, że w naszej mocy leży tworzenie historii z tego rodzaju wspomnieniami, które nie przeszkadzają nam dalej żyć. Powinniśmy przestać nosić ze sobą nasze rany, które manifestują się jako wstyd lub wymówki.
„Nikt nie może uczynić Cię ofiarą – oprócz Ciebie. Stajemy się ofiarami nie z powodu tego, co nam się przydarza, ale kiedy decydujemy się utrzymać naszą wiktymizację”.
-Edith Eger-
Życie Edith Eger
Edith Eger urodziła się w Koszycach, mieście, które dziś należy do Węgier, ale kiedy Edith przyszła na świat, było częścią Czechosłowacji. Jej rodzice, Lajos i Ilona, byli Żydami. Jej dwie starsze siostry, Clara i Magda, były utalentowanymi muzyczkami. Edith wyznała, że przez długi czas czuła się od nich gorsza.
Od najmłodszych lat lubiła tańczyć i odkryła, że tylko tańcząc czuje i wyraża siebie. Uprawiała również gimnastykę i została wybrana do drużyny olimpijskiej, która miała reprezentować jej kraj. Mimo to w 1942 roku wprowadzono kilka ustaw przeciwko Żydom i usunięto ją z grupy. Od tego czasu jej rodzina była prześladowana.
Jej starsza siostra Clara została ukryta przez swojego nauczyciela muzyki. W międzyczasie resztę rodziny wysłano do getta. Musieli mieszkać w cegielni razem z 12 tysiącami innych ludzi. Niedługo później wraz z matką i siostrą Magdą trafiły do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.
Tancerka z Auschwitz
Po przybyciu do obozu koncentracyjnego młode kobiety zostały oddzielone od matki, która zmarła wkrótce potem w komorze gazowej. Tego samego wieczoru słynny doktor Mengele poprosił Edith, aby dla niego zatańczyła.
Kobieta przypomniała sobie zdanie, które zawsze powtarzała jej matka: „Po prostu pamiętaj, nikt nie może Ci odebrać tego, co masz w swojej głowie”. Te słowa pozwoliły jej z wdziękiem zatańczyć, w hołdzie matce. Pod koniec tańca naziści dali jej w ramach rekompensaty bochenek chleba. Dzieliła się jedzeniem z innymi młodymi kobietami w barakach, w których spały.
Edith i jej siostra zostały wysłane do kilku obozów koncentracyjnych. Edith została również wysłana na jeden ze słynnych marszów śmierci. Podczas marszu była tak wyczerpana i chora, że zemdlała. Rozpoznała ją jedna z młodych kobiet, które również maszerowały. Wraz z kilkoma innymi towarzyszami połączyła siły, by zanieść Edith do ich ostatecznego miejsca przeznaczenia.
W końcu grupa dotarła do obozu Mauthausen. Edith i jej siostra były tak głodne, że jadły trawę. Kobieta miała problemy z plecami, tyfus, zapalenie płuc, zapalenie opłucnej i ważyła niecałe 40 kilogramów.
Ocalała
W 1945 roku obóz został wyzwolony przez żołnierzy amerykańskich. Stan Edith był tak poważny, że została umieszczona wśród stosu trupów na polu. Jeden z żołnierzy zauważył jednak, że jej ręka się porusza. Uratował ją i sprowadził pomoc medyczną. Uratował jej życie. Kobieta następnie udała się do Czechosłowacji, skąd poleciała do Stanów Zjednoczonych.
Początkowo postanowiła ukrywać swoją historię. Przypadkiem, pewnego popołudnia podszedł do niej znajomy, który dał jej książkę: Człowiek w poszukiwaniu sensu Viktora Frankla. Edith nie chciała jej czytać, ponieważ nie chciała ryzykować ponownego otwarcia swoich ran. Jednak ostatecznie ogarnęła ją ciekawość. Kiedy skończyła książkę, odszukała autora i po długich rozmowach ich znajomość przerodziła się w piękną przyjaźń.
Jej doświadczenie było dla Edith bodźcem do rozpoczęcia studiów psychologicznych, na których uzyskała doktorat. Chciała móc pomagać innym, zwłaszcza tym, którzy tak jak ona przeszli traumatyczne przeżycia.
Jej najnowsza praca to The Gift: 12 Lessons to Save Your Life, opublikowana w 2020 roku. Edith dziś ma 94 lata i twierdzi, że miała niezwykle pełne życie.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Eger, E. E. (2017). The choice: Embrace the possible. Simon and Schuster.
- Freire, J. B. (2002). Acerca del hombre en Víktor Frankl. Barcelona: Herder, 2002.
- Morrison, A. P., Iniciativa, P., Orange, S., & Velasco, V. (2005). Sobre la vergüenza. Consideraciones y revisiones. Congreso Internacional sobre la Vergüenza. Febrero, 2005. Aperturas psicoanalíticas, 20.