Literatura zawiera liczne badania i eksperymenty dotyczące stanu jakim jest frustracja. Można ją opisać jako stan emocjonalny wywołany redukcją lub tłumieniem bodźców uznawanych za nagradzające.
Ogólnie rzecz biorąc, w sytuacjach frustrujących często występuje pozornie nierozwiązywalny problem lub przeszkoda pozornie nie do pokonania. Odczuwamy stres. Zaczynamy się frustrować.
Wielu badaczy przeprowadzało eksperymenty dotyczące frustracji, zarówno u zwierząt, jak i u ludzi. Wyniki wskazują, że w wielu okolicznościach zarówno ludzie jak i zwierzęta reagują podobnie. Frustracja wywołuje całkiem zbliżone do siebie zachowania. Temat ten badano systematycznie już od 1950 roku w różnych częściach świata.
Istnieje kilka sposobów na wywołanie frustracji u ludzi. Bodziec nagradzający można ograniczyć lub wyeliminować, ale można go również przerwać, opóźnić lub postawić osobę w trudnej, opóźnionej i ostatecznie nierozwiązywalnej sytuacji. Wszystko to leży u podstaw eksperymentów frustracji. naukowcy przeprowadzili wiele takich badań. Oto niektóre z nich – jesteśmy przekonani, że wyniki cię zainteresują.
„Frustracja to ważna strzałka kierunkowa. Pokazuje, gdzie iść do przodu i od czego uciec”.
-Julie Connor-
Frustracja finansowa – ciekawe eksperymenty
Jeden z eksperymentów dotyczących frustracji opracował Walter Abler i Erk w 2005 roku. W tym przypadku w badaniu uczestniczyło 12 ochotników, którzy przeszli monitorowanie mózgu za pomocą rezonansu magnetycznego. Uczestnicy otrzymali kartę z symbolem i musieli powiązać ją z jedną z dwóch możliwych odpowiedzi.
Z przodu mieli urządzenie z przyciskiem. Jedną z możliwych odpowiedzi było naciśnięcie go palcem wskazującym. Jeśli natomiast wybrali inną odpowiedź, musieli nacisnąć przycisk środkowym palcem. Dynamika eksperymentu była taka: najpierw powiedziano im, ile pieniędzy mogą zarobić, jeśli wybiorą poprawną odpowiedź.
Trzy sekundy później pokazano im kartę z symbolem i musieli odpowiedzieć. Pod koniec każdego z tych ćwiczeń wolontariuszy informowało się, ile zgromadził pieniędzy. Powiedziano im jednak, że jeśli uda im się odpowiedzieć poprawnie na 60% pytań, w końcu dostaną gotówkę. W przeciwnym razie odejdą z pustymi rękami.
Jest to jeden z eksperymentów dotyczących frustracji, których celem jest wykrycie, które obszary mózgu się aktywują, gdy ktoś jest sfrustrowany. Okazuje się bowiem, że frustracja ma wpływ na konkretne obszary w naszym mózgu.
Wywnioskowano, że w tych warunkach aktywuje się wyspa i prawa brzuszna kora przedczołowa. Uderzające jest to, że te obszary mają również wpływ na ból fizyczny. Innymi słowy, wydaje się, że ośrodki regulujące ból w ciele są tymi samymi, które aktywują się u nas, gdy odczuwamy frustrację.
Eksperymenty z frustracją wykluczenia
Kolejny z eksperymentów frustracji został przeprowadzony w 2000 roku przez Eisenbergera. W tym przypadku elementem, który wygenerował frustrującą sytuację, było wykluczenie społeczne.
Naukowcy poddali uczestników działaniu bodźca niezadowolenia: żelazka, które emituje ciepło. Wolontariusze musieli ocenić stopień irytacji, jaki ich to spowodowało. Następnie zostali zaproszeni do wzięcia udziału w grze komputerowej polegającej na odbieraniu i wysyłaniu piłki.
Powiedziano im, że będą bawić się z innymi uczestnikami, którzy są w różnych pokojach. Jednak cała gra była kontrolowana automatycznie.
Cały czas bawiła się grupa wolontariuszy. Inna grupa została przerwana po 50 sekundach, zarzucając rzekomą awarię systemu. Trzeciej grupie powiedziano, że ich komputery są wadliwe i że nie wolno im grać. Po zakończeniu wszyscy zostali zapytani o stopień ich frustracji podczas grania w grę, w sposób, w jaki to zrobili.
Dane pozwoliły potwierdzić, że osoby, które miały niższy próg bólu, były również najbardziej wrażliwe na wykluczenie z gry. Na początku próg został zmierzony przez bodziec cieplny. Porównano to z ostatecznie wypełnionym przez uczestników kwestionariuszem i potwierdzono wyniki.
Jednak danych tych specjaliści nie są uważają jeszcze za rozstrzygające. Potrzeba więcej badań na temat związku między wrażliwością na ból fizyczny a bólem emocjonalnym.
Frustracja – ogólny wniosek płynący z eksperymentów
Istnieją inne eksperymenty dotyczące frustracji, w których naukowcy zaobserwowali reakcje podobne do opisanych. Przeprowadzono je nawet z dziećmi już cztery godziny po narodzinach i zawsze dochodzi do tego samego punktu.
Pozbawienie satysfakcjonującego bodźca generuje reakcje frustracji. Nie ma znaczenia płeć, wiek czy nawet gatunek do jakiego należymy. Dlatego specjaliści uważają, że jest to zachowanie wrodzone. Rodzimy się z reakcją frustracji.
Oznacza to, że uczymy się tolerancji na frustrację. W naturalny sposób na niezadowolenie reagujesz odrzuceniem i stresem. Z drugiej strony, znoszenie tej sytuacji ze spokojem wymaga odpowiednio ukształtowanego sumienia. Wiele zależy od otrzymanego wychowania.
W tym przypadku nieprzyjemny bodziec jesteśmy w stanie znieść w oparciu o wartość lub pośrednie oczekiwanie, czyli dobro, które pojawi się później.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
Abler, B., Walter, H., & Erk, S. (2005). Neural correlates of frustration. Neuroreport, 16(7), 669–672. https://doi.org/10.1097/00001756-200505120-00003.
Cuenya, Lucas y Fosacheca, Sandro y Mustaca, Alba y Kamenetzky, Giselle (2011). Efectos del aislamiento en la adultez sobre el dolor y la frustración. Psicológica, 32 (1), 49-63. [Fecha de Consulta 22 de Abril de 2021]. ISSN: 0211-2159. Disponible en: https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=16917012004
Kamenetzky, G. V., Cuenya, L., Elgier, A. M., López Seal, F., Fosacheca, S., Martin, L., & Mustaca, A. E. (2009). Respuestas de frustración en humanos. Terapia psicológica, 27(2), 191-201.