Jeśli zapytamy kogoś, czym jest susto, najprawdopodobniej powiedzą nam, że to zaskakująca reakcja, podobna do szoku. Tak więc, gdy coś nas przeraża, może nas zaszokować, powodując, że odskoczymy ze strachu. Mówimy o sensacji zrodzonej z postrzegania zagrożenia.
Jeśli skonsultujemy się Wikipedią, znajdziemy następującą definicję: “reakcja przerażenia jest w dużej mierze nieświadomą reakcją obronną na nagłe lub groźne bodźce, takie jak nagły hałas lub gwałtowny ruch, i wiąże się z negatywnym skutkiem”. W przypadku ludzi reakcja obejmuje fizyczny ruch z dala od bodźca, skurcz mięśni ramion i nóg, a także mruganie.
Jednak nie jest to ten typ susto, o którym będziemy mówić w tym artykule. Istnieją zaburzenia lub kulturowe koncepcje dyskomfortu, które są specyficzne dla pewnych kultur lub społeczeństw. To jest typ susto, do którego się odnosimy.
Susto jako kulturowa koncepcja dyskomfortu
Związane z kulturą syndromy odnoszą się do “wzorców nienormalnych zachowań i niepokojących doświadczeń, powtarzających się i specyficznych dla określonego miejsca“. Tubylcy uważają niektóre z tych wzorców za choroby lub przyczyny cierpienia. Tubylcy znają większość z nich przez potoczne nazwy, tak jak w tym przypadku susto.
Te syndromy są klasyfikowane jako choroby ograniczone do określonych społeczeństw lub kultur. W kulturze istnieje powszechna znajomość tej choroby, ale nie poza nią. Dają spójne znaczenie pewnym zestawom doświadczeń i obserwacji.
Susto jest kulturowym wytłumaczeniem niewygód i nieszczęść panujących wśród Latynosów w Stanach Zjednoczonych. Zdarza się to również z ludźmi z Meksyku, Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. W regionie andyjskim tubylcy znają to jako espanto.
Karaibscy Latynosi nie uznają tego pojęcia za rodzaj choroby. Czym jest susto? Jest to choroba przypisywana przerażającemu zdarzeniu, które powoduje, że duch opuszcza ciało.
Podział ten następuje w wyniku nieszczęścia i choroby, a także trudności z odgrywaniem kluczowych ról w społeczeństwie. Objawy mogą pojawić się w każdej chwili, od dni do lat po doświadczeniu przerażającego incydentu. W skrajnych przypadkach może to prowadzić do śmierci.
Możemy zdefiniować susto jako “efekt psychologiczny” o różnej intensywności, wynikający z różnych czynników. Wśród nich można znaleźć te o nadprzyrodzonej naturze i te spowodowane zjawiskami naturalnymi i osobistymi przeżyciami, które skutkują nieoczekiwanymi zdarzeniami.
Jak widać, susto jest klasyfikacją choroby z tradycyjną przynależnością. Jego cechy, objawy, skłonność i leczenie mają szczególne konotacje w różnych regionach geograficznych.
Jakie są tego objawy?
Nie ma konkretnych objawów, które je definiują. Jednak objawy, o których najczęściej mówią ludzie, którzy tego doświadczyli to brak apetytu, nieodpowiedni, przerywany sen, uczucie smutku, niskie poczucie własnej wartości, wrażliwość interpersonalna i apatia.
Fizycznymi objawami towarzyszącymi tej “chorobie” mogą być dyskomfort i bóle mięśniowe, zimne kończyny, bladość, bóle głowy, bóle brzucha i biegunka. Wydarzenia, które to powodują, są różnorodne. Są to między innymi zjawiska naturalne, zwierzęta, sytuacje międzyludzkie, nadprzyrodzone byty.
Możemy zdefiniować susto jako “efekt psychologiczny” o różnej intensywności, wynikający z różnych czynników. Wśród nich można znaleźć te o nadprzyrodzonej naturze i te spowodowane zjawiskami naturalnymi i osobistymi przeżyciami, które skutkują nieoczekiwanymi zdarzeniami.
Choroby somatyczne są zwykle chroniczne i bardzo zróżnicowane. Intensywny strach, często z powodów nadprzyrodzonych, może spowodować “utratę duszy”, która może spowodować tę chorobę. W niektórych przypadkach ludzie cierpiący na susto nie doświadczyli osobiście zdarzeń traumatyzujących.
Pacjenci są dotknięci, gdy inni (zazwyczaj członkowie rodziny) są z susto. Inne objawy to pobudzenie, anoreksja, bezsenność, gorączka, biegunka, dezorientacja lub apatia. Różne badania przypisują niektóre przypadki hipoglikemii i nieokreślonym chorobom organicznym. Specjaliści przypisują to także uogólnionym zaburzeniom lękowym lub stresowi wywołanemu przez konflikty społeczne lub niską samoocenę.
Rodzaje susto
Do tej pory zidentyfikowaliśmy trzy typy susto (zwane cibih w lokalnym języku Zapoteków). Każdy z nich ma inne powiązania z diagnozami psychiatrycznymi.
Uczucia utraty, porzucenia i braku miłości przez członków rodziny charakteryzują interpersonalne susto. Objawami towarzyszącymi temu są smutek, zły wizerunek samego siebie i myśli samobójcze. Ten typ susto bardzo przypomina poważne zaburzenie depresyjne.
Ta choroba może być również wynikiem traumatycznego wydarzenia. To wydarzenie odgrywa zasadniczą rolę w przyczynie objawów i emocjonalnym przetwarzaniu doświadczenia. W tym przypadku diagnoza bardzo przypomina zespół stresu pourazowego.
Z drugiej strony, istnieje również susto, którego cechy obejmują kilka powtarzających się objawów somatycznych. Na przykład osoba poszukuje profesjonalnej opieki zdrowotnej od kilku lekarzy z powodu tego, czego doświadczają. Przypadek ten przypomina zaburzenie objawów somatycznych.
Jak widzieliśmy, susto ma różne klasyfikacje i zabiegi, w których określone elementy są rozpoznawalne. Chociaż nie ma dokładnego odpowiednika tej popularnej choroby, jest to stan, który czasami jest mylony z innymi ze względu na złożoność różnorodnej diagnostyki. W ten sposób może nawet ukrywać różne choroby organiczne.