Huxley był autorem słynnej powieści Nowy wspaniały świat. Był także ciekawym i niespokojnym człowiekiem, a także fascynowały go tak zwane odmienne stany świadomości lub wizjonerskie doświadczenia. Huxley miał dostęp do tych doświadczeń na wiele różnych sposobów.
Przeszedł wielkie duchowe poszukiwania, które ostatecznie uczyniły go mistykiem. W 1953 roku Huxley przeczytał o używaniu meskaliny w leczeniu schizofrenii. Pod nadzorem dr. Humphry’ego Osmonda, postanowił spróbować meskaliny i innych środków psychodelicznych. W tym artykule omówimy wizjonerskie doświadczenia Huxleya.
Twarz nigdy nie jest całkowicie przejrzysta; dusza jest widoczna przez jej ściany.
-Aldous Huxley-
Napisał dwa bardzo ciekawe eseje oparte na swoich życiowych doświadczeniach. Najpierw były to “Drzwi percepcji“, a następnie “Niebo i piekło”. W nich szczegółowo opisuje swoją podróż poprzez wizjonerskie doświadczenia. Wyjaśnia także sposoby, dzięki którym możemy uzyskać dostęp do wizjonerskich doświadczeń. Są to:
1. Post, sposób na wizjonerskie doświadczenia
Post jest powszechną praktyką na całym świecie. Istnieje wiele religii, które zalecają i praktykują poszczenie jako środek do mistycznych doświadczeń. Niedostatek jedzenia wyzwala cały łańcuch efektów w ciele. To kończy się modyfikacją sposobu funkcjonowania mózgu.
Religie mówią o poście jako sposobie oczyszczenia ciała i ducha. Huxley podkreśla, że jest to również mechanizm, aby osiągnąć wizjonerskie doświadczenia. Kiedy przestajemy konsumować jedzenie przez pewien czas, bardzo często doświadczamy wizji i specjalnych stanów emocjonalnych. Nierzadko szczęście miesza się ze smutkiem.
2. Biżuteria i kryształy
Wiele wizji religijnych i różnych filozofów mówi o klejnotach i kryształach. Złoto i kamienie szlachetne, poza ich wartością rynkową, są powracającymi obrazami w mistycznych wizjach. W przypadku braku klejnotów, mówią o kryształach.
Według Huxleya to dlatego, że biżuteria i kryształy emanują światło. Świecą i tworzą błyski. Według tego autora uważna i cicha kontemplacja klejnotów powoduje doświadczenia wizjonerskie. Innymi słowy, ujawniają obrazy czyjejś prawdziwej istoty.
3. Ciemność i zamknięcie
Aldous Huxley powiedział, że ulokowanie się w miejscu w którym nie ma bodźców zmysłowych, prowokuje doświadczenia wizjonerskie. Zaczynasz “widzieć” i “słyszeć” wiele rzeczy, do których nie miałbyś dostępu w normalnym stanie świadomości. Tego typu praktyki są bardzo powszechne w buddyzmie.
Nauka udowodniła teorię Huxleya. Ponadto naukowcy ustalili, że spędzanie dużej ilości czasu w ciemności powoduje, że znaczna ilość hormonów mózgu wywołuje aktywację różnych neuroprzekaźników. Po około trzech tygodniach mózg wytwarza DMT, cząsteczkę znajdującą się w psychodelicznych narkotykach.
4. Koncentracja na dziełach sztuki
Innym sposobem na dostęp do wizjonerskich doświadczeń jest uważne kontemplowanie dzieł sztuki. W szczególności obrazów i religijnych dzieł architektonicznych. Huxley stwierdził, że wiele z nich jest owocem doświadczeń wizjonerskich i dlatego ułatwiają wejście do nowych stanów świadomości.
W rzeczywistości Huxley sporządził listę artystów, którzy najlepiej przekazują wizjonerskie doświadczenia poprzez swoją pracę. Wymienił Andrea del Castagno, Caravaggia, Goyę, Rembrandta, Georgesa de la Tour, Williama Blake’a i Fra Angelico. Wspomniał także o sztuce Zen. Powiedział także, że poezja i muzyka suficka wywołuje inne stany świadomości.
5. Fajerwerki
Ludzie nie stworzyli fajerwerków tylko dla przyjemności. Początkowo uważano je za magiczne i przenoszące doświadczenie, które wywoływało pewne skutki u tych, którzy je obserwowali. Oglądanie ich uważnie i znajdowanie postaci na niebie może stać się wizjonerskim doświadczeniem.
To samo dotyczy bogatych lub luksusowych przedmiotów, takich jak potężne rzeźby, jedwabie, aksamity i ozdobne ubiory. Huxley mówi, że kontakt z tymi przedmiotami wywołuje odkrywcze wizje, które mogą ujawnić się natychmiast lub później podczas snu.
Mistyczne doświadczenia wykraczają poza dziedzinę psychologii. W rzeczywistości są bardziej duchowe. Są zjawiskiem, które badała nauka. Jednak wciąż jest w nich dużo do odkrycia.
Zdjęcia dzięki uprzejmości J. Robinsona.