Rozpieszczanie się – jak wpływa na nasze zdrowie psychiczne?

Niektórzy ludzie wierzą, że traktowanie siebie oznacza bycie konsumpcyjnym, materialistycznym, próżnym lub niezdyscyplinowanym. Z drugiej strony inni uważają, że jest to absolutnie konieczne, akt samoopieki i oznaka elastyczności umysłowej. Te dwie pozycje dostarczają ważkich, przeciwstawnych argumentów. W rzeczywistości badania naukowe wydają się być jednakowo wyważone na poparcie obu punktów widzenia.

Rozpieszczanie siebie samo w sobie nie jest dobre ani złe, pozytywne ani szkodliwe. Kluczem jest intencja, z jaką to robisz, momenty, które wybierasz i powody, które skłaniają Cię do nagradzania siebie tymi małymi prezentami. Przyjrzyjmy się bliżej.

Rozpieszczanie się jest koniecznością

Słynny psycholog Walter Riso w swojej wspaniałej książce Enamorate de ti (Zakochaj się w tobie) wyraźnie pokazuje, jak małe zachcianki są niezbędne do budowania poczucia własnej wartości. To dlatego, że jesteś istotą fizyczną, zamieszkującą fizyczną przestrzeń, więc musisz także okazywać miłość do siebie w tych przestrzeniach rzeczywistości. Nie wystarczy kochać siebie, trzeba to udowodnić.

Kiedy rodzice czekają na przybycie dziecka, przygotowują dla niego wszystko, aby było mu jak najwygodniej. W związku z tym wybierają ubrania i dekorują sypialnię z największą miłością i troską. Ponieważ chcą zapewnić nowemu przybyszowi piękne otoczenie.

W ten sam sposób, gdy ktoś przychodzi z wizytą do twojego domu, robisz z nim zamieszanie. Zapewniasz najlepszą pościel i ręczniki, rześko wyprane. Kupujesz i przygotowujesz ulubione jedzenie swojego gościa. W rzeczywistości robisz wszystko, co możliwe, aby poczuli się doceniani i mile widziani.

Jednak nie zawsze jesteś tak uważny, jeśli chodzi o traktowanie siebie. Na przykład czujesz, że zawsze możesz poczekać, ponieważ Twój własny ręcznik nie jest jeszcze taki stary. Albo, że zamawianie jedzenia w restauracji tylko dla siebie to zbędny wydatek, a manicure to po prostu praktykowanie próżności.

Niemniej jednak to poprzez te małe gesty okazujesz miłość do siebie i o siebie dbasz. W rzeczywistości, nie dogadzając sobie, ponieważ czujesz, że na to nie zasługujesz, zaniedbujesz siebie i podważasz swoją samoocenę.

Upiększanie domu lub ciała niekoniecznie oznacza, że jesteś próżny. Kupowanie tych spodni, które lubisz, nie oznacza, że jesteś konsumentem. To akty samoopieki.

Dbanie o siebie ukrywa twoje nieszczęście

Z drugiej strony musisz być ostrożny w odniesieniu do powodów, które skłaniają cię do leczenia siebie. Intencja, motywacja i tło są tutaj naprawdę kluczowe. Ponieważ jest wielu ludzi, którzy używają tego, co zewnętrzne, aby ukryć, uniknąć i zignorować to, co wewnętrzne.

Prawdopodobnie znasz kogoś, kto ukrywa swoje emocje przez przejadanie się. Albo ktoś, kto próbuje złagodzić swoje poczucie braku kontroli przez kompulsywne kupowanie. Lub kogoś, kto ma obsesję na punkcie swojego wyglądu fizycznego, aby uniknąć zmierzenia się z brakiem poczucia własnej wartości.

Traktowanie siebie jako nawyku nie jest dobrym sposobem radzenia sobie z uczuciem pustki lub niewygodnymi emocjami. Oczywiście można od czasu do czasu zjeść ulubione jedzenie jako mały przysmak. Jednak spożywanie go automatycznie, gdy czujesz niepokój, smutek lub irytację, jest niewłaściwą strategią samoregulacji.

W podobny sposób kupowanie tego elementu garderoby, który ci się podoba, bez wyrzutów sumienia za tę cenę lub bez zadawania sobie tysiąca pytań, czy naprawdę tego potrzebujesz, jest aktem poprawy samooceny. Z drugiej strony kupowanie w niekontrolowany sposób i w celu złagodzenia niewygodnych wewnętrznych odczuć przyniesie tylko negatywne konsekwencje.

Kiedy działasz bez sumienia, pod wpływem impulsu i nie biorąc pod uwagę długoterminowej perspektywy, wyrządzasz sobie więcej szkód. Dzieje się tak dlatego, że natychmiastowa satysfakcja, jaką odczuwasz z oddawania się w ten sposób, szybko zamienia się w poczucie winy, wraz z pustką, którą już odczuwasz.

Jakie są Twoje motywy?

Krótko mówiąc, kluczem jest znalezienie równowagi. Nie bądź wobec siebie zbyt sztywny, wymagający i nieelastyczny. Jednocześnie unikaj chaosu, braku kontroli i impulsywności.

Zadaj sobie następujące pytania. Co Cię motywuje, gdy decydujesz się leczyć? Czy unikasz leczenia, które nie nagradza siebie, ponieważ nie czujesz się tego wart? Czy czujesz potrzebę robienia zakupów, jedzenia lub upiększania się, aby wyciszyć nieprzyjemne emocje?

Wreszcie, za wszelką cenę, traktuj siebie, ale rób to świadomie, motywowany miłością do siebie i chęcią cieszenia się. Nie po to, by zakrywać swoje braki.