Utrudnienia i urazy, które odbierają nam szczęście, zakorzenione lęki, wartości rządzące naszymi wyborami i zachowaniami. Zgodnie z tą teorią, nasze cierpienie psychiczne jest zakorzenione w podstawowych kwestiach, które musimy ujawnić, aby wyleczyć rany i iść naprzód. Może to ujawnić test lasu.
Dla tych, którzy nie słyszeli o tym badaniu relacyjnym, powinniśmy najpierw powiedzieć, że nie jest ono w żaden sposób konwencjonalne. Test lasu nie posiada wystarczającej wiarygodności aby stać się częścią normalnej praktyki klinicznej. Nie możemy jednak wykluczyć jego znaczenia w kontekście i teoretycznych ramach, z których został stworzony. Bez wątpienia warto wziąć go pod uwagę.
Test lasu jest testem projektywnym, który może ujawnić lęki, przeszkody i najgłębsze zainteresowania każdego pacjenta.
Psychoanaliza relacyjna
Relacyjna psychoanaliza jest sposobem na prowadzenie nowoczesnego typu psychoterapii, która zwiera znaną nam zaawansowaną psychoanalizę. Jej głównym celem jest promowanie rozwoju emocjonalnego człowieka. Aby to zrobić, musi uporać się z przeszkodami i blokadami, które nas ograniczają i powodują ból. W tym podejściu i tylko jako przykład, klasyczne idee id, ego i superego pozostają po jednej stronie.
To, co chce zrobić psychoterapeuta relacyjny, to “odbudować” pacjenta. Mając to na uwadze, poprowadzi go tak, aby mógł wchodzić z nim w interakcje i odnosić się do jego otoczenia w zdrowszy sposób. Wyszkoli go tak, aby pacjent mógł obserwować świat bez lęku.
Poza tym pomoże mu odbyć podróż do mroczniejszych obszarów jego umysłu, do których dotychczas nie miał wstępu. Z tego powodu test lasu jest dobrym punktem wyjścia, od którego zaczyna się poznawać podstawowe cechy pacjenta.
Test lasu – co sprawdza i jakie jest jego pochodzenie?
Test lasu, zamiast oceniać kompetencję lub zdolność, ma na celu spojrzenie na emocjonalny świat danej osoby. Na naszym blogu już wielokrotnie opowiadaliśmy o tak zwanych testach projekcyjnych. Jednym z takich przykładów jest test drzewa lub test rodzinny. Są to zasadniczo instrumenty psychologiczne, które służą do uzupełnienia oceny stanu pacjenta.
Same w sobie i stosowane jako jedyny sposób, nigdy nie mogą być ważną formą oceny. Potrzebne są inne strategie, takie jak rozmowa kwalifikacyjna, obserwacja i inne testy psychologiczne o sprawdzonej wiarygodności. Wszystko to ma na celu uzyskanie odpowiedniej diagnozy lub punktu wyjścia do rozpoczęcia procedury. W podejściu opartym na relatywnej psychoanalizie test ten jest stosowany częściej niż jakikolwiek inny z następujących powodów:
- Ujawnia stan emocjonalny pacjenta.
- Pozwala nam dostrzec możliwe nierozwiązane konflikty w dzieciństwie i ciężar przeszłości w obecnym życiu danej osoby.
- Można zobaczyć strategie poprawy.
- Wydobywa silne wartości.
- Ujawniają się ważne osoby w życiu pacjenta.
- Wydobywa na światło dzienne obawy pacjenta.
- Pokazuje osobiste życzenia i oczekiwania.
Las jako narzędzie w psychoanalizie
Las jest scenariuszem z bardzo wyraźnym elementem mistyczno-emocjonalnym w każdej kulturze. Sam Jung wyjaśnił to w swojej książce „Archetypy i nieświadomość zbiorowa”. Pokazał, że w tych scenariuszach można dostrzec ukryte niebezpieczeństwa i obawy w naszym życiu. W pewnym sensie podróżowanie przez nie czasem oznacza powrót do przeszłości przodków, w której odkrywamy na nowo najgłębszą część naszej istoty.
W psychoanalizie las jest uważany za odbicie podświadomości. Jest to ta symboliczna relacja, jaka czasami objawia się w naszych snach, w których powstaje wiele naszych fobii. Należą do nich strach przed ciemnością, zatonięciem lub wpadnięciem w otchłań, a także strach przed owadami lub dzikimi zwierzętami.
“Najjaśniejszym sposobem dotarcia do wszechświata jest przejście przez las.”
W jaki sposób stosuje się test lasu?
Test lasu rozpoczyna się od wizualizacji. Terapeuta prowadzi pacjenta w każdym pytaniu, a następnie wskazuje wnioski, które wynikają z jego odpowiedzi. Test jest prosty. Wszystko, czego potrzeba, to stworzyć wygodne i bezpieczne środowisko, aby dana osoba mogła naturalnie przeprowadzić swoją wewnętrzną podróż.
Pierwszym krokiem jest zaproszenie pacjenta do wizualizacji lasu. Ciche otoczenie wypełnione drzewami, w którym pacjent spaceruje sam. Gdy już wyobrazi sobie to miejsce, analityk zada następujące pytania:
- Czy drzewa są bardzo rzadkie? Czy jest to gęsty las z pokręconymi pniami, czy istnieje w nim pewien porządek?
- Czy możesz z łatwością się po nim poruszać, czy też musisz pokonywać wiele przeszkód?
- Czy to dzień, czy noc?
- Czy las jest zdrowy, czy jest spalony lub umiera?
- Podczas spaceru, znajdujesz klucz. Co z nim zrobisz?
- Idąc dalej, spotykasz zwierzę. Jakie to zwierzę? Czy Ci zagraża? Boisz się podejść by je pogłaskać? W lesie napotykasz na domek. Pukasz do drzwi i ktoś je otwiera. Kim jest ta osoba?
- Na koniec wyobraź sobie, jak wchodzisz do domku. Jesteś w środku i wszystko nagle znika. Przez kilka sekund panuje pustka, ponieważ przybywasz w inne miejsce. Powiedz mi, gdzie to miejsce jest. Powiedz mi, co widzisz i jak się czujesz.
Wnioski
Pytania, które składają się na test lasu, mogą nadać kształt bardzo odkrywczej wewnętrznej podróży. Jeśli pacjent będzie współpracował i wykona ćwiczenie skutecznie i zaangażuje się w zadanie, wówczas psycholog uzyska wiele użytecznych informacji.
Możemy uzyskać wgląd w jego stan emocjonalny dzięki opisanemu kształtowi i stanowi tego lasu (czy jest spalony, czy panuje noc itp.). Będziemy mogli zobaczyć ukryte lęki, najważniejsze osoby i wydarzenia w życiu pacjenta. Informacje te, w połączeniu z wywiadami i innymi testami, mogą być bardzo przydatne dla terapeutów zajmujących się relatywną psychoanalizą.