Antonio Gramsci pozostawił wiele cytatów o raczej szczególnym uroku. Prawie wszystkie z nich stanowią idealne połączenie polityki, filozofii i poezji. Jego cytaty dobrze odzwierciedlają to, kim był: wszechstronnym intelektualistą o ogromnej pasji.
Antonio Gramsci napisał większość swoich dzieł w więzieniu. Spokojnie, nie był mordercą. Był jedynie ofiarą faszyzmu w wyniku prześladowań politycznych narzuconych na niego przez Benito Mussoliniego i jego reżim we Włoszech. W trakcie procesu prokurator powiedział: „Musimy zapobiec funkcjonowaniu jego tego mózgu przez dwadzieścia lat”.
Antonio był zdeformowany fizycznie – miał garba – i został społecznie wykluczony z powodu swojej biedy. Mimo to był jednym z najbardziej wpływowych włoskich intelektualistów XX wieku. Był zagorzałym komunistą, ale jego myślenie pozostawało uniwersalne. Znajduje to odzwierciedlenie również w kilku jego cytatach. Odkryj siedem najlepszych z nich poniżej!
1. Antonio Gramsci i jego opinie o błędach intelektualistów
Jednym z głównych punktów zainteresowania Gramsciego był temat intelektualistów i ich rola w społeczeństwie. Zwrócił na to uwagę w ten sposób: „Błąd intelektualny polega na przekonaniu, że wiedzę można zdobyć bez zrozumienia, a zwłaszcza bez uczucia i pasji”.
Antonio był przeciwny każdemu, kto został intelektualistą wyłącznie ze względu na edukację lub zwykłą ochotę. Uważał jednak, że intelektualiści powinni oddać się służbie tym, którzy mają mniejszy dostęp do świata idei. Można to osiągnąć tylko wtedy, gdy po prawdziwej pasji do zrozumienia następuje działanie.
2. Między starym a nowym światem
„Stary świat umiera, a nowy świat walczy o narodziny: teraz jest czas potworów.”
W rzeczywistości okresy przejściowe w historii często prowadzą do wielkiego chaosu i niepewności. Wynika to z faktu, że stare dzieje współistnieją z nowymi, a żadna z tych dwóch rzeczywistości nie ustępuje drugiej miejsca. W tych warunkach często rodzi się skłonność do przewrotów.
3. Fałszywa oryginalność
Antonio Gramsci był rewolucyjny, jeśli chodzi o dobór słów. Były pewne powody, dla których faszystowski reżim tak bardzo się go bał i pozwolił mu umrzeć w więzieniu. Po drodze jednak nie obyło się bez wielu upokorzeń, a jednak Gramsci mocno trzymał się swoich przekonań. W jednym ze swoich cytatów ostrzega przed fałszywym buntem i fałszywą oryginalnością.
„Zbyt łatwo jest być oryginalnym, jeśli ograniczasz się robienia czegoś przeciwnego do tego, co robią inni. Jest to jednak tylko mechaniczne. Podobnie jak przeciwstawianie się wszystkim niekoniecznie oznacza, że jesteś liderem; robienie czegoś przeciwstawnego do tego, co wszyscy inni nie oznacza też, że jesteś wyjątkowy”
4. Antonio Gramsci o sile kultury
Oto jeden z cytatów Antonio Gramsciego, który najlepiej pokazuje jego sposób myślenia:
„Podbój władzy kulturowej następuje przed władzą polityczną, a osiąga się to poprzez skoordynowanie działań intelektualnych, „organicznych” wezwań. Przeniknął on do wszystkich środków komunikacji, wypowiedzi i mediów akademickich.”
W przeciwieństwie do innych marksistów swoich czasów, Gramsci przywiązywał wielką wagę do wartości kulturowych, a nie do gospodarki czy polityki. Jego wkład przyczynił się do założenia demokratycznego komunizmu, który później stał się „eurokomunizmem”.
5. Masa własna historii
Mówiąc o „masie własnej”, mamy na myśli to, co sprawia, że ładunek jest cięższy i bardziej bolesny. Coś, co osoba ciągle musi za sobą ciągnąć jak ciężar, niekoniecznie przenosząc go z jednego miejsca do drugiego, aby miało to jakąś wartość.
W związku z tym jeden z cytatów Antonio Gramsciego mówi: „Obojętność to ciężar własny historii”. Oznacza to, że z czasem poczyniono postępy przeciw temu brakowi zaangażowania i sumienia, które kryją się za działaniem lub bezczynnością tych, którzy są obojętni.
6. Lamentowanie nad wrogami
W tym cytacie Antonio Gramsci pokazuje swój zdrowy rozsądek i filuterny charakter. Zwrócił on uwagę: „Jeśli wróg Cię skrzywdzi, a Ty lamentujesz, to jesteś głupi, ponieważ celem wroga było wyrządzenie Ci krzywdy.”
Ten cytat wydaje się być idealnie stworzony dla osób w dzisiejszym świecie, które są tak wrażliwe na niemiłe komentarze i znęcanie się w mediach społecznościowych. To oczywiste, że to, czego można oczekiwać od przeciwnika lub wroga, to brak empatii i brak wyrozumiałości.
7. Antonio Gramsci o istocie wojny
„Każda wojna zawsze dotyczyła religii.”
W tym stwierdzeniu jest dużo prawdy. Gramsci nie odnosił się w tym przypadku do religii jako dogmatu, ale fanatyzmu. Są one podobne pod tym względem, że fanatyczna myśl opiera się na pewnym zestawie wierzeń, podobnie jak dogmat religijny. Są one tak ustalone, by przerwać dialog. Wojna ma miejsce wtedy, gdy dialog nie jest już możliwy.
Antonio Gramsci miał zaledwie 46 lat, kiedy zmarł w więzieniu. Był tam źle traktowany, a także zapadł na gruźlicę, przez którą cierpiał przez kilka miesięcy. Na szczęście dla potomnych, zdążył już wtedy napisać wspaniałe dzieło, jakim jest „The prison notebooks”.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Fiori, G. (2014). Vida de Antonio Gramsci. Conflicto Social, 7(11).