Maria Montessori była włoską pedagogiem, naukowcem, lekarzem, psychiatrą, filozofem, antropologiem, biologiem i psychologiem. Żywiąc silne przekonania katolickie i feministyczne ukończyła szkołę w 1896 roku jako pierwsza lekarka we Włoszech. Była rówieśnikiem Zygmunta Freuda i opracowała nawet własną klasyfikację chorób psychicznych.
W latach 1898–1900 Maria Montessori pracowała z dziećmi uważanymi za „zaburzone umysłowo”. Zdała sobie sprawę, że niektóre z nich po prostu jeszcze nie rozwinęły swojego pełnego potencjału. To dało początek jej powołaniu do badania zdolności dzieci – co robiła przez kolejne 50 lat swojego życia.
Maria Montessori wywołała spore kontrowersje, gdy stwierdziła, że w ciągu pierwszych 3 lat życia nauka jest naturalnym procesem niewymagającym żadnego wysiłku ze strony dziecka. Jej metoda sprzeciwiała się klasycznej pruskiej metodzie nauczania, która powstała w wyniku rewolucji przemysłowej i do dziś jest narzucana w całym świecie zachodnim.
Ta ostatnia metoda wyobraża sobie dzieci jako przyszłych pracowników, którzy będą wykonywać polecenia. Jednak Maria Montessori postrzegała edukację w inny sposób. W tym artykule omówimy niektóre z jej najważniejszych pomysłów.
„Najważniejszym okresem życia nie jest wiek studiów, ale pierwszy okres od urodzenia do szóstego roku życia”.
-Maria Montessori-
Maria Montessori i opracowana przez nią metoda edukacji
Metoda edukacji, którą opracowała Maria Montessori, ma na celu maksymalne wykorzystanie najlepszych etapów rozwoju. W tym celu konieczne jest staranne przygotowanie środowiska i dostosowanie go do fizycznych cech dzieci.
To podejście edukacyjne jest zobowiązane do poszanowania osobistych rytmów i stylów prezentowanych przez poszczególne dzieci. Niektóre z kluczy edukacji Montessori to: zainteresowanie wrażliwymi okresami rozwoju i podkreślanie, że dzieci mają chłonny umysł, z którego powinny korzystać.
Oto niektóre z ważnych elementów metody edukacji Montessori:
Składowe metody edukacji Montessori
Metoda, której autorem jest Maria Montessori, składa się z kluczy, które ułatwiają dzieciom proces odkrywania i odkrywania. Te klucze pomagają im rozwijać się w naturalny sposób i zachęcają do autonomii.
Jest to szczególnie ważne do 3 roku życia, kiedy te składniki odgrywają jeszcze bardziej krytyczną rolę w rozwoju dziecka.
„Wczesna edukacja jest kluczem do poprawy całego społeczeństwa”.
-Maria Montessori-
Okres rozwoju
Ta metoda stwierdza, że istnieją różne typy psychiki na różnych etapach życia. Te etapy mają różne cechy. W rzeczywistości psychologowie zajmujący się rozwojem dokładnie je zbadali.
Okres wrażliwości
Są to etapy, na których uczenie się można przeprowadzić w najprostszy możliwy sposób. Jeśli dziecko nie skorzysta z okazji, aby się uczyć, z pewnością później będzie mu znacznie trudniej zdobyć określoną wiedzę lub umiejętności.
Chłonny umysł
Od porodu do 3 roku życia dziecko prawie nie ma pamięci ani zdolności rozumowania. Jednak na tym etapie jest już w stanie zdobyć dużą wiedzę, ponieważ jego mózg jest niezwykle wrażliwy. Jak wspomnieliśmy wcześniej, Maria Montessori mocno wierzyła, że uczenie się jest naturalnym procesem.
Środowisko
Wszystkie przedmioty w klasie muszą być przydatne, co oznacza, że nauczyciel musi je wcześniej starannie wybrać. Uczniowie muszą umieć dobierać wszelkiego rodzaju narzędzia i bodźce zapewniające właściwy rozwój.
„Kiedy dzieci wchodzą w kontakt z naturą, odsłaniają swoją siłę”.
-Maria Montessori-
Wolność i swoboda
Dzieci muszą mieć maksymalną swobodę w klasie. To stymuluje ich autonomię i chęć uczenia się.
Struktura i porządek
Ważne jest, aby klasa zapewniała odpowiednią strukturę i porządek. To pozwala każdemu dziecku rozwijać sowją własną inteligencję i porządek umysłowy. Wychowawca musi uporządkować każdą pomoc i materiały używane w klasie zgodnie z ich poziomem trudności.
Rzeczywistość i natura
Maria Montessori stwierdziła, że należy zachęcać dzieci do stałego kontaktu z naturą. Wierzyła, że pomaga im to zrozumieć i docenić jego porządek, harmonię i piękno. Ostatecznym celem jest dla nich zrozumienie praw przyrody, które są podstawą wszystkich nauk.
Wychowawcy i nauczyciele
Zgodnie z filozofią Marii Montessori, nauczyciele odgrywają rolę facylitatorów w procesie uczenia się. W tej metodzie edukacyjnej ich funkcją nie jest przekazywanie wiedzy, którą dzieci muszą zapamiętać. Wręcz przeciwnie, powinni dać im swobodę i odwagę do odkrywania własnych zainteresowań.
Innymi słowy, nauczyciele muszą wspierać pragnienie uczenia się dzieci bez zakłócania lub utrudniania ich indywidualnych procesów. Krótko mówiąc, bycie pedagogiem nie jest łatwe.
Znaczenie kącików według Marii Montessori
Metodologia Marii Montessori wspiera korzystanie z kącików (dosłownie: narożników) w klasie. Celem tych przestrzeni jest stworzenie stymulującej atmosfery, w której dzieci mogą rozwijać swoje zdolności motoryczne i psychiczne.
Kącik domowy
Odnoszą się one do przestrzeni pełnych osobistych przedmiotów każdego ucznia. Ten obszar zajęć musi zachęcać do organizacji i zapewniać stabilność i porządek. Ponadto posiadanie przedmiotów osobistych sprawia, że uczniowie czują się bezpiecznie.
Kącik językowy
Ta przestrzeń, pełna mat i poduszek, sprzyja wypowiedziom uczniów. W tym obszarze ważne jest, aby mieć półki z książkami, z których dzieci mogą wybierać materiały do czytania.
Kącik wrażeń i bodźców
To obszar kolorów, dźwięków, dotyku i koordynacji. Przestrzeń tę można ozdobić instrumentami muzycznymi, wielokolorowymi kartami, materiałami o różnych fakturach i różnymi zabawkami. Wszystkie te bodźce sprzyjają rozwoju uwagi i wrażliwości.
„Nie mów im, jak coś zrobić. Pokaż im, jak to zrobić i nie mów przy tym ani słowa. Jeśli im powiesz, będą patrzeć, jak poruszają się Twoje usta. Jeśli im pokażesz, będą chciały to zrobić same”.
-Maria Montessori-