Wiedza, jak wybaczyć zawsze była uważana za cenną umiejętność. Dla niektórych ludzi jest wyjątkowo trudne wyczyszczenie planszy, gdy ktoś ich zrani, natomiast inni potrafią wybaczyć absolutnie wszystko. Jak znaleźć kompromis? Pierwszym krokiem do przebaczenia jest zrozumienie.
Wybaczyć nie oznacza zapomnieć o tym, co ktoś nam zrobił i ignorować nasze uczucia. Trzeba zrozumieć, aby pozwolić odejść złości bez usprawiedliwiania tego, na to nie ma usprawiedliwienia. Czytaj dalej, jeśli chcesz opanować sztukę zbalansowanego przebaczenia, że aby poprawić samopoczucie emocjonalne.
„Tylko odważni potrafią wybaczyć. Tchórz nigdy nie przebacza. To nie leży w jego naturze”.
–Laurence Sterne–
Aby wybaczyć, zacznij od spojrzenia wewnątrz
Jeśli potrafisz wybaczyć nie oznacza to, że nie dbasz o to, co inni robią, ale raczej że pozwalasz odejść początkowej irytacji lub przykrości. Te uczucia mogą szybko przekształcić się w gniew, który negatywnie wpływa na Twoje życie i związek z osobą, która Cię skrzywdziła.
W rzeczywistości potrafiąc wybaczyć, możesz uwolnić się od tego, co się wydarzyło i podjąć kroki, aby chronić swoje przyszłe ja przed tym, co może Cię zranić.
Często staramy się wybaczyć innym, ale mamy złą tendencję do zapominania o samych sobie. Prawda jest taka, że nikt z nas nie jest doskonały. Być może brzmi to jak banał, ale wszyscy popełniamy błędy. Bardzo ważne jest, żebyśmy o tym pamiętali i to zrozumieli, ponieważ zbyt często mamy oczekiwania, których nie można spełnić. Prowadzi to do frustracji, niepokoju i złości na samych siebie.
Jesteśmy tylko ludźmi. Zaakceptowanie tego faktu to pierwszy krok do tego, aby wybaczyć samemu sobie. Potem możemy pójść o krok dalej. Jeśli zrobiliśmy coś, co uważamy za niewłaściwe, możemy przestać się nad tym zastanawiać i zamiast tego znaleźć rozwiązanie.
Chodzi o to, aby przerwać schemat myślowy, który prowadzi do ślepego zaułka. Zamiast ciągle wracać myślami do problemu, znajdź dla niego rozwiązanie. Tak naprawdę istnieją dwie opcje: naprawienie tego, co zrobiliśmy źle, lub jeśli nie ma takiej możliwości, zastanowienie się, co można zrobić w przyszłości, aby uniknąć popełnienia tego samego błędu.
Wybaczyć to zrozumieć, że każdy popełnia błędy
Kiedy jesteśmy świadomi, że nie jesteśmy doskonali, musimy pamiętać, że inny ludzie także nie są. Często łatwiej jest usprawiedliwić własne błędy niż błędy osób wokół nas. Prawda jest taka, że mamy tak samo wysokie oczekiwania wobec innych jak wobec siebie.
„Wybaczyć to nie brać zbyt poważnie ograniczeń i wad drugiego człowieka, nie brać go zbyt poważnie. Zamiast tego lepiej przejść do porządku dziennego i zażartować: Wiem, że nie jesteś taki!”
-Robert Spaemann-
Często mamy wobec innych oczekiwania, których nie da się spełnić. Ponadto, kluczowe jest zdanie sobie sprawy, że inni nie są zobowiązani do spełniania naszych oczekiwań. Tylko wtedy nauczymy się wybaczyć im to, co uważamy, że zrobili źle. Również wtedy, gdy denerwujemy się na samych siebie, ważne jest, aby spróbować pozbyć się tego gniewu.
Ponownie, ciągłe wracanie w myślach do tego, że ktoś zrobił coś złego w niczym nie pomaga. Jeśli coś nam przeszkadza, musimy spróbować zrozumieć motywy, które mogły kierować tą osobą. Więcej korzyści może przynieść otwarte komunikowanie się i szukanie sposobu na poradzenie sobie z zaistniałą sytuacją.
Wybaczyć to zrozumieć, a nie szukać usprawiedliwienia
Pamiętaj, że nie chodzi o to, aby bez zastanowienia wybaczyć każdą szkodę, którą ktoś Ci zadał. Nie zapominaj o swoich prawach i potrzebach. Jeśli ciągle usprawiedliwiasz szkody, które inni Ci wyrządzają, szkodzisz swojemu dobremu samopoczuciu i utrudniasz docenienie własnej wartości i tożsamości.
„Nadmierne wybaczanie temu, który popełnia błędy jest niesprawiedliwe wobec tego, który się nie myli”.
-Baldassare Castiglione-
Słuchanie własnych emocji daje wskazówki, jak się zachować. W ten sposób możemy nauczyć się ustalać granice i bronić naszych praw.
Aby nauczyć się nie wybaczać absolutnie wszystkiego, musimy zastanowić się nad tym, co się stało i nad przyczynami naszego gniewu. W ten sposób możemy obarczyć odpowiedzialnością za to, co się stało właściwą osobę.
Nie chodzi o wskazywanie palcem, ale raczej o sprawiedliwy podział odpowiedzialności. Zanim wybaczysz komuś tak po prostu, porozmawiaj o jego zachowaniu, oczekiwaniach i spodziewanym wyniku wspólnych wysiłków. Chodzi przede wszystkim o zrównoważenie naszych potrzeb z potrzebami innych. Tylko w ten sposób możesz wybaczyć i zachować sprawiedliwość!