Wiele osób zna co najmniej podstawy pierwszej pomocy. Niektórzy brali udział w kursach, a inni uczyli się na własną rękę. Ale w większości przypadków uczymy się tylko, jak pomóc dorosłym, zapominając o różnicach. Mianowicie pierwsza pomoc dla dzieci i niemowląt kieruje się kilkoma ważnymi zasadami, odróżniającymi ją od pomocy, której udziela się osobom dorosłym.
W ciele człowieka zachodzi wiele zmian, gdy przechodzimy od okresu niemowlęcego, przez dzieciństwo, okres dojrzewania, aż po dorosłość. Te fizjologiczne różnice są jednym z głównych powodów, dla których pierwsza pomoc dla dzieci nie jest taka sama jak dla dorosłych.
Ponadto należy wiedzieć o istotnych różnicach w udzielaniu pierwszej pomocy noworodkom, niemowlętom i małym dzieciom.
W tym artykule wyjaśnimy niektóre z najważniejszych kwestii, o których musisz wiedzieć, jeśli kiedykolwiek znajdziesz się w sytuacji wymagającej udzielenia pierwszej pomocy dziecku.
Pierwsza pomoc dla dzieci: najważniejsze informacje
Istnieje wiele technik udzielania pierwszej pomocy, tak jak może się zdarzyć wiele różnych wypadków i urazów. W tym artykule omówimy listę najczęstszych wypadków zdarzających się dzieciom oraz sposoby, jak w takich sytuacjach powinna być udzielona pierwsza pomoc dla dzieci.
Większość małych dzieci codziennie chce odkrywać otoczenie, więc śledzenie ich przez cały dzień bywa męczące i osłabia spostrzegawczość i refleks ich opiekunów. Jest to również ważny powód, dla którego dzieci tak często mają mniej lub bardziej poważne wypadki.
1. Skaleczenia
Skaleczenia najczęściej wynikają z prób posługiwania się ostrymi przedmiotami, takimi jak noże czy potłuczone szkło. Jeśli dziecko skaleczy się, pierwszym krokiem jest sprawdzenie, czy cięcie jest czyste. Na przykład, jeśli było to rozbite szkło, niektóre kawałki mogą nadal znajdować się w ranie.
Następnym krokiem jest oczyszczenie rany przed nałożeniem jakiegokolwiek środka antyseptycznego. Brak wcześniejszego oczyszczenia rany zmniejsza skuteczność antyseptyków. Do oczyszczenia rany na ogół wystarczają woda i mydło.
Jeśli cięcie nie jest zbyt głębokie, pozwól, by rana oddychała i nie zakrywaj jej opatrunkiem. W takiej sytuacji trzeba jednak pamiętać, by przemywać ranę co jakiś czas, aby mogła odpowiednio się zabliźnić. Jeśli jest to głębokie cięcie, należy zabrać dziecko do lekarza, aby założyć szwy.
Jeśli rana nie jest głęboka, ale też nie można uznać jej za powierzchowną, powinien wystarczyć opatrunek, który będzie chronił ranę, a jednocześnie nie będzie przeszkadzać dziecku.
2. Krwawienia z nosa
Krwawienia z nosa nie wskazują na żaden poważny problem. Często są wynikiem silnego kichania, alergii lub gwałtownego wzrostu ciśnienia krwi. Dziecięce naczynia krwionośne są znacznie słabsze niż osoby dorosłej. Oznacza to, że naczynia krwionośne w nosie i uszach dziecka są znacznie bardziej narażone na pękanie.
Ważne jest, aby poprosić dziecko, aby pochyliło głowę do przodu. To może kłócić się z tendencyjnym odchylaniem głowy do tyłu, ale pozwala krwi wypływać z nosa, zamiast niefortunnie się gromadzić. Dziecko powinno pochylać głowę do przodu, kiedy opiekun naciska przegrodę jego nosa.
Należy stanowczo przyciskać przegrodę, ale tylko na miękkiej części nosa, by nie spowodować dalszych obrażeń.
3. Oparzenia
Do oparzeń dochodzi głównie w kuchni. Na przykład dziecko może dotknąć gorących przedmiotów, takich jak garnki, patelnie, piekarnik lub płyta kuchenna. Jeśli tak się stanie, pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, jest ocena oparzenia.
Niektóre oparzenia wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej, ale na szczęście większość oparzeń nie jest zbyt poważna. Mimo to, bez względu na to, jak poważne jest oparzenie, należy je natychmiast leczyć.
Najpierw polewaj oparzenie ciepłą wodą przez co najmniej dwadzieścia sekund. Następnie pozwól oparzeniu oddychać. Nie należy nakładać maści ani przebijać pęcherzy, jeśli się pojawią. Maści użyj, dopiero gdy oparzenie będzie bliskie wygojenia.
Jeśli jest to poważne oparzenie, zabierz dziecko prosto do szpitala.
4. Dławienie się
Tak, dławienie się może być naprawdę przerażające i tak – jest to sytuacja, w której musisz działać wyjątkowo szybko. Dławienie się jest równoznaczne z tym, że dziecko nie może prawidłowo oddychać. Bardzo pomocne może być nauczenie dzieci (jeśli są wystarczająco duże) pewnych gestów, które powinny wykonywać, jeśli zdają sobie sprawę, że się krztuszą i nie mogą mówić.
Jeśli zauważysz, że dziecko nie może oddychać, zwróć uwagę, czy kaszle, płacze czy bulgocze. W każdym z tych przypadków powietrze przechodzi przez gardło. To niebezpieczna sytuacja, ale nie tak zagrażająca życiu jak zadławienie.
Z drugiej strony, jeśli powietrze nie przedostaje się przez gardło dziecka, należy niezwłocznie wezwać ratowników medycznych. Czekając na pomoc, chwyć dziecko pod pachy i pięciokrotnie uderz w najwyższą część pleców. Jeśli to nie zadziała, przejdź do chwytu Heimlicha.
Przemyślenia końcowe
Pierwsza pomoc dla dzieci wymaga racjonalnej oceny sytuacji. Musisz szybko podjąć decyzję, czy jechać do szpitala, czy nie. Są sytuacje, z którymi możesz sobie poradzić samodzielnie. Jeśli czujesz, że sam poradzisz sobie z sytuacją, możesz tym samym zaoszczędzić stresu nie tylko dziecku i sobie, ale także innym osobom.
Jeśli jednak życie dziecka jest zagrożone, nie wahaj się ani chwili: wezwij pogotowie lub zawieź dziecko do szpitala – swoim samochodem bądź taksówką. Nawet jeśli jesteś ekspertem w udzielaniu pierwszej pomocy dzieciom, nigdy nie zastanawiaj się, czy poprosić o profesjonalną pomoc, jeśli tylko nie masz pewności, czy sobie poradzisz.