Związek między emocjami a uczuciami

Emocje i uczucia wydają się zawsze iść w parze, ale czy tak jest naprawdę? Jakie niuanse zwykle pomijamy, gdy o nich myślimy?

Związek między emocjami a uczuciami był wielokrotnie badany. Dlatego dzisiaj możemy przeciwstawić wszelkiego rodzaju idee. W rzeczywistości pozostaje wiele do odkrycia na ten konkretny temat. Zarówno emocje, jak i uczucia są usystematyzowane w czasie. Dają każdej jednostce tożsamość emocjonalną. Kiedy problem utrzymuje się w życiu jednostki, oprócz automatyzacji procesów myślowych, ich wyłaniający się świat emocjonalny stanowi wzorzec.

Staje się to usystematyzowane i zwykle stanowi część ich stylu osobowości. Ton emocjonalny charakteryzujący jednostkę jest usystematyzowany w jej relacjach i formach interakcji. Jest również odciśnięty na ich twarzy i stereotypowych gestach oraz ma neurochemiczny korelacja. Dlatego też, gdy ktoś, kto zwykle jest zabawny, wydaje się poważny i rozważny, jego otoczenie będzie go kwestionować, przypuszczając, że coś musi być z nim nie tak. Dowiedzmy się więcej.

Związek między emocjami a uczuciami

Antonio Damasio twierdzi, że uczucie to percepcja pewnego stanu ciała, wraz z percepcją pewnego sposobu myślenia. Twierdzi również, że aby mieć uczucia, potrzebny jest układ nerwowy, który jest zdolny do mapowania stanów ciała we wzorce neuronowe i przekształcania ich w reprezentacje mentalne. Dokładniej, reprezentacje mentalne wymagają świadomości.

Mózg ludzki generuje te same stany cielesne, które są później wywoływane przed różnymi obiektami. Buduje również specyficzny stan emocjonalny ciała, aby wytworzyć odpowiednie uczucie. Chociaż związek między uczuciem a świadomością nie jest bezpośredni ani prosty. Trudno to poczuć, nie będąc tego świadomym.

Kiedy czujemy, postrzegamy siebie

Czujemy, ponieważ istnieją wzorce aktywności w obszarach mózgu, które pozwalają nam odczuwać i zaczynać postrzegać siebie. Bez ciała nie byłoby jaźni, świadomości, emocji i uczuć. Richard Lazarus sugeruje podporządkowanie uczuć w ramach emocji, ponieważ rozumie, że obejmują one więcej. Definiuje on uczucie jako subiektywny lub poznawczy składnik emocji, innymi słowy, subiektywne ich doświadczanie.

Według Łazarza, kiedy stajemy się świadomi odczuć (lub zmian) ciała podczas odbierania tego bodźca, emocja staje się uczuciem. Innymi słowy, w momencie, gdy zauważamy, że doświadczamy zmiany – i jesteśmy tego świadomi – nadajemy nazwę temu, co czujemy (emocji) określoną etykietą. Uczucia mogą utrzymywać się przy braku bodźców zewnętrznych, gdy są generowane przez nas samych.

Czas, kluczowy czynnik wyróżniający

Jedna z najbardziej wyraźnych różnic w związku między emocjami a uczuciami leży w czasie. Jak powiedzieliśmy wcześniej, emocje są nagłe; wybuchają, wiele z nich, niespodziewanie, jak gniew, zaskoczenie lub strach. W rzeczywistości są one automatyczne i chociaż w niektórych przypadkach można je regulować, nie zawsze jesteśmy ich świadomi, kiedy wybuchają.

Uczucia rozwijają się w interakcji i są trwalsze niż emocje. Dzieje się tak dlatego, że powstają w wyniku wiązania, a wiązanie nie jest prostą interakcją, ale raczej wiąże się z nieprzypadkową relacją. Z drugiej strony emocje są prymitywne, ponieważ zasadniczo nie obejmują procesów poznawczych. Nie myślimy o ekscytacji, ale nagle to robimy. Z drugiej strony nasze uczucia są związane z elementami myśli i utrwalają się w czasie.

Damasio wskazuje, że z perspektywy ewolucyjnej emocje są bardziej prymitywne niż uczucia. Dzieje się tak, ponieważ mechanizmy mózgowe, które wspierają reakcje emocjonalne, powstały przed tymi, które podtrzymują uczucia. Podstawowe emocje odgrywają rolę w systemach. Zapewniają przetrwanie i współpracują z ciałem w dążeniu do jego obrony w dążeniu do zapewnienia życia. Krótko mówiąc, są regulatorami podstawowych funkcji, a także ułatwiają relacje społeczne i stabilność.

