Unikalność mózgu jest jak odciski paców - na czym to polega?

Jesteś wyjątkowy, a Twoja wyjątkowość odciska swój własny ślad na mózgu. Ponieważ każda myśl, każde przeżyte doświadczenie, doznanie i wyobrażona rzecz pozostawia w tym narządzie określony podpis neurologiczny. Analizujemy to w poniższym artykule.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Valeria Sabater.

Ostatnia aktualizacja: 10 grudnia, 2021

Ludzie składają się z komórek, tkanek, bijącego serca i zewnętrznej skóry, która nas chroni, ale także ze wspomnień. Co więcej, nasze przeżycia tworzą unikalność mózgu jak swoiste odciski palców. Robią to do tego stopnia, że ​​żaden mózg nie jest dokładnie taki sam jak inny. Każdy z nas jest wyjątkowy i niepowtarzalny.

Można powiedzieć, że nasze autentyczne życie nie rodzi się tylko w każdym doświadczeniu. Sposób, w jaki pamiętamy każde z tych doświadczeń, określa, kim naprawdę jesteśmy. Żyjemy w jaźni składającej się ze wspomnień dla każdej odczuwanej rzeczy i sposobu, w jaki ją interpretujemy.

A później przechowujemy te wspomnienia w ogromnej skrzyni naszej pamięci.

Zatem ten bardzo szczególny, złożony i transcendentny proces sprawia, że ​​wszyscy tak bardzo się od siebie różnimy. To prawda, że ​​organizacja i architektura mózgu to coś uniwersalnego. Jednak w swojej głębi, a przede wszystkim w sposobie, w jaki jest zorganizowany i połączenia, które tworzy, każdy mózg jest wyjątkowy.

W indywidualny sposób odzwierciedla bowiem nasze własne sygnatury neurologiczne właściwe dla każdego z nas. To coś jak odciski palców, które tworzą unikalność mózgu każdego człowieka.

Dlaczego unikalność mózgu przypomina odciski palców?

Pomimo tego, że neuronauka daje nam coraz więcej odpowiedzi i informacji o tym, jak działa mózg, nadal mamy wielkie wątpliwości. Do tego stopnia, że ​​ten organ kryje te same tajemnice, co sam wszechświat. Na przykład nadal nie wiemy, jak naprawić lub wyleczyć utraconą pamięć u pacjenta z chorobą Alzheimera.

Wiemy, jak interweniować w przypadku złamanej nogi, ale nie wiemy, jak w pełni przywrócić zdolności pacjenta z ciężkim urazem głowy, ani jak postępować z dzieckiem z ciężkim zaburzeniem ze spektrum autyzmu. Ograniczamy się do poprawienia ich jakości życia, rehabilitacji do pewnego stopnia, ale bez przywrócenia całkowitej i absolutnej normalności.

Mimo to postęp idzie i coraz bardziej namacalna wydaje się nadzieja na osiągnięcie tego celu. Zaledwie kilka dni temu Uniwersytet Rochester w Nowym Jorku wykonał ponadto kolejny krok w tej podróży, rozwiązując nieco więcej zagadek zapisanych w mózgu.

Teraz wiemy, że każdy z nas ma własne sygnatury neurologiczne i że to, kim jesteśmy, ściśle się z nimi wiąże.

Sieci mózgowe, które tworzą Twoje wspomnienia i wrażenia, tworzą unikalność Twojego mózgu, Twoje „odciski palców”

W listopadzie w czasopiśmie naukowym Nature Communications opublikowano badania, którymi kierował dr Andrew James z Uniwersytetu Rochester. Praca ta ujawnia kolejne ciekawe fakty:

• Każda osoba buduje swoją pamięć, korzystając z regionów mózgu właściwych dla tych procesów. Mózg tworzy jednak sieci, czyli różne połączenia neuronowe w oparciu o sposób, w jaki integrujemy każde wspomnienie.
• Na przykład każde doświadczenie i doznanie również podlega filtrowaniu przez nasz wewnętrzny emocjonalny wszechświat. Czasami te obrazy czy przeżycia z przeszłości wiążą się ze specyficznymi emocjami, które komponują się także z kolorami, zapachami, itp….
• Wszystko to tworzy własne charakterystyczne sygnatury neurologiczne. Innymi słowy, każde doświadczenie kształtuje sieć organizacji mózgu, które tworzą rodzaj odcisku palca (lub mózgu). A ten ślad jest wyjątkowy i przypisany wyłącznie dla danej osoby.

Wyzwaniem jest odkrycie, jak każdy z nas organizuje swoje wspomnienia

Jednym z wyzwań stojących obecnie przed neuronauką wiąże się z lepszym poznaniem “odcisków palców” w mózgu. Tutaj do gry wkracza także kognitywistyka, która stara się zrozumieć, w jaki sposób organizujemy i manipulujemy tymi wspomnieniami. I kolejna sprawa: w jakim celu może nam to służyć?

• Dzięki badaniom rezonansem magnetycznym mogliśmy już zobaczyć, jak wygląda aktywność mózgu każdej osoby, jeśli chodzi o porządkowanie wspomnień.
• Możliwość zidentyfikowania tych „odcisków palców” pozwoliłaby nam uzyskać neurologiczny profil każdego z nich, jako rodzaj dowodu tożsamości mózgu.
• Z wiekiem wiele z tych odcisków palców staje się rozmytych. Choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera, działają jak prawdziwe środki do wymazywania, jako rozcieńczalniki naszych doświadczonych sygnatur neurologicznych.
• Wiedza o tym, jak mózg każdego pacjenta jest połączony i zorganizowany, pozwoli nam w przyszłości opracować leki, które pozwolą zachować oryginalną architekturę.
• Z drugiej strony “odciski palców” mózgu mogą pozwolić nam na szybsze diagnozowanie wszystkiego, od demencji po schizofrenię, a nawet ciężką depresję. Coś takiego ułatwi nam jw przyszłości tworzenie skuteczniejszych i zindywidualizowanych terapii.

Unikalność mózgu i znaczenie tworzenia nowych wspomnień

Pamięć to nie kamera wideo, która rejestruje i przechowuje każde wydarzenie jak idealny aparat. Pamięć to aktywny proces, w którym oddziałuje na siebie wiele czynników: osobowość, nastrój, poprzednie doświadczenia… W każdym z nas przebiega on to w inny sposób i codziennie kształtuje nasz mózg.

Nic nie jest tak decydujące dla dobrego samopoczucia psychicznego niż dalsze utrwalanie wspomnień, i dalsze doświadczanie nowych przeżyć.

Przy każdym doświadczeniu, nauce, rozmowie, czytaniu książki lub przyjemnej podróży w mózgu tworzone są nowe odciski palców, nowe „sygnatury” lub połączenia nerwowe, które poprawiają architekturę mózgu. Każde nowe przeżycie tworzy unikalność naszego mózgu.

Wszystko to odzwierciedla się następnie w rezerwie poznawczej, sprawności umysłowej, zdolności zachowania naszego autentycznego ja wraz z upływem lat i starzeniem się. Eksperymentowanie i uczenie się to synonim lepszego życia.

Ukierunkowanie naszego życia na aktywność fizyczną, a zwłaszcza umysłową, zachowanie ciekawości i chęci interakcji z naszym otoczeniem zagwarantuje szczęście.