Przeszkody, słabości, smutek… a także trudne relacje. Są to składniki bardzo wrażliwe na sposób, w jaki sobie z nimi radzimy. Dziś podejdziemy do nich z perspektywy literackiej: dziś staniemy się bohaterami własnego życia.
Jesteśmy istotami społecznymi. Prowadzenie zdrowego życia bez kontaktów jest bardzo skomplikowane, a nawet niemożliwe. Jako dzieci mamy kontakty społeczne i jesteśmy częścią mniej lub bardziej licznych grup, które mogą się zmieniać i powiększać wraz z upływem czasu i ustępować miejsca wszelkiego rodzaju relacjom. A mogą być niekiedy one naprawdę trudne.
Kto nie utrzymuje żadnej napiętej relacji w swoim życiu? W rodzinie, w pracy, nawet związek z partnerem może stać się trudną relacją w danym momencie życia. Możemy myśleć, że ci ludzie pojawiają się w naszym życiu jako przeszkody, ale możemy też pójść nieco dalej i być może postrzegać ich jako wyzwania.
Nie oszukujmy się: życie jest ciągłym wyzwaniem. Jako istoty ludzkie pokonujemy etapy, cykle i relacje. Kiedy ludzie wiążą się ze sobą wnoszą do związku swój bagaż emocjonalny, osobowość, temperament, obecne okoliczności i marzenia o przyszłości.
Mówimy praktycznie o eksperymencie psychochemicznym. Dość ambitnym, bardzo pełnym nadziei, ale który nie zawsze musi się udać.
Iskry lub spalanie – dobre, czy trudne relacje?
Zazwyczaj, kiedy wchodzimy z kimś w związek, czy to romantyczny, zawodowy, rodzinny czy platoniczny, wszyscy chcemy odczuwać iskry, które sprawiają, że czujemy się dowartościowani, kochani, podziwiani i szanowani.
Ale prawda jest taka, że w wielu przypadkach iskry stają się czystym, niszczącym ogniem i już tak bardzo nam się nie podobają.
Niektóre z naszych relacji stają się trudne i zaczyna nam się wydawać, że niewiele możemy z tym zrobić. Napięcia często ustępują miejsca agresywnym postawom, a nawet konfrontacji werbalnej. Wiele razy staramy się unikać tych ludzi, aby nie pogarszać konfliktu, ale nie zawsze nam się to udaje.
Trudne relacje – jak sobie z nimi poradzić?
Jeśli spojrzymy na literaturę lub kino odkryjemy, że każdy bohater ma swój własny dynamiczny charakter, zależny od ewolucji fabuły. Sytuacje sprzeczne powoduje zazwyczaj inna postać – antagonistyczna w stosunku do bohatera.
To ci antagoniści kwestionują perspektywę bohatera, stawiając go w sytuacjach stymulujących i zmuszających do pracy nad zasobami i umiejętnościami.
Życie nie różni się zbytnio od fikcji. Jeśli założymy nasz kostium bohatera, to będziemy w stanie dostrzec, kim są nasi przeciwnicy, jakie wyzwania na nas czekają i jak możemy przezwyciężyć napięcie i się rozwijać.
Ofiary lub bohaterowie trudnych związków
W obliczu trudnych relacji wszyscy mamy do wyboru dwie ścieżki: możemy rozpaczać i czuć się ofiarami naszych przeciwników lub szukać rozwiązania, które nas wzmocni. Nie chodzi o konfrontację, ale raczej o wewnętrzną pracę, która pokaże nam prawdziwe zmienne lub czynniki, które doprowadziły nas do tej sytuacji.
Niepewność nie jest dobrą towarzyszką w trudnych relacjach. Powinniśmy rozpocząć tę wyprawę od uznania i szacunku dla nas samych. Czasami zdanie typu „jeśli nie zmienisz tonu, po prostu wychodzę” odzwierciedla silne i bardzo odważne podejście. Nasi przeciwnicy mają nad nami władzę ponieważ atakują nas dokładnie tam, gdzie nas boli.
Zrozumieć i uzdrowić nasze reakcje
Bardzo ważną częścią naszego rozwoju psychologicznego jest zrozumienie, gojenie i zmiana reakcji na rany emocjonalne. Wielu terapeutów twierdzi, że przyciągamy ludzi, którzy posiadają najlepsze i najgorsze cechy naszych rodziców.
