Kto jest ojcem psychologii? Studiował filozofię i medycynę. Był człowiekiem ceniącym introspekcję, bardzo oddanym badaniom i nauce. Jednym z jego celów było oddzielenie psychologii od filozofii i nadanie jej własnej przestrzeni.
Chciał przekształcić ja w naukę i wykazać, że jest to odrębna gałąź wiedzy, której należy docenić. Ten, kto jest prawdziwym ojcem psychologii, urodził się w Niemczech w 1832 roku i nazywał się Wilhelm Wundt.
Ciekawe, jak nazwisko tego wybitnego naukowca, który położył podwaliny w dziedzinie psychologii pozostaje niezauważone przez opinię publiczną. Gdybyśmy dzisiaj zapytali kogokolwiek, kto jest najbardziej decydującą postacią w tej nauce lub kto jest ojcem psychologii, niewątpliwie pojawiłyby się nazwiska takie jak Sigmund Freud, Carl Jung, William James czy Albert Ellis.
Jednak Wundt jak nikt inny przed nim badał koncepcje, które później stały się kluczem do zrozumienia tego obszaru wiedzy i ludzkich zachowań.
Co więcej, było coś, co szczególnie wyróżniało Wilhelma Wundta. Była to jego determinacja. Chciał zrozumieć, czym naprawdę jest to, co nazywamy „świadomością”, a także pragnął zrozumieć to, co sam nazywał prawami umysłu. W tym celu zrobił coś, czego nikt inny przed nim nie wymyślił. Stworzył pierwsze laboratorium zorientowane wyłącznie na psychologię.
Kto jest ojcem psychologii?
Jeśli zadajemy sobie pytanie, kto jest ojcem psychologii, musimy cofnąć się w czasie. Znajdziemy się w Niemczech w 1857 roku, kiedy Wilhelm Wundt ukończył medycynę na Uniwersytecie w Heidelbergu z wyróżnieniem, będąc najlepszym w swojej klasie.
Jakiś czas później rozpoczął praktykę u Hermanna von Helmholtza, znanego z wielkiego wkładu w dziedzinie fizjologii. Jednak stosunki między Helmholtzem i Wilhelmem Wundtem nie były szczególnie dobre. Do tego stopnia, że wkrótce wyjechał i przeniósł na uniwersytet w Lipsku, aby studiować filozofię.
Objął tam również katedrę psychologii na tym samym wydziale. W tym momencie warto zaznaczyć, że aby zrozumieć znaczenie Wundta, musimy najpierw zatrzymać się na pewnym ważnym aspekcie. Do tego momentu psychologia była uważana jedynie za część filozofii.
W tamtych latach w społeczności naukowej nadal były zakorzenione klasyczne idee odziedziczone po Platonie i Arystotelesie. W tych koncepcjach, przy definiowaniu tego, czym był umysł, nadal pojawiały się terminologie takie jak „dusza” czy „duch”.
Później pewną innowację wprowadził Kartezjusz, który odciął się od tych pojęć i oddzielił „myślącą jaźń” – cogitans – od materii lub ciała. Stopniowo zrozumienie aspektów psychologicznych uniezależniło się od tradycji filozoficznej. Jednak największy i najbardziej zdecydowany krok w tym kierunku wykonał właśnie Winhelm Wundt.
Co napędza ludzką wolę?
Jeśli zadamy sobie pytanie, kto jest ojcem psychologii, powiemy, że był to człowiek, który potrafił zadawać sobie pytania i samemu szukać odpowiedzi. Coś, co pozornie wydaje nam się łatwe, wcale takie nie było w tamtych czasach. W XIX wieku bowiem wszystko, co wiązało się z psychologią było zawieszone w świecie idei, abstrakcji i refleksji.
Winhelm Wundt chciał tymczasem dowodów opartych na eksperymentach, chciał danych, wykonalnych i weryfikowalnych dowodów, za pomocą których mógłby sformułować teorie. W tym kontekście jednym z pytań, które nurtowały go najbardziej przez całe życie akademickie i zawodowe, była chęć zrozumienia, co rządzi ludzką wolą.
Nazwał ten obszar psychologią woli, wyboru i celu. Dlaczego robimy to, co robimy? Co nas skłania do wybierania pewnych rzeczy? Dlaczego każdy z nas ma określone motywacje? Wundt był zdecydowanym obrońcą naukowej perspektywy, dlatego wszystkie te procesy wchodzące w zakres psychologii można było badać i analizować w jego laboratorium.
Instytut Psychologii Eksperymentalnej Uniwersytetu w Lipsku
Wilhelm Wundt otworzył pierwszy instytut psychologii eksperymentalnej w 1879 roku. Dokonał tego na Uniwersytecie w Lipsku. Fakt ten sam w sobie jest uważany za początek współczesnej psychologii. Wszystkie badania i techniki, których nauczył się przez lata na wydziale fizjologii u Hermanna von Helmholtza, były dla niego bardzo przydatne.
Laboratorium to zaczęło budzić zainteresowanie innych lekarzy, a także studentów niemieckich uczelni. Do tego stopnia, że wielu z nich stało się częścią jego słynnych eksperymentów. Zostali poddani różnym bodźcom, a następnie musieli wyjaśnić, jakie mają uczucia i myśli. Wszystkie te dane zostały zmierzone obiektywnie i bardzo rygorystycznie.
Analizy te, równie precyzyjne jak analizy chemika, dostarczyły mu cennych danych pozwalających lepiej zrozumieć procesy umysłowe, świadomość, wolę itp.
Kto jest ojcem psychologii? Winhelm Wundt
Jedną z jego najważniejszych książek były pozycje zatytułowane Podstawy psychologii fizjologicznej i Psychologia ludów. Uważa się jednak, że jego najciekawsze dziedzictwo znajduje się w raportach z ponad 100 eksperymentów, opublikowanych pod nazwą Philosophische Studien.
Zawarł w nich 21 lat jego życia, w którym nie tylko pogłębił i położył podwaliny psychologii, ale dokonał czegoś więcej.
To, co zrobił dodatkowo, to przeszkolenie nowych pokoleń psychologów, postaci, które później wprowadzą behawioryzm, takich jak Watson, Pavlov i Skinner. Wszyscy oni kontynuowali potem badania eksperymentalne, zachowując przy tym wyraźnie obiektywne podejście, jakie wprowadził ojciec psychologii.
Podsumowując. Jeśli zatem ktoś zapyta kto jest ojcem psychologii, wspomnijmy jego imię. Przypomnijmy sobie postać Winhelma Wundta jako tego ciekawskiego człowieka, który podjął tak duże wysiłki, by przekształcić psychologię w naukę.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Ruiza, M., Fernández, T. y Tamaro, E. (2004). Biografia de Wilhelm Wundt. En Biografías y Vidas. La enciclopedia biográfica en línea. Barcelona (España).
- Rieber, R. (Ed.). (2013). Wilhelm Wundt and the making of a scientific psychology. Springer Science & Business Media.