Sztuka uwodzenia: jak ją opanować

Niewiele sztuk może być bardziej urzekających niż uwodzenie. Język uwodzenia wykracza daleko poza słowa. To taniec pożądania, w którym Twoje oczy mówią, a Wasze wspólne spojrzenia przekazują więcej niż słowa.
Sztuka uwodzenia: jak ją opanować

Ostatnia aktualizacja: 06 listopada, 2021

Sztuka uwodzenia nie jest zabawą. Składa się z języka gestów, postaw, słów i ruchów wypowiadanych przez pryzmat pożądania. Wymienione spojrzenia urzekają i pieszczą. Najdrobniejsze szczegóły mają ogromne znaczenie w języku uwodzenia. Chociaż możesz nie być ekspertem w tej dziedzinie, zawsze możesz się uczyć tej sztuki.

Możesz kojarzyć słowo uwodzenie z seksualnością. Jeśli jednak pomyślisz o tym w ten sposób, prawdopodobnie będziesz działać zbyt pochopnie i nie uda ci się praktykować tego tak, jak powinieneś. Uwodzenie jest znacznie bardziej wyrafinowane niż seks.

Jest to dyscyplina, w której pragnienie przejmuje kontrolę, a komunikacja wykracza daleko poza tylko słowa. Co więcej, jest to dobrze wyćwiczony taniec, w którym każdy krok jest zarówno niezbędny, jak i przyjemny. Eksperci w tej dziedzinie, tacy jak Robert Greene, który napisał 48 praw władzy i Sztukę uwodzenia, sugerują, że inteligencja i psychologia są o wiele ważniejsze w sztuce uwodzenia niż piękno fizyczne. To także dyscyplina, której każdy może spróbować.

„Uwodzenie jest zawsze bardziej wyjątkowe i wysublimowane niż seks i wymaga wyższej ceny”.

-Jean Baudrillard-

Obraz mężczyzny uwodzącego kobietę.

Czym jest sztuka uwodzenia?

Sztuka uwodzenia składa się z dwóch podstawowych elementów, które musisz zrozumieć i przyswoić. Pierwszym jest zwrócenie uwagi na siebie. Jeśli chcesz z powodzeniem ćwiczyć sztukę uwodzenia, musisz znaleźć idealną równowagę. Możesz chcieć zaimponować drugiej osobie i pokazać się z jak najlepszej strony, ale nie chcesz stracić istoty tego, kim naprawdę jesteś. Uwodzenie nie oznacza przesadnego grania lub próbowania bycia kimś, kim nie jesteś.

Po drugie, musisz zrozumieć, że obserwacja, empatia i oczekiwanie są połączone z tą sztuką. Nikt nie może twierdzić, że jest ekspertem w sztuce uwodzenia, jeśli nie potrafi czytać znaków, gestów i języka niewerbalnego. Są to sygnały, które informują Cię, czy jesteś na dobrej drodze i czy znajdziesz połączenie z drugą osobą. Z drugiej strony musisz także nauczyć się rozpoznać sytuację, w ktorej brakuje chemii. W ten sposób nie wpadniesz w pułapkę bycia zbyt nachalnym, co ostatecznie doprowadzi do niczego innego, poza irytacją i frustracją.

Niewiele rzeczy może być bardziej ekscytujących niż uwodzenie i przejmowanie inicjatywy, gdy ktoś Cię pociąga. Każdy może to zrobić. Każdy może cieszyć się tymi doświadczeniami, które mogą prowadzić do niezapomnianych chwil. Jednym ze sposobów, aby to osiągnąć, jest odkrywanie i uczenie się strategii, takich jak te oferowane w książkach, o których wspominaliśmy wcześniej, autorstwa Roberta Greene’a.

Oto klucze sztuki uwodzenia.

Niewerbalny język uwodzenia

Płeć nie ma znaczenia, jeśli chodzi o sztukę uwodzenia. Z tego powodu, niezależnie od płci, powinieneś przejąć inicjatywę, kiedy tylko chcesz i nie czekać, aż druga osoba zrobi pierwszy krok. Musisz także trenować, rozumieć i udoskonalać swoją komunikację niewerbalną. Zawsze pamiętaj, że przyciąganie działa jak magnes i uruchamia się przez najmniejszy i najbardziej podstawowy gest.

Howard S. Friedman przeprowadził badania na Uniwersytecie Kalifornijskim, które wykazały, że w sztuce uwodzenia istnieje sześć podstawowych elementów.

  • Kontakt wzrokowy. Utrzymywanie kontaktu wzrokowego, a następnie powolne odwracanie wzroku ma znaczący wpływ. Jest to niewątpliwie główna broń w sztuce uwodzenia.
  • Uśmiech Duchenne’a. To prawdziwy uśmiech, który pokazuje najwięcej pewności siebie. Nigdy nie powinieneś zapominać, że uśmiech to coś więcej niż tylko przekazywanie pozytywnych emocji czy współczucia. Jest to też nieodparcie urzekający ruch.
  • Postawa. Ważne są gesty świadczące o otwartości. Należy unikać skrzyżowanych rąk i nóg. Szczególnie skuteczne jest lekkie pochylenie się w kierunku drugiej osoby bez naruszania jej przestrzeni.
  • Perfumy. Zapachy są ekscytujące i niezbędne w sztuce uwodzenia.
  • Małe akcenty. Krótki i lekki dotyk dłoni lub ramienia. Odgarnięcie kosmyka włosów z twarzy drugiej osoby. Takie małe gesty są często bardzo pomocne.
  • Ton głosu. Gładki i odpowiedni ton głosu może zarówno łączyć, jak i pieścić zmysły. Poza tym, że miło się go słucha, może być również ekscytujący.
sztuka uwodzenia

Autentyczność i poczucie humoru

Sztuka skutecznego uwodzenia wymaga autentyczności. Niewiele jest rzeczy bardziej atrakcyjnych niż spotkanie z osobą, która jest pewna siebie i nie udaje kogoś, kim nie jest.

Bycie naturalnym i pokazywanie się takim, jakim naprawdę jesteś, bez teatralności, przyciągnie innych. To nigdy nie zawodzi. Co więcej, jeśli dorzucisz trochę humoru, będziesz jeszcze bardziej urzekający.

Casanova i jego język uwodzenia

Giacomo Casanova był kimś więcej niż tylko najbardziej znanym uwodzicielem w historii. Był pisarzem, historykiem, muzykiem, matematykiem, dyplomatą, prawnikiem, filozofem, bibliotekarzem i agentem włoskich służb specjalnych. Przede wszystkim był inteligentnym i intuicyjnym człowiekiem, który potrafił wykorzystać każdą nadarzającą się okazję.

Mężczyzna i kobieta praktykujący sztukę uwodzenia.

Jeśli odniósł sukces w ówczesnym społeczeństwie weneckim, przede wszystkim wśród kobiet, to dlatego, że rozumiał ludzi. Znał się na nich i wiedział, jak ich zadowolić. Robił to za pomocą sztuki, muzyki, towarzystwa, zabawy, wsparcia… lista jest długa.

Wreszcie sztuka uwodzenia oznacza poznanie tego, kto stoi przed Tobą, ustalenie, czego ta osoba chce lub potrzebuje, i zapewnienie jej tego. Spróbuj sam.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Friedman, Howard S., & Riggio, Ronald E. (1999). Individual differences in ability to encode complex affects. Personality and Individual Differences, 27, 181-194.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.