Strach przed zranieniem nie pozwala mi normalnie żyć

Żyjemy w społeczeństwie, któremu zdaje się, że brakuje bliskości. Chłopcy nie powinni płakać, ponieważ w ten sposób okazują słabość, poza tym to dla dziewczynek. Strach przed zranieniem sprawia, że młodzi ludzie decydują się na romanse na jedną noc.

Dorośli wchodzą w związki z ludźmi, którzy ich nie kochają. Starsi są samotni, ponieważ uważani są za zbędny balast. Czas zacząć coś z tym robić. Gdzie zaprowadził ludzkość strach przed zranieniem.

Trudno zobaczyć na ulicy dwóch przytulających się ludzi, którzy nie są parą. Mówienie “kocham cię” bez dziwnego brzmienia. Płakanie bez poczucia winy lub wstydu.

Zdaje się, że żyjemy w kulturze “bez uczuć”, ponieważ mamy wrażenie, że mówiąc o naszych uczuciach będziemy postrzegani jako ktoś słaby. Więc w zamian otrzymania uścisku pełnego empatii, dostajemy stek żartów. Strach przed zranieniem przewyższa nas.

Strach przed zranieniem

Wyobraź sobie, że idziesz przez las, w końcu się ściemnia. Nagle widzisz poruszający się cień. Twój mózg wprowadza organizm w stan gotowości, zanim dowiesz się czy jest to zwierzę, czy tylko wiatr.

Ten sposób reagowania kierowany jest naszym instynktem przetrwania. Nasz mózg posiada niewielką strukturę zwaną ciałem migdałowatym, które między innymi odpowiada za odczuwanie strachu.

Ciało migdałowate jest jak szybka bezpieczeństwa, która zbijana jest, kiedy stajemy twarzą w twarz z niebezpieczeństwem.

Profesor psychobiologii na madryckim Uniwersytecie Autonomicznym Luisa Carretie twierdzi, że system jest w stanie aktywować pewne obszary w mózgu, zanim nawet staniemy się świadomi niebezpieczeństwa.

Dwa wyniki badań opublikowane w 2010 w dzienniku Przyroda przeprowadzone przez grupę neurobiologów pod okiem Davida J. Andersona w Kalifornijskim Instytucie Technologii (CalTech), oraz profesora Andreasa Luthi z Instytutu Friedricha Mieschera (FMI) rozszyfrowały coś, co nazwano “kręgiem strachu”.

Badania wykazały istnienie dwóch typów komórek nerwowych w ciele migdałowatym, które zamiennie otwierają oraz zamykają “bramy” strachu. Jednak Carretie upiera się, że badania powinny być odczytywane z rozwagą, ponieważ istnieją w człowieku również inne czynniki związane ze strachem.

Na przykład kora przedczołowa również odgrywa ważną rolę, dzięki niej sytuacja umieszczana jest w kontekście oraz sprawia, że reakcja nie jest tak automatyczna, lecz trochę bardziej wyszukana.

Jeżeli ktoś nas rani, czy to nasz partner, czy szef lub przyjaciel, nasze ciało migdałowate może aktywnie zareagować nawet na słowa. Jednakże to właśnie kora przedczołowa umieszcza daną sytuację w kontekście oraz zmusza nas do krótkiej refleksji zanim podejmiemy jakieś kroki.

Z drugiej strony, musimy wziąć pod uwagę fakt, że strach jest w dużym stopniu pod wpływem naszych poprzednich doświadczeń i może zablokować nasze odczucia. 

Jak przezwyciężyć strach przed zranieniem

W pewnym momencie naszego życia lub nawet wiele razy, zostaliśmy zranieni, nie oznacza to jednak, że będzie się to powtarzać w nieskończoność, ani że powinniśmy zmienić nasze zachowanie. W tej sytuacji proponujemy pewne sposoby na to, jak przemyśleć oraz ściągnąć tą zbroję, która chroni nasze uczucia.

Rozpoznanie tego, co nas przeraża

Pierwszy krok i zapewne ten najtrudniejszy, by przezwyciężyć nasz strach to zidentyfikowanie go. Co zdarzyło się w przeszłości, że nagle boimy się z jakiegoś powodu? Czego się obawiamy oraz dlaczego? Głęboka refleksja pomoże nam zrozumieć co się dzieje oraz zdobyć realistyczny pogląd na ten problem.

Świadomość własnych uczuć

Odczuwamy wiele rzeczy i czasami ukrywamy te emocje gdzieś głęboko w środku z powodu wstydu czy strachu. Robimy to nieświadomie, bez zdawania sobie sprawy, że zakładanie zbroi tylko nas może zranić.

Być może potrzebujemy pomocy od innych, rozmowy z przyjacielem lub ze specjalistą, lecz najważniejszą rzeczą jest poznanie samego siebie oraz zidentyfikowanie własnych uczuć.

Wyrażanie siebie poprzez sztukę

Taniec, malowanie, pisanie oraz wszystkie inne formy sztuki mogą pomóc nam wyrazić siebie oraz uwolnić nasze uczucia z odwagą, pokonując strach. Ważne jest znaleźć zajęcie, które lubimy oraz zachęcić samych siebie do wyrażania siebie oraz tego, co czujemy.