Vermeer i Dziewczyna z perłą

Na chwilę obecną nazwisko Vermeer natychmiast przywołuje obraz dziewczyny z obrazu Dziewczyna z perłą. Dzieje się tak, ponieważ, wierzcie lub nie, jest to jedna z najłatwiejszych do zidentyfikowania prac malarskich ogółu społeczeństwa. Dzieło to jest bardzo ważne – tak bardzo, że wielu ludzi nazywa go Mona Lisą Północy.

Wspaniała postać zwyczajnej dziewczyny XVII-wiecznego holenderskiego mistrza stała się uniwersalną ikoną. Obraz przedstawia młodą kobietę na tajemniczym ciemnym tle, z perłą błyszczącą na jej uchu.

Sztuka Vermeera stała się najbardziej popularna w holenderskim Złotym Wieku, ponieważ jego twórczość jest intymna i tradycyjna. Swoje mistrzostwo poświęcił eksploracji codzienności, dokumentując przestrzenie wewnętrzne, uosobienie gatunku barokowego.

Jednak jego opanowanie pigmentu i światła wyniosło go poza sferę innych malarzy jego czasów. Jego talent dał mu niepowtarzalny wgląd w styl życia, który wtedy prowadził.

Wczesne życie Jana Vermeera

Od setek lat ludzie czerpią inspirację z obrazów Johannesa (Jana) Vermeera. Wiele osób uważa go za najbardziej szanowanego holenderskiego malarza w historii. Jednak jego życie i sztuka pozostają tajemnicą.

Vermeer urodził się w 1632 roku w Delft w Holandii. Należy wspomnieć, że nikt tak naprawdę nie zna jego dokładnej daty urodzin. Urodził się w rodzinie z niższej klasy średniej. Zabawnym faktem jest to, że Johannes Vermeer van Delft jest również znany jako Joannis ver Meer lub Joannis van der Meer.

Ponadto jego ojciec, Reijnier Jansz, był tkaczem jedwabiu, który został karczmarzem, a później handlarzem dziełami sztuki. Z tych komercyjnych prac młody Vermeer zaczął pielęgnować zamiłowanie do malarstwa.

Jego matka, Digna Baltus, była podobno niepiśmienną gospodynią domową. Plotka ta powstała, ponieważ Baltus podpisała „X” w miejscu swojego nazwiska na akcie małżeństwa.

W 1652 roku zmarł ojciec Vermeera, który w konsekwencji odziedziczył po ojcu oba interesy. Przed tym wydarzeniem jego życie było mało udokumentowane, dlatego nikt nie wie zbyt wiele o jego pierwszych 20 latach życia. Mimo bardzo obszernych badań nie znaleziono jednoznacznej odpowiedzi.

W 1653 Vermeer poślubił Katarzynę Bolnes i przeszedł na katolicyzm. Para miała 15 dzieci (czworo zmarło).

Co ciekawe, tylko dwa obrazy Vermeera przedstawiają jego dzieci. Zamiast tego, jego żona Katarzyna służyła jako wzór dla wielu jego prac.

Wczesna praca i dojrzałość

We wczesnej karierze Vermeera koncentrował się na tworzeniu obrazów opartych na historii. Również w tym czasie odtworzył wiele scen z Biblii i mitologii klasycznej.

Dzięki Marii, swojej teściowej, Vermeer mógł uzyskać dostęp do najbogatszych obywateli Delft, takich jak Pieter van Ruijven. Jednak w przeciwieństwie do większości jemu współczesnych, Vermeer nigdy nie opuszczał rodzinnego miasta i polegał wyłącznie na lokalnym mecenacie przy swoich zamówieniach.

Według badań Johannes i Katarzyna prowadzili szczęśliwe małżeństwo aż do przedwczesnej śmierci Vermeera w 1675 roku. Uważa się, że zmarł na udar mózgu. Para była małżeństwem przez 22 lata.

Ponadto Katarzyna wspierała pracę męża. Jak większość artystów w tamtym czasie, Vermeer również nabył szereg długów, z którymi musiała uporać się jego rodzina po śmierci.

Ograniczony sukces Vermeera był związany z niemożnością znalezienia prowizji poza Delft. Poza tym nigdy nie opuszczał miasta, by skomercjalizować swoją twórczość i talent, co znacznie ograniczyło jego możliwości.

Dodatkowo jego ograniczony sukces ma związek z ograniczeniem materiałów, z którymi pracował. W przeciwieństwie do Rembrandta, Vermeer nie pracował z grafikami, które były wówczas niezwykle popularne.

Niewielki sukces malarza w tym historycznym momencie jest również spowodowany przypadkowymi okolicznościami. Na przykład wojna francusko-holenderska. Fakt, że wojska stale najeżdżały miasto, odbijał się na rynku dzieł sztuki.

Vermeer: jego śmierć i kilka tajemnic

W roku 1675 mistrz Vermeer zachorował i zmarł podczas biegu. Jego pogrzeb odbył się w Delft w grudniu. Z powodu długu jego żona została zmuszona do wyrzeczenia się spadku, w wyniku czego wierzyciele skonfiskowali jej majątek.

Vermeer był szefem grupy artystów, którzy spotykali się, aby uczyć się od siebie i dyskutować o technikach, zwanej Gildią Artystów Delft.

Chociaż jego towarzysze bardzo go szanowali, zmarł biedny i prawie zupełnie nieznany, co nie zmieniło się przez następne dwieście lat. W XIX wieku świat sztuki na nowo odkrył jego twórczość i wtedy pojawiły się tajemnice otaczające jego życie.

Jak Vermeer opanował sztukę tworzenia przejrzystości w swoich obrazach? Jest to coś, nad czym zastanawia się wiele osób, ponieważ łatwo można je pomylić ze zdjęciami. Być może powodem, dla którego jego obrazy zajęły mu tak wiele czasu, było właśnie to, że ciężko pracował, aby uchwycić tyle światła i cienia. Ale jak udało mu się to osiągnąć?

Według niektórych dominacja Vermeera była jak nikogo innego. Niektórzy twierdzą, że stworzył wczesny typ aparatu, zwany „ kamerą zaciemnioną ”, który pozwolił mu „zatrzymać czas” i zbadać wpływ światła. Z drugiej strony niektórzy znajdują w jego obrazach błędy lub przypisują je komuś innemu.

Vermeer malował zazwyczaj portrety lub sceny ludzi wykonujących swoją codzienną pracę. Przypisuje mu się tylko dwa krajobrazy. Malarz ten rozumiał wpływ światła i odbicia na osobę lub przedmiot. W rzeczywistości znawcy sztuki przypisują temu faktowi realizm jego obrazów. Zasadniczo Vermeer zauważył, że oko nie widzi całego obiektu i jego rzeczywistego koloru ze względu na efekt światła i odbicia.

Dziewczyna z perłą

Przyglądając się uważnie obrazom Vermeera, można zobaczyć jego charakterystyczne sygnatury, sposób, w jaki używał światła i jego zdolność do uchwycenia prawdziwego życia. Dziewczyna z perłą to jedno z jego najsłynniejszych dzieł.

Obraz przedstawia dziewczynę, której twarz cudownie odbija światło, a ona zwraca wzrok w stronę malarza. Na tym obrazie widać cienie rzucane na policzek i nos dziewczyny, gdy znikają w tle.

Obraz zainspirował powieść i adaptację filmową Tracy Chavalier z 1999 roku.

Nie ma wątpliwości, że jest to jeden z najbardziej emblematycznych obrazów w historii sztuki – to symbol, którym może się cieszyć każdy, bez względu na to, czy zna się na sztuce, czy nie.