Ważka - metafora cyklu życia
Ważka przechodzi przez szereg metafor i symboli naszego istnienia. Dzielimy się z tym owadem zdolnością do transformacji i magiczną umiejętnością przystosowywania się do różnych środowisk.
Ważka jest bardzo interesującym symbolicznym źródłem zrozumienia cykli życia. Czasami ten rodzaj odniesień, w którym literatura przeplata się z mistycznością, antropologią z niewątpliwą siłą, jaką mają niektóre istoty w świecie przyrody jest bardzo przydatny.
Wilki, koty, motyle, słonie… Zwierzęta i ich cechy zawsze dają nam dobre lekcje, które mogą być źródłem inspiracji.
Ważka jest jednym z tych zwierząt. Tradycyjnie jest to totem, który obejmuje dwa podstawowe procesy: zdolność adaptacji i zmiany. Owad ten zawsze przyciągał uwagę człowieka ponieważ jest stworzeniem należącym do trzech sfer tego świata: ziemi, wody i powietrza.
Jej procesy przemiany, od bycia nimfą do ważki, pozwalają jej na kontakt z tymi podstawowymi scenariuszami samej natury.
Ten gigantyzm został zauważalnie zmniejszony do obecnego stanu. Są to eteryczne i prawie magiczne stworzenia, które pojawiają się na obszarach blisko wody i od których możemy się wiele nauczyć.
“Ważki przypominają, że jesteśmy światłem. Wszyscy możemy to odzwierciedlić i zaoferować innym, jeśli zdecydujemy się to zrobić”
–Robyn Nola-
Ważka: metafora zmiany, adaptacji i postępu
Anisoptery lub ważki to jedne z najbardziej fascynujących owadów w królestwie bezkręgowców. Są niesamowicie szybkie – mogą osiągnąć prędkość do 85 km/h. Jednym z najbardziej atrakcyjnych aspektów dla naukowców są ich oczy.
Mają około 30 000 sześciokątnych ścianek, a każda z nich ma własną soczewkę i siatkówkę. Wszystko to w jednym celu: zapewnić im jeden z najdoskonalszych widoków natury. Taki, dzięki któremu mogą zawsze zobaczyć za jednym spojrzeniem 360º swojego otoczenia.
Poza swoją anatomią, wyrazistymi kolorami lub niezwykłym lotem ważna jest również symbolika ważki. Metafora ważki jest zakorzeniona w wielu kulturach. Tych samych, które zaobserwowały w jej cyklu życia podobieństwo do naszego własnego istnienia. Przeanalizujmy to szczegółowo w tym artykule.
Życie pełne zmian
Ważka ma bardzo szczególny cykl życiowy. Metamorfoza przechodzi przez trzy bardzo specyficzne fazy, począwszy od wykluwania się z jajka, przez fazę nimfy, aż staje się spektakularną ważką. Ta podróż trwa od 3 do 6 lat, ale co ciekawe, najkrótszym etapem jest ten ostatni.
Jej etap ważki trwa tylko kilka tygodni. Większość swojego istnienia spędza jako wodne stworzenie, nimfa, która oddycha przez skrzela i odżywia się robakami i kijankami. Później zaczyna się przekształcać, a te zmiany zmuszają ją zrzucenia skóry około 15 razy, aż pojawią się skrzydła.
Zarówno ważki, jak i my dostosowujemy się do tej ważnej podróży, w której prawie nic nie jest stałe. Rozumieją, że aby przetrwać w każdym środowisku muszą się zmieniać, zrzucać skórę, zostawiać za sobą stare drogi. Tylko wtedy będziemy w stanie być tym, co zawsze było naszym marzeniem.
Życie pełnią życia
Metafora ważki uczy nas cennej lekcji. Musimy jak najlepiej wykorzystać każdy dzień. Kiedy nimfa zrzuca ostatnią skórę i wyłaniają się skrzydła zdaje sobie sprawę, że jej istnienie będzie efemeryczne. Nadszedł czas, aby objąć wiatr, podróżować, zwiedzać, poznać świat daleko od swojej dawnej strefy komfortu: wody.
Metafora ważki: równowaga
Przez wieki coś skrzydła ważek fascynowały niemal każdą kulturę. Oprócz odcieni, kolorów i połysku zwracają uwagę ich precyzyjne manewry lotu. Ważki są potężne i pełne wdzięku w powietrzu, mimo że większość życia spędzają w wodzie.
Jako ciekawostka możemy powiedzieć, że ważki machają skrzydłami około 30 razy na minutę (w przeciwieństwie do komarów, które robią to około 600 razy). Mają 20 razy większą siłę w skrzydłach niż inne owady, a ich manewry lotnicze są bardzo precyzyjne.
Japonia jest jedną z kultur, które najbardziej czczą tego owada, ponieważ dla nich idealnie symbolizuje równowagę w życiu.
Ważka – ostatnia podróż do zaświatów
Dla rdzennych Amerykanów ważka reprezentuje duchowego przewodnika. Dla nich ten bezkręgowiec pamięta ostatnią podróż każdej istoty ludzkiej. Tę, w której po długim życiu opuszczamy świat ziemi i wody, by stać się stworzeniem powietrza. Skrzydlata istota, która w końcu wznosi się do tej innej sfery, gdzie stajemy się duchami, wolnymi duszami.
Są to, jak widzimy, interesujące i sugestywne koncepcje. Znaczenia, w których tkana jest symbolika, magia świata zwierząt i kultur, które widzą w naturze lustro, w którym widzimy własne odbicia. Warto się nad tym zastanowić.