Model Maudsley to posiadająca wsparcie empiryczne terapia koncentrująca się na rodzinie, która ma na celu leczenie anoreksji u nastolatków. W przeciwieństwie do innych podejść nie przypisuje winy za wystąpienie zaburzenia ani rodzinie, ani pacjentowi.
Model Maudsley to skoncentrowana na rodzinie terapia dla osób cierpiących na anoreksję, które nie ukończyły jeszcze 18. roku życia. Został stworzony przez Christophera Dare’a i jego współpracowników pracujących w szpitalu Maudsley Hospital w Londynie.
Anoreksja została zdiagnozowana po raz pierwszy ponad 125 lat temu. Mimo tego to zaburzenie nadal nie jest zrozumiane przez pacjentów i ich rodziny. Nawet lekarze często nie wiedzą jak do niego podejść. Jedno jest pewne: leczenie zazwyczaj pomaga przywrócić właściwą wagę.
Jednak mimo tego wiele z istniejących terapii pogarsza życie rodzinne, społeczne i edukacyjne nastolatka. Poza tym samo przywrócenie wagi nie wystarczy, aby wyzdrowieć. Dlatego też często zdarzają się nawroty.
Model Maudsley stosowany w terapii anoreksji to skuteczny i alternatywny model leczenia ambulatoryjnego, który pomógł zastąpić drogie programy hospitalizacyjne proponowane przez szpital Maudsley.
Model Maudsley stosowany w leczeniu anoreksji
Profesjonaliści przeprowadzili zaledwie kilka kontrolowanych prób klinicznych, aby poznać skuteczne leczenie ambulatoryjne dla nastolatków cierpiących na anoreksję. Chociaż badania nie były dogłębne, niedawno opublikowane raporty dotyczące nastoletniej anoreksji przynoszą bardzo zachęcające wyniki dotyczące skuteczności modelu Maudsley.
Po przyjrzeniu się wszystkim badaniom przeprowadzonym przez National Institute for Health and Care Excellence (NICE) w Anglii, lekarze doszli do wniosku, że w celu leczenia anoreksji cała służba zdrowia powinna kłaść nacisk na terapie skoncentrowane na rodzinie. Wiele książek tłumaczy na czym polega ta terapia.
Poza tym podejście Maudsley ma na celu poprawę nieprawidłowego przypisywania winy za chorobę pacjenta. Stara się pokazać pacjentom i rodzicom, że nie ponoszą winy za pojawienie się tego schorzenia. Żadne z nich nie jest za to odpowiedzialne. Dlatego też metoda ta przyjmuje teoretycznie agnostyczne podejście do etiologii anoreksji.
Fazy modelu Maudsley
Podejście zgodne z modelem Maudsley przechodzi przez trzy wyraźnie zdefiniowane fazy. Pacjent i jego rodzina stosują je w trakcie 15-20 sesji terapeutycznych w okresie około 12 miesięcy.
Faza I: przywrócenie wagi
Podczas fazy I, znanej również jako faza przywrócenia, terapeuta koncentruje się na niebezpieczeństwach ostrego niedożywienia związanego z anoreksją. Zajmuje się takimi objawami jak hipotermia, zmiany w hormonie wzrostu, zaburzenia serca lub zmiany kognitywne i emocjonalne.
W trakcie tej fazy profesjonalista ocenia pacjenta ocenia typowe wzorce interakcji zachodzące w rodzinie pacjenta i jego nawyki żywieniowe. Terapeuta zrobi wszystko, co w jego mocy, aby pomóc rodzicom w ich wspólnej próbie przywrócenia wagi ich dziecka. Większość pierwszej fazy polega na trenowaniu rodziców i pomaganiu im w kroczeniu po ścieżce ku przywróceniu wagi.
Odnowienie relacji nastolatka z jego rodzeństwem lub rówieśnikami również odgrywa niezwykle znaczącą rolę. To pomoże mu stworzyć silniejsze, bardziej stosowane do wieku związki zamiast “angażowania się” w proste relacje rodzicielskie.
Faza II: przywrócenie kontroli nad odżywianiem pacjenta
Faza II terapii koncentruje się na zachęceniu rodziców do niesienia pomocy rodzicom w uzyskaniu większej kontroli nad jedzeniem. Objawy nadal stanowią główny przedmiot dyskusji między terapeutą i rodziną. Mimo tego terapeuta zachęca do stopniowego wzrostu wagi.
Poza tym podczas tej fazy należy odnieść się do wszystkich innych ogólnych problemów i trudności dręczących rodzinę. Każda osoba zaangażowana w proces pracuje ze wszystkimi innymi, aby odnieść się do tych problemów, które rodzina musiała odłożyć na później. Przede wszystkim profesjonalista analizuje wpływ niektórych z tych problemów na przybieranie na wadze.
Faza III: ustalenie zdrowej osobowości
Faza III rozpoczyna się przede wszystkim gdy pacjent przestaje się głodzić. Kolejny warunek to umiejętność utrzymania wagi na poziomie powyżej 95% idealnej wagi.
Główny cel terapii zaczyna się zmieniać. Teraz rozpoczyna się analiza wpływu anoreksji na jednostkę. Dzięki temu badaniu nastolatek zaczyna ustalać swoją własną zdrową osobowość. To zakłada ocenę głównych problemów okresu nastoletniego, jak również wspieranie większej autonomii osobistej pacjenta.
Od tego momentu terapeuta działa nad opracowaniem odpowiednich granic rodzicielskich i świadczeniu pomocy w reorganizacji ich życia, aby zapewnić dziecku wszystko, czego potrzebuje.
Szanse płynące z modelu Maudsley
Podsumowując, opisane wyżej podejście daje duże szanse większości nastolatków, które zmagały się z zaburzeniami przez dość krótki czas (średnio mniej niż trzy lata).
To leczenie bazujące na rodzinie może chronić przed hospitalizacją i pomagać nastolatkowi w powrocie do zdrowia, ponieważ traktuje rodziców pacjenta jako zasób, który powinien odgrywać aktywną rolę w leczeniu.