Biologiczny mandat do przetrwania

Mapy związane z radością lub szczęściem sugerują dobre samopoczucie i są bardziej istotne dla przetrwania, ponieważ zastępują inne emocje. Ponadto implikują stany równowagi organizmu. Te stany radości są motywujące i umożliwiają rozwój społeczny oraz większą zdolność do działania. Dlatego ktoś, kto poczuł strach i przezwyciężył trudną sytuację, czuje się szczęśliwy.

Z drugiej strony mapy związane ze smutkiem odpowiadają nierównowadze funkcjonalnej organizmu i mogą być nieważne. W przypadku bólu objawy choroby wskazują na brak równowagi funkcji życiowych, które jeśli nie zostaną rozwiązane, mają złe rokowania. W rzeczywistości sytuacja może nawet ewoluować w kierunku choroby i śmierci. Antonio Damasio twierdzi, że uczucia mogą być mentalnymi czujnikami wewnątrz ciała, które są mentalnymi wyrazami równowagi lub wewnętrznej nierównowagi.

Naszym zadaniem biologicznym jest przetrwanie i sprawienie, by doświadczenie przetrwania było przyjemne, a nie bolesne. Ten stan życia wyraża się w postaci emocji (radość-smutek) i szczęścia oraz polega na pozbyciu się negatywnych emocji. Mając na celu przetrwanie, przez całą ewolucję opracowano mechanizm, który umożliwia natychmiastową reakcję i szybką decyzję o działaniu.

W takich sytuacjach nie ma czasu na świadome planowanie lub świadome myślenie, a następnie podjęcie decyzji. Żądają automatycznej reakcji. Czas, jakiego wymaga racjonalne myślenie na analizę możliwości działania, zmniejsza prawdopodobieństwo przetrwania, gdyż zmniejsza możliwość szybkiego decydowania i działania.

Zawsze są wyjątki

Mózgowe ciało migdałowate reaguje na nieoczekiwaną sytuację bezpośredniego zagrożenia. W obliczu niebezpieczeństwa rozmawia z pamięcią emocjonalną (przetwarzaną przez hipokamp) i analizuje ją z korą przedczołową, która jest, między innymi, centrum racjonalnej i logicznej analizy. Ten proces ma na celu ochronę, a nawet może uratować nam życie.

Jednak Joseph LeDoux odkrył obwód, który składa się ze skrótu w ciele migdałowatym. W takich sytuacjach unika dialogu z innymi rozmówcami i zyskuje sekundy i milisekundy reakcji. Jest to ważne w sytuacjach ekstremalnych. LeDoux opisał szybki obwód ciała migdałowatego z niebezpiecznej sytuacji. Wspomniał również o wyzwalaczach emocjonalnych, które umożliwiają odpowiednią detekcję i reakcję.

Ekman twierdzi, że istnieje baza danych alarmów emocjonalnych, która jest uruchamiana przez sieć neuronową w grupach ludzkich we wszystkich kulturach. Ciało wyraża każdą z podstawowych emocji w inny sposób poprzez określone wskaźniki mięśniowe, które są różne dla każdego typu.

Wyzwalacze i alerty emocjonalne

Jak wspomnieliśmy wcześniej, związek między emocjami a uczuciami nie jest prosty. Jednak dzięki różnym badaniom możemy teraz porównać niezwykle ciekawe pomysły. To powiedziawszy, dwie rzeczy muszą być zawsze jasne:

• Mózg stale monitoruje zmiany w ciele.
• Ciało odczuwa tę emocję w tym samym czasie, w jakiej jej doświadcza.

Podsumowując, ludzie posiadają złożony repertuar mechanizmów regulujących przetrwanie. Można je sklasyfikować jako automatyczne lub nieautomatyczne. Te pierwsze obejmują emocje i uczucia, które wywołują. Stanowią podstawę repertuaru zachowań zorientowanych na przetrwanie, które są etyczne, współczujące i oparte na współpracy.

Problem polega na tym, że urządzenia nieautomatyczne często wydają się kolidować z urządzeniami automatycznymi. W rzeczywistości żyjemy w instytucjach społecznych rządzonych mechanizmami rywalizacji, walki, agresji, władzy, strachu, odmowy współpracy, odmowy inności itd. Są one sprzeczne z naszą emocjonalną podstawą przetrwania, czyli współpracą, stowarzyszeniem i miłością. To paradoks.