Co definiuje wielkość danej osoby? Pieniądze? Władza? W świecie, w którym wszystko można kupić oba te czynniki dla wielu są bardzo ważne. Jednak w bliskich relacjach przeważają inne wartości. W rzeczywistości wielkość człowieka to jego pokora i altruizm.
Tym większego znaczenia nabierają słowa, które wyrzekł Barón de Montesquieu: “Aby być rzeczywiście wielkim, trzeba być z ludźmi, a nie ponad nimi”.
Problem w tym, że w wielu rodzinach już od wczesnego dzieciństwa wpaja się nam raczej to, by być ponad innymi, by ich przewyższać. Wszystko przez stereotypy sprawiające, że chcemy być lepsi od innych i przez powszechnie propagowanego ducha rywalizacji.
Przeczytaj również podobny artykuł: Zazdrość – pozbądź się jej oraz znajdź swoją własną ścieżkę
W rezultacie nie trudno dostrzec, że relacje, jakie tworzymy w rodzinie, w pracy, czy z przyjaciółmi przesiąknięte są uprzedzeniami względem innych.
Wielkość człowieka – zrównoważone spojrzenie
Jeżeli dana grupa jest bardzo konserwatywna, chwali się swoimi wartościami i szanowaniem norm, ale nie uznaje wartości następujących zmian. Jeżeli jest natomiast zbyt nowoczesna, szybko dokonuje zmian, zapominając o korzeniach i wartościach, które rodziły swój owoc w przeszłości.
Aby być rzeczywiście wielkimi, powinniśmy postrzegać innych jako cenne jednostki, a nie jako przestarzałe, czy gorsze grupy.
Przeczytaj również podobny artykuł: Szacunek i wszystko to, co powinieneś o nim wiedzieć
Zdolny człowiek z natury skłonny jest krytykować, ponieważ widzi więcej rzeczy, niż inni, ponadto widzi je lepiej.
-Barón de Montesquieu-
Przeczytaj również podobny artykuł: Krytycyzm – jak najlepiej sobie z nim radzić?
Współdziałanie i dzielenie się z innymi
Co zwyczajowo robimy, gdy otrzymujemy dobrą wiadomość? Dzielimy się nią z innymi. Czyż nie tak? Zdobycie dyplomu, znalezienie pracy, osiągnięcie awansu, wszystko to zyskuje wartość w chwili, gdy dzielimy się tym z innymi.
Kiedy przekazujemy je innym, nasze życie staje się ciekawsze, czujemy się ze sobą lepiej, czujemy się częścią grupy. Takie działanie ponadto przyczynia się do tego, że całe nasze ciało znacznie dłużej będzie działać sprawnie.
Przeczytaj również podobny artykuł: Duńska metoda na to, by w pełni zaznawać prawdziwego szczęścia
Tego właśnie dowodzi badanie nad rozwojem dorosłych. Jest to najdłużej trwające badanie zagadnienia, jakim jest szczęście. Rozpoczęło się na Uniwersytecie w Harvardzie 76 lat temu, i trwa do dnia dzisiejszego.
Uczestnicy badania w ciągu dziesięcioleci odpowiadali na pytania dotyczące rodziny, pracy i życia w społeczeństwie. Badania zapewniały też dostęp do kartotek medycznych ankietowanych, dzięki czemu można było nie tylko kontrolować ich stan z ich własnego punktu widzenia, ale dysponując obiektywnymi danymi.
Przeczytaj również podobny artykuł: Szczęście – oto, jak je osiągnąć, efekt 76-letnich badań
Z badania wynika, że relacje dają nam siłę, kiedy sami w nie inwestujemy, kiedy poświęcamy czas na ich pielęgnację. Stają się bardziej ożywione i mniej przytłaczające. Kiedy współpracujemy, a nie rywalizujemy, by uzyskać nad kimś przewagę.
Wielkość człowieka polega na tym, że jest obok, a nie ponad kimś. Wyciągnięto też wniosek, że choć tendencją jest dążenie do odosabniania się poprzez oglądanie telewizji, czy zamykanie się w wirtualnym świecie, to o wiele szczęśliwsi czujemy się spędzając czas z innymi.
Przeczytaj również podobny artykuł: Materializm – co się kryje za obsesją posiadania wielkiej fortuny?
Ludzie są na tyle bogaci, na ile dają z siebie innym. Kto oferuje wielką pomoc, ten zyskuje takąż rekompensatę”
-Elbert Hubbard-
Wielkość człowieka, a pokora
Abyśmy mogli się dzielić, abyśmy mogli dawać, integrować się w zdrowy sposób musimy pracować nad przejawianiem cechy, jaką jest pokora. Cecha ta stanowi prawdziwy klucz do naszego pokoju wewnętrznego, zbliża nas do dobrobytu osobistego.
Brak pokory w nowoczesnym pokoleniu jest wręcz zaskakujący. Jednocześnie stanowi niepokojący problem, wynikający z tego, że pokorę usunięto na dalszy plan. Dla wielu wydaje się ona zupełnie bezużyteczna.
To czego osoby takie nie rozumieją, to fakt, że w pokorze tkwi wielkość człowieka. To ona sprawia, że zamiast błyszczeć zawsze przed innymi, pozostawiamy miejsce na ich zdolności, które odpowiednio wydoskonalone, potrafimy z satysfakcją podziwiać.
Przeczytaj również podobny artykuł: Perfekcjonizm może utrudniać uzyskanie szczęścia
Pokora to najlepsze antidotum, które należy zaaplikować, gdy tylko zaczynamy się czuć ważniejsi od innych.
Osoby o osobowości narcystycznej, zadufani w sobie i tym podobne oczywiście mogą osiągnąć sukces pod względem materialnym, czy też w zakresie władzy. Nie będą jednak mogły osiągnąć dalszego rozwoju.
Przeczytaj również podobny artykuł: Samotność – podchodź do niej z mądrością
Pustka, jaką tworzy nieumiejętność zrozumienia własnych ograniczeń powinna nas motywować do rozwijania się, a nie gromadzenia kolejnych dóbr.
Najważniejszym czynnikiem mającym wpływ na to, czy będziemy żyli długo, zdrowo i szczęśliwie to jakość tworzonych przez nas relacji
-Robert Waldinger-