Stan pomroczny: co to jest i jakie są tego skutki?
Świadomość jest złożonym procesem poznawczym. Ma wiele interesujących tematów, które przyciągają uwagę profesjonalistów z psychologii, takie jak niektóre zaburzenia, które są w stanie zmienić ludzką świadomość. Jednym z najczęściej badanych jest stan pomroczny.
Zaburzenia takie jak epilepsja lub nadużywanie substancji są z nim związane. Stan pomroczny jest ograniczeniem świadomości. Dodatkowo zwykle towarzyszą mu ruchy mimowolne lub kompulsywne. Osoba, która na to cierpi rzadko pamięta, co się dzieje gdy jest w tym stanie.
Stan pomroczny
Stan pomroczny jest chwilowym zaburzeniem świadomości, uwagi a także funkcji poznawczych. Dlatego charakteryzuje się silnym splątaniem, zmniejszeniem czucia, przestrzenną i czasową dezorientacją, amnezją oraz ruchami mimowolnymi i impulsywnymi.
Stan pomroczny może różnić się zarówno swoją intensywnością jak i charakterystyką. W ten sposób możemy znaleźć całkowitą zmianę świadomości, pewną uwagę lub deficyty funkcji poznawczych. Duża liczba procesów związanych ze świadomością powoduje tę wariancję. Dlatego w zależności od uszkodzonej funkcji, pacjent będzie wykazywał różne objawy.
Zaburzenie to nie jest odizolowane, zwykle stanowi część objawów szerszej patologii. Największe znaczenie mają zespoły padaczkowe i nadużywanie narkotyków lub innych substancji. Niemniej jednak ważne jest aby wspomnieć, że stan pomroczny i jego objawy mogą wskazywać na wystąpienie różnych rodzajów urazów mózgu.
Stan pomroczny zwykle rozwija się z nagłym początkiem, bez uprzednich ostrzeżeń. Później trwa on w nieregularnym okresie, który w dużej mierze zależy od pacjenta. W tym sensie w ciężkich przypadkach może trwać kilka godzin lub nawet kilka dni. Ponadto, stan pomroczny ma wyraźny koniec, wtedy gdy pacjent wraca do normalnego stanu.
Dlatego główną cechą stanu pomrocznego jest jego nagły początek i koniec. Stosownym porównanie może być naciśnięcie włącznika zasilania przy włączaniu i wyłączaniu światła.
Objawy stanu pomrocznego
Oto najbardziej istotne objawy, które definiują to zaburzenie:
- Znaczące ograniczenie świadomości. Fale mózgowe pacjenta znajdują się w wyjątkowo niskim stanie czuwania.
- Poważna zmiana uwagi. Podmiot jest ledwo zdolny do reagowania na bodźce zewnętrzne podczas epizodu.
- Mimowolne lub impulsywne ruchy. Gesty rąk i skurcze mięśni twarzy pojawiają się wraz z innymi zachowaniami, takimi jak impuls chodzenia. Co ciekawe, ruchy te nie są motywowane konkretnym celem. Zdarza się to po prostu w powtarzalny i bezsensowny sposób.
- Tymczasowa amnezja. Pacjenci nie są w stanie zapamiętać tego epizodu. Jednakże, jeśli go zapamiętają, pamiętają tylko części tego co się stało.
- Możliwe halucynacje lub złudzenia. Niektórzy pacjenci doświadczają halucynacji słuchowych i wzrokowych a także niespójne myśli jako urojenia.
- Całkowita dezorientacja pacjenta. Pacjent jest całkowicie zdezorientowany. Nie wiedzą gdzie są i która jest godzina.
- Pacjent ma nietypową postawę. Pacjenci mogą wydawać się spoceni, poruszeni i agresywni.
Stan pomroczny przejawia się w różnych zaburzeniach psychicznych i psychiatrycznych, o których większość ludzi nie wie. W rzeczywistości badanie tej zmiany świadomości może przynieść cenną informację.
Znajomość przyczyn, objawów i konsekwencji stanu pomrocznego może przybliżyć nas do znalezienia sposobów leczenia. Dzięki temu pacjenci będą mieli lepszą jakość życia.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Negrete, J. (2012). Estado crepuscular. Grupo Planeta Spain.
- Seguin, C. A. (1946). El empleo diagnóstico y terapéutico del estado crepuscular inducido. Rev. de Neuropsiquiatría. Lima, Perú, 9, 161-169.
- Willi, J. (1968). Delirio, estado crepuscular y confusión en los enfermos somáticos. W. and B. Bleuler (Eds.), Sındromes psıquicos agudos en las enfermedades somáticas, 33-48.