Dzieje się tak z bardzo ważnego powodu. Jest to nieświadoma reakcja na ukrytą (nawet dla nas samych) potrzebę rozwiązywania problemów, których nie byliśmy w stanie rozwiązać z naszymi rodzicami. W wielu przypadkach może chodzić o podziw i szacunek ze strony krytycznego i bardzo surowego ojca.
Jeśli zauważymy, że nasze trudne relacje powtarzają wzór związany z autorytetami antybohaterowie naszego życia mogą odgrywać rolę dominującego ojca, który nigdy nie był z nas zadowolony.
Ta gra antagonistów jest często wykorzystywana podczas sesji pomocniczych dotyczących rozwoju osobistego. Jest to spersonalizowane ćwiczenie, w którym znajduje się postać bohatera i antagonisty.
Jednak w przeciwieństwie do literatury nasi antagoniści z natury nie są złymi postaciami. Są to na ogół ludzie tacy jak my, ze swoimi lękami, nadziejami, emocjami i nabytymi wzorcami zachowań. Delikatni i słabi.
Nauczyciele cierpliwości
Jeśli zdecydujemy się pójść ścieżką bohatera w ramach trudnych relacji, zaczniemy postrzegać naszych antagonistów jako prawdziwych nauczycieli cierpliwości, odwagi, współczucia, elastyczności…
W rzeczywistości możemy wykorzystać ich jako okazję do wzmocnienia i poprawy naszej osobowości i mięśni emocjonalnych. Jeśli pracujemy nad tymi aspektami będziemy w stanie pracować nad zapomnianymi lub ignorowanymi obszarami naszego umysłu.
Trudne relacje i ważne pytania
W coachingu używamy wielu ważnych pytań. Jeśli chodzi o stawienie czoła trudnym relacjom z własnej perspektywy, istnieją proste pytania, które możemy siebie zadać. Są to pytania, które ujawniają naszą zdolność rozeznania w sytuacji.
Jeśli chcemy napisać książkę o naszym życiu, powinniśmy przeanalizować znajdujące się w nim postacie. Zastanowić się, kim są nasi obecni antybohaterowie i co sprawia, że są dla nas tak dużym wyzwaniem.
Jeśli sami napisalibyśmy tę historię, to zastanawialibyśmy się, dlaczego wybraliśmy właśnie tę postać. Zwykle tworzy się antagonistów, aby móc lepiej rozwinąć postać głównego bohatera opowieści.
Kolejnym pytaniem, które pomoże nam w przypadku trudnych relacji będzie to, jakie umiejętności lub cnoty mogą nam pomóc w tym wyzwaniu. W dziedzinie coachingu najpierw opracowana jest długa lista zalet, takich jak asertywność, odporność, odwaga, współczucie, cierpliwość, samoświadomość…
Jeśli chcesz być autorem Twojej historii, być może powinieneś zacząć od napisania scenariusza od nowa. Spójrz na różne sytuacje i trudne relacje w Twoim życiu z góry, z perspektywy reżysera. To zawsze pozwoli Ci ocenić sytuację lepiej, niż może to zrobić aktor na scenie.
Bibliografia
Wszystkie cytowane źródła zostały dokładnie sprawdzone przez nasz zespół, aby zapewnić ich jakość, wiarygodność, trafność i ważność. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i posiadającą dokładność naukową lub akademicką.
- Heffernan, M. E., Chong, J. Y., & Fraley, R. C. (2018). Are People Attracted to Others Who Resemble Their Opposite-Sex Parents? An Examination of Mate Preferences and Parental Ethnicity Among Biracial Individuals. Social Psychological and Personality Science. https://doi.org/10.1177/1948550618794679
- Harding, D. J., Dobson, C. C., Wyse, J. J., & Morenoff, J. D. (2017). Narrative change, narrative stability, and structural constraint: The case of prisoner reentry narratives. American journal of cultural sociology, 5(1), 261–304. doi:10.1057/s41290-016-0004-8
- Schneiderman, Kim (2019) How to Reframe Your Narrative About Difficult Relationships. Imagine your nemesis as the personal trainer of your emotional muscle workout. Psychology Today