Myślenie dywergencyjne u dzieci – czy wiesz, jak je rozwijać?

Myślenie dywergencyjne u dzieci to wyjątkowy prezent. Ich otwarty umysł jest pełen możliwości i niezwykłego, oryginalnego i stałego specyficznego rozumowania. Jednak czasami ten twórczy potencjał znika, gdy dzieci dorastają w systemie edukacyjnym, który standaryzuje sposób myślenia wszystkich uczniów, spłaszczając ich perspektywy. W tym artykule dowiemy się czym jest myślenie dywergencyjne u dzieci.

Większość z nas wie, że odwaga związana z myśleniem inaczej jest niebezpieczna. Na przykład Galileusz poznał to na własnej skórze, ponieważ z powodu swojej teorii musiał przeżyć ostatnie lata swojego życia ograniczony do swego domu we Florencji. Otwarte umysły to ci, którzy przeciwstawiają się światu, co do tego nie ma wątpliwości, jednak to oni pomagają innym ludziom iść naprzód.

Sir Kenneth Robinson pierwszy dostrzegł, że myślenie dywergencyjne u dzieci to naprawdę ważna kwestia

Najwyraźniej czasy się zmieniły i nie musimy się zbytnio martwić o przetrwanie naszych ostatnich dni tak jak Galileusz, ponieważ takie rzeczy już się nie zdarzają. Jednak zdarzają się inne złe rzeczy. Jak zauważył Sir Kenneth Robinson, uznany ekspert w dziedzinie edukacji, dzisiejsze szkoły zabijają kreatywność dzieci.

Według niego nasze centra edukacyjne opierają swoje programy nauczania na systemach dziewiętnastowiecznych z czasów, gdy industrializacja społeczeństwa oznaczała, że ​​niektóre zdolności były cenione bardziej niż inne. Promowanie innowacji, kreatywności lub krytycznego myślenia nie było ważne, ponieważ te czasy charakteryzowały się hierarchią przedmiotów i bardzo sztywnymi kompetencjami.

Zapominamy, że dzieci przychodzą na świat dysponując niezwykłymi talentami. Pomijamy potencjał ich dywergencyjnego myślenia, ten niezwykły dar, który zabijamy przez „edukowanie” ich w konwergencyjnym myśleniu.

„Liczy się nie to na co patrzysz, ale to co widzisz”.

–Henry David Thoreau–

Myślenie dywergencyjne u dzieci

Henry David Thoreau był bez wątpienia jednym z najbardziej rewolucyjnych filozofów. To postać, która wyraźnie przejawiała myślenie dywergencyjne. Widać to w jego niezwykłych pomysłach dotyczących wolności i odpowiedzialności. Powrót do jego tekstów od czasu do czasu to świetny sposób na znalezienie inspiracji.

Nauczył nas, że życie jest pustym płótnem dla wyobraźni. Pomógł nam również uświadomić sobie, że ludzie rodzą się z muzyką w środku i że musimy pozwolić sobie na bycie sobą, ponieważ wolność prowadzi do samorozwoju. To samo dotyczy dzieci. A jednak nie zawsze jesteśmy w stanie usłyszeć magiczną melodię i niesamowity potencjał ukryty w każdym dziecku.

Dr Leonard Brzozowski

Dr Leonard Brzozowski, ekspert w tej dziedzinie, zwrócił uwagę na coś ciekawego, co odkrył przeprowadzając badania wraz z psychologami George’em Landem i Beth Jarman. Książka Breakpoint and Beyond: Mastering the Future Today zawiera ich odkrycia.

Myślenie dywergencyjne u dzieci w wieku 5 lat ma podobne wyniki jak u dorosłych o wysokich zdolnościach intelektualnych. Tak więc, gdy te małe dzieci zostały zapytane na ile sposobów mogą użyć filiżanki, ołówka lub buta, dały do ​​100 prawidłowych odpowiedzi. Dorosły zazwyczaj podaje około 10-12 dobrych odpowiedzi.

Teraz, jeśli sprawimy, że 10-letnie dziecko podejmie test dywergencyjnego myślenia, uświadomimy sobie, że potencjał ten zmniejszył się o około 60%.

Przedszkolaki to prawdziwi geniusze

Kiedy dzieci w wieku od 4 do 6 lat podejmują testy dywergencyjnego myślenia, uzyskują naprawdę wysoki wynik. Álvaro Pascual-Leone, profesor neurologii w Harvard Medical School wskazał, że przycinanie synaptyczne w mózgu jest powszechne w tym wieku.

Na tym etapie zaprogramowane przycinanie neuronów można modyfikować tylko poprzez doświadczenie. Jeśli nie ma odpowiednich bodźców, przycinanie komórek ograniczy wiele możliwości uczenia się dziecka w miarę upływu czasu.

Niekoniecznie chodzi o „wiele połączeń neuronowych”. Kluczem jest zoptymalizowanie tego przycinania za pomocą najbardziej odpowiednich metod uczenia się i poprzez stymulację. Zwłaszcza w wieku od 4 do 6 lat, kiedy potencjał dziecka jest nienaruszony i w swojej pełni.

Jak chronić i wzmacniać myślenie dywergencyjne u dzieci

• Wciągająca nauka. Dzieci muszą eksperymentować, czuć, dotykać i być podekscytowane.
• Dzieci powinny wykonać niektóre z tych eksperymentów w grupie ze swoimi rówieśnikami. Powinniśmy jednak często zachęcać je do autonomicznej pracy i zapewniać im własną przestrzeń, w której mogą pokazywać swoją kreatywność.
• Podobnie, muszą się nauczyć, że na nic nie ma tylko jednej odpowiedzi. Myślenie dywergencyjne generuje wiele rozwiązań pojedynczego problemu. Kiedy często negatywnie reagujesz na pomysły dzieci i nazywasz je „niepoprawnymi” lub „błędnymi”, nie motywujesz ich do myślenia inaczej. Albo przynajmniej obniżasz ich pewność siebie, by mówić to co naprawdę myślą.
• Aby wzmocnić myślenie dywergencyjne u dzieci, konieczne jest również, aby czuły się emocjonalnie wspierane. Uczucie, że są akceptowane, szanowane, cenione i kochane pomoże im zdobyć zaufanie do odkrywania. Wiedza, że nie będą krytykowane pozwoli im odkryć nowe zainteresowania, odpowiedzi, pomysły i oryginalne rozumowanie.

Wniosek

Na koniec należy zauważyć, że zachęcanie i ochrona dywergencyjnego myślenia nie oznacza, że należy całkowicie wyeliminować myślenie konwergencyjne. Właściwie chodzi o równoważenie analitycznego i kreatywnego myślenia. Czasami występują problemy wymagające konkretnego rozwiązania. Dlatego dzieci powinny rozumieć kiedy należy je stosować.

Ponadto, powinniśmy zoptymalizować dywergencyjne myślenie u naszych dzieci. Jak powiedział Albert Einstein: „Każdy jest geniuszem. Ale jeśli osądzisz rybę poprzez jej zdolność wspinania się na drzewo, będzie przez całe życie wierzyła w to, że jest głupia